کودک، ماتیک و آرایش

---

کودکان همه زیبا هستند، هر کدام با معصومیت خاصی که دارند، می توانند یک مدل زیبا باشند، اما هستند مادران و پدرانی که روی زیبایی فرزندشان تاکید زیادی دارند، بیش از حد، تا جایی که در مهمانی ها و مراسم ها، یا حتی در آتلیه به هنگام عکس گرفتن، او را اذیت کرده و مانند خانم های بزرگسال آرایشش می کنند و لباس های نامناسب تنش می کنند.

آرایش کودکان صرف نظر از ضرری که مواد آرایشی روی پوست کودک بیچاره دارد، زیبایی مصنوعی به او داده و چیزی جز قیافه ای مضحک برایش ندارد و چقدر برای خود کودک سخت است که به جای بازی کردن و شاد بودن ، ساعت ها روی صندلی در آرایشگاه بنشیند و موهایش را زیر سشوار درست کنند و بعد آرایشش کنند و دائم هم به او بگویند: دست به چشمات نزن، خمیازه نکش، این قدر تکون نخور و ...

زیبایی خدادادی و معصومیت کودک، آنقدر زیباست که همه دوست دارند این نوع از زیبایی را داشته باشند، حتی در دنیای زیبایی اصطلاح Baby Face ، نشان دهنده ی یک زیبایی کودکانه و قشنگ است.

در اینترنت و صفحه های اجتماعی وقتی به دنبال واژه ی کودک زیبا می گردید، عکس هایی از کودکانی با آرایش های غلیظ می بینید که شاید در نگاه اول زیبا به نظر برسند، ولی بعد از چند ثانیه دل شما را می زنند، صفحه را بسته و به دنبال کودکانی با زیبایی خدادادی می گردید.

در یکی از این صفحه ها نظر خوانندگان این مطالب جالب به نظر رسید که اکثر قریب به اتفاق نظر دهندگان، عقیده ای غیر از نویسنده مطلب داشتند.به عنوان مثال:

- چوب خشک هم اینقدر آرایش کنه ، پری می شه.

- هرچه آرایششون کمتر بود، خوشگلتر بودند.

- اگر این کودک در این سن کم چنین ارایشی کنه، بزرگ بشه می خواد چیکار کنه؟

- باور کنید بدون ارایش خیلی خوشگلترن، الان شبیه ... شدن، نصفشون هم که قیافه هاشون به پنجاه ساله ها میخوره!

- ماها خودمون بدون هیچ رنگ و روغن و گچ کاری بچگیمون 1000 برابر اینا خوشگل بودیم. .. آخه چه وضعشه بچه ها از همین حالا دس به آرایش بزنن.

- خیلی معذرت میخوام ولی اصلا قشنگ نبودن،قیافشون به بچه ها نمیخوره.

- منم دوست ندارم بچه کوچولو ارایش کنه، قیافه ملوس خودش خوشگله.

- بدم میاد که دختر بچه رو آرایش کنن اینطوری مصنوعی میشن، دختر کوچولوها فرشته های بی بالن نیازی به ماست مالی ندارن.

- واقعا بیچاره دختر بچه هایی که از این سن کم باید فوت و فن چگونه زیباتر شدن رو یاد بگیرن و به جای بچگی کردن، باید یاد بگیرن چطور نقش یک زن رو ایفا کنن، دلم براشون میسوزه، ما بچگیمونو چیا پر می کرد اون وقت این بندگان خدا باید به چیا فکر کنن ...

در بزرگسالی

کودکی که والدینش این معامله را با او می کنند و آرایش کردن و پوشیدن لباس های نامناسب را یک حُسن و مزیت می دانند، در بزرگسالی چه می شود؟ والدینی که این آموزش را در پنج سالگی به او داده اند، چگونه می توانند در 9 سالگی ، از او حجاب بخواهند و در 14 سالگی جلوی آرایش و پیرایش او را بگیرند و در 18 سالگی خیلی از ممنوعیت های دیگر را؟

باید توجه داشته باشیم که ما در ایران زندگی می کنیم، کشوری اسلامی با فرهنگ خاص خودش، حتی اگر به اسلام و حجاب اعتقادی نداشته باشیم، در جامعه که رفت و آمد داریم، فرزندمان که مدرسه می رود، در همسایگان و محله که آبرو داریم و مسلما نمی خواهیم فرزندمان به عنوان یک هنجار شکن معرفی شده و انگشت نما گردد.

باید توجه داشته باشیم که بعضی کارها و فرهنگ های غربی در مملکت ما، مذموم و ناپسند است، با انجام این کارها ما رشد نمی کنیم و اروپایی هم نمی شویم و فرهنگمان هم بهتر نمی شود، مشکل گرانی و ترافیک و تورم هم حل نمی شود، فقط فرزندمان را بیشتر بین سنت و مدرنیته گیر می اندازیم و آنوقت است که شاید برای بدیهی ترین چیزها باید دعوا و بگو مگو داشته باشیم.

پس واقعا مراقب بعضی رفتارهایمان باشیم که در آینده نه کسی را متهم کنیم و نه تاسف بخوریم که چرا چنین شد.

خشت اول چو نهد معمار کج                 تا ثریا می رود دیوار کج

 زینب عشقی

بخش زیبایی تبیان