سبزک ها می توانند معجزه کنند!

من در خوابگاه دانشجویی زندگی می کنم . تقریبا همه می دانند خوابگاه چه چطور جای جذابی است .آنهایی که بصورت عینی با این تجربه شیرین آشنا هستند که الحمدلله، اما برای آن دسته ای که همیشه از دور فقط دیده ها را شنیدند یا اتفاقی از کنار یک ساختمون بزرگ و بی قواره و درب و داغان رد شدند که یک عدد تابلوی قراضه هم داشته است که رویش نوشته شده بود خوابگاه دانشجویی فلان ، باید بگویم که خوابگاه اصلا جای جذابی نیست!

عدم جذابیت خوابگاه دلایل متفاوتی دارد . بنا به نوع خوابگاه و تعداد دانشجوهای داخلش می تواند از درجه هولناک تا قابل تحمل انعطاف داشته باشد. اما من دلیل عدم جذابیت خوابگاهمان را کشف کردم. آن هم درست موقعی که به ویترین یک مغازه گل فروشی ذل زده بودم. همانجا بود که فهمیدم خوابگاه ما از این سبزک های کوچک جذاب کم دارد!

برای خریدن یک گلدان کوچک اگرچه هزینه گزافی دادم و قید سینما رفتن همراه یک بسته بزرگ پاپ کرن را زدم اما نتیجه اش واقعا جالب بود. نمی دانم با این گل سنگ های کوچک معصوم تا چه حد آشنایید . آن هم درست وقتی در چشمهایتان ذل می زنند و التماس می کنند که بخریدشان . گل سنگ ها بسیار معصوم و ملیح هستند . این گلهای آرام که برای محیط های آپارتمانی بسیار مناسب هستن آب زیاد و نور کمی احتیاج دارند. و وقتی آرام و بی سروصدا یک گوشه می گذاریدشان تمام سعیشان را می کنند که فضا را دوست داشتنی کنند.

به جرات می توانم بگویم از روزی که یکی از این سبزک ها پایش را در اتاق خوابگاه ما گذاشت فضا به طرز عجیبی عوض شد . اتاق رنگ و جلوه خوبی به خود گرفت . یه دوست خوب جدید پیدا کردیم . پنجره اتاقمان از تنهایی در آمد . حتی مسئول خوابگاهمان که همیشه در تلاش بود سرمان را از تنمان جدا کند لبخند زنان بابت افزایش فضای سبز خوابگاه حسابی تحویلمان گرفت . جدا از همه تغییراتی که در فضای بیرونی پیدا شد روی خودمان هم تاثیر گذاشت ، چرا که هر روز بخشی از وقتمان را صرف ناز و نوازش برگهای سبزکمان می کردیم و این باعث شده بود روحیه لطیفی پیدا کنیم .

ما خیلی زود با این گل سنگ کوچک صمیمی شدیم و حتی رویش اسم گذاشتیم . اگرچه این گلها خیلی کم حرف هستند و تمایل به گوشه گیری دارند اما خیلی زود جای خود را باز می کنند و جوانه می زنند. حتی اگر بهشان خوب برسید صبح به صبح یک لبخند دوست داشتنی هم تحویلتان می دهند . نکته جالب این بود که گل سنگ اتاق ما با گل سنگ اتاق مجاور دوست شد. برای اینکه وقتهایی که کار داریم دلشان نگیرد آنها را کنار هم می گذاشتیم . صحنه جذابی پدید آمد وقتی این دو کنار هم نشسته بودند و ریز ریز صحبت می کردند. مخصوصا صبح ها که نور آفتاب خیلی ملایم نوازششان می کرد.

گل سنگ ها بسیار نیازمند عشق هستند . اگر بهشان توجه نکنید یا دوستشان نداشته باشید آنها خیلی زود می فهمند و ممکن است پژمرده شوند. برای همین ما هر روز مقدار زیادی عشق را در آب حل می کردیم و به سبزکمان می دادیم . برایشان مثل کود عمل می کرد. البته این گلها خیلی هم وظیفه شناسند چون همه عشقمان را پاسخ می دادند .

حسن این سبزک ها این است که به محض اینکه یکی از آنها جایش را در دلتان باز کند دیگر نمی توانید جلوی خود را بگیرید و مدام پی زیاد کردنشان می روید . در خوابگاهمان طولی نکشید که حجم سبزک ها افزایش یافت و هر اتاقی سبزک مخصوص خودش را پیدا کرد . در این بین بعضی که بیشتر گرفتار عشق این گلها شده بودند چندین گلدان خریدند و حسابی سر خود را شلوغ کردند .

گلهای آپارتمانی تجربه های مناسبی هستند که شاید کمتر ذهنمان را درگیر کند . اما وقتی کاربرد بالایشان را می فهمیم که یکی از آنها را گوشه خانیمان قرار می دهیم . سبزیشان روح را تازه می کند و شادی آور است . از طرف دیگر چون همیشه نیاز به توجه و مراقبت دارند حس زیبایی درآمیخته با مسئولیت پذیری و محبت در انسان می آفریند.

مونا شکری

دانشجوی کارشناسی ارشد نویسندگی

بخش محیط خانه تبیان