گناه بدحجابی بیشتر است یا غیبت و تهمت؟!
گناه بدحجابی بیشتر است یا غیبت و تهمت، رشوه و ربا، و کدام باید در اولویت فرهنگسازی قرار گیرد؟ لطفاً صریح و بدون ملاحظات بگویید.
تا سخن از امر به معروف و نهی از منکر پیش می آید سریع اذهان به مقوله بدحجابی هدایت می شوند گویی در هیچ زمینه دیگری این موضوع اهمیت ندارد، و این خود محل شبهه بسیاری از جوانان شده است که بد حجابی بدتر است یا اختلاس یا دروغ یا غیبت و ...
در این مقاله به اختصار و در حد توان پاسخگو خواهیم بود:
*در مسئله بزرگتر بودن گناه و اولویت بخشیدن به آن در فرهنگسازی، باید ضمن بحث منطقی، به شراط و ضروریات و اهمّ و ... نیز دقت نمود. به عنوان مثال: در حدیث گهربار امام صادق علیهالسلام میخوانیم: «اگر کسی خانهی خدا را (که مقدسترین خانه روی زمین است) خراب کند، خرابههایش را خُرد کند، خردههایش را به آتش بکشد، گناهش کمتر از کسی است که آبروی مومنی را بریزد» و همینطور احادیثی در خصوص آزار دیگران، شکستن دل دیگران و ... داریم.
حال اگر در شرایطی ببینیم که لشکری مثل رژیم غاصب صهیونیستی، یا حکومتی مثل آل سعود وهابی، یا گروهی چون داعش یا ...، هجوم بردهاند تا کعبه را ویران کنند و به آتش بکشند! چه باید بکنیم؟ باید گفت: ای بابا! آن قدر آبروی مومن را میریزند که از آن بدتر است، پس رها کنیم که هر کاری دلشان میخواهد بکنند و برویم تمام وقت، همت، نیرو، سرمایه و توان خود را معطوف کنیم تا نریختن آبروی مومن فرهنگسازی شود؟! آیا منطق اسلام، وحی و عقل این است؟!
**بله حرف درستی است اگر گفته شود، ساختار آموزشی و تبلیغاتی در نظام جمهوری اسلامی ایران، آن قدر که در مسئله "حجاب و بدحجابی"، کار کرد و مانور آمد، در مسئله "ربا" که شمشیر کشیدن به روی خدا و رسول او (صلوات الله علیه و آله) است، نه تنها کار نکرد، بلکه ساختار اقتصادی بانکها که زیر ساخت فعالیتهای اقتصادی میباشد را بر سیستم "ربا" باقی گذاشت.
بدیهی است که اهمیت و اولویت فرهنگسازی در پاکسازی نظام اقتصادی کشور از "ربا" و "رشوه" و "رانت"، به مراتب بیشتر از اهمیت و اولویت فرهنگسازی در بارهی "بدحجابی" میباشد. اما معنای "اولویت" این نیست که این رها شود و به آن یکی توجه شود. بلکه باید با هدفگزاری، برنامهریزی، سازماندهی و اجرای صحیح، همه قوانین الهی، امکان تحقق یابند. باید چه "ایجابی" و چه "بازدارندگی، حتی با قوانین و قوه قهریه"، جلوی فساد از هر نوعش و در هر عرصه گرفته شود. نه این که به بهانهی اولویت "ربا"، بدحجابی رواج یابد و یا به بهانهی "بدحجابی"، گناهان عظیمتری چون: ربا، رشوه، رانت، پارتیبازی و ...، که همه ظلم به تمامی آحاد ملت است، نادیده گرفته شود.
وقتی ما در مقام دفاع از بدحجاب ها بر می آییم چرا یادمان نمی آید که این ها با این اعمال تیشه به ریشه بنیان خانواده ها می زنند، در این مملکتی که ازدواج جوانان به این سختی اتفاق می افتد چرا عده ای با خودخواهی برای پر کردن خلأ روحیشان و برای جلب توجه هم امنیت خودشان را با خودآرایی و لباس های بدن نما به خطر می اندازند هم سلامت اخلاقی دیگران را ...
آیا اگر گفته شود: فرهنگ بر اقتصاد اولویت دارد، معنایش این است که اقتصاد تعطیل؟! یا اگر گفته شود که صنعت یا کشاورزی بر یک دیگر اولویت دارند، یعنی یکی از آنها تعطیل؟!
* - پس اولویت دادن، یعنی در صدر امور قرار دادن، نه حذف مابقی امور. مقام معظم رهبری فرمودند: "فرهنگ اولویت دارد" و سپس به اهمیت و اولویت "اقتصاد" تصریح نمودند و در اقتصاد نیز اهمیت دادن به "سرمایه، کار و تولید ملی" را در اولویت بر شمردند.
بدیهی است که "فرهنگ"، جامعیت دارد. فرهنگ ادبیات، شعر، فیلم و سریال نیست، فرهنگ فقط حجاب و بدحجابی هم نیست، بلکه فرهنگ حکومت، فرهنگ دولت، فرهنگ مجلس و قانونگزاری، فرهنگ تولید – فرهنگ مصرف – فرهنگ کار – فرهنگ رانندگی – فرهنگ تعامل شهرداری با شهروندان – فرهنگ تعهد – فرهنگ ازدواج – فرهنگ تحصیل و اشتغال – فرهنگ بانکداری و ...، همه از شاخههای "فرهنگ" میباشد.
خودمان قضاوت کنیم:
وقتی ما در مقام دفاع از بدحجاب ها بر می آییم چرا یادمان نمی آید که این ها با این اعمال تیشه به ریشه بنیان خانواده ها می زنند، در این مملکتی که ازدواج جوانان به این سختی اتفاق می افتد چرا عده ای با خودخواهی برای پر کردن خلأ روحیشان و برای جلب توجه هم امنیت خودشان را با خودآرایی و لباس های بدن نما به خطر می اندازند هم سلامت اخلاقی دیگران را ...
اگر غیبت و تهمت بد است چرا اینقدر خودمان غیبت می کنیم و تهمت می زنیم، اگر از آزادی دفاع می کنیم چرا حواسمان به حریم خصوصی دیگران نیست؟
خود ما چقدر این گناهان را مرتکب می شویم و عین خیالمان هم نیست، چرا اگر گناهی را مرتکب می شویم مجوز گناهان دیگر را هم به خودمان می دهیم ؟ بعضی خانم ها با نهایت آرایش از خانه خارج می شوند و چون آرایششان را نمی خواهند پاک کنند پس به خود حق می دهند که نماز هم نخوانند ...
چون با آن ظاهری که برای خود ساخته اند احساس امنیت نمی کنند پس با یک نامحرم رفیق شوند تا مواظبشان باشد....
اینقدر که ما به همه چیز ایراد می گیریم چرا خودمان قدمی برای اصلاح بر نمی داریم؟
چرا اینقدر ایراد می گیریم به نا امنی جامعه، به شرایط سخت ازدواج، به فقر، به گرانی و.....گناهان شخصی و اجتماعی ما کدام بزرگتر است؟
فرآوری: محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منابع:
سایت ایکس شبهه
سایت پرسمان
سایت حجاب