مایلی کهن مردی از جنس حاشیه

فوتبال ایران این بار اتفاق تلخ دیگری به کارنامه خود افزود. اهالی فوتبال سوگمندانه شاهد شکایت علی دایی از محمد مایلی کهن و به زندان رفتن سرمربی سابق تیم ملی بود.

یاد آن دوران به خیر که هر کسی سرش به کار خودش گرم بود و فوتبال نیز سیر خود را طی می کرد. مسیر درستی که باعث می شد تا نشاط و انرژی به جامعه منتقل شود.

یاد آن زمان که ساعت ها قبل از شروع بازی های تیم ملی در ورزشگاه آزادی شور و هیجان خاصی ورزشگاه را در برمی گرفت. یاد زمانی که بیش از 100 هزار هوادار عاشق آن هم در روزهای ابتدایی سال در دیدار با ژاپن به خیر که یکصدا تنها و تنها به تشویق تیم ملی کشورمان می پرداختند.

یاد آن دوران به خیر که فوتبال را می شد در وجود جامعه حس کرد و از آن لذت برد. شاید آن زمان بهترین تیم آسیا نبودیم اما دوست داشتنی تر بودیم و مردم ستاره هایشان را از خودشان می دانستند.

اما امروزه حال بیشتر هواداران جالب نیست و با وجود اینکه برای چند هفته بازیها پخش مستقیم نشد اما  برای دیدن فوتبال دیگر نیازی به دیدن فوتبال در استادیوم در خودشان احساس نمی کنند.

اما این روزها چیزی به نام منفعت باعث شده است تا برای اثبات کردن خود دست به هر کاری بزنیم و به هر طریقی خودمان را به مردم نشان و اثبات کنیم.

جنجال های محمد مایلی کهن که سالهاست در فوتبال ایران وجود دارد ، انگار پایانی ندارد. آخرین حاشیه مایلی کهن اما، جنسی به مراتب متفاوت تر دارد؛ جایی که او در پی شکایت علی دایی و تأیید حکمش، برای تحمل چهار ماه حبس تعزیری به زندان اوین منتقل می شود. ظاهراً علی دایی بی میل نبوده رضایت بدهد(در نهایت دایی با انتشار بیانیه ای رضایت داد و مایلی کهن آزاد شد) ، اما به قول خودش هرگز نشانه ای از ندامت در رفتارهای مایلی کهن ندیده است. به همین بهانه نگاهی می اندازیم به برخی فراز و فرودها مایلی کهن..

داستان یک اختلاف کهن

با کمی احتیاط می توان ادعا کرد روابط علی دایی و محمد مایلی کهن «هرگز» حسنه نبوده است! نخستین جرقه اختلافات این دو در آخرین بازی مرحله پیش مقدماتی جام جهانی 98 زده شد؛ جایی که مایلی کهن در کسوت سرمربی تیم ملی ناگهان تصمیم گرفت علی دایی را برابر سوریه روی نیمکت بنشاند. آن مسابقه تشریفاتی با نتیجه 2- 2 به پایان رسید.

جلسه آشتی کنانی که کمی بعدتر بین طرفین برگزار شد، ثابت کرد که نیمکت نشینی بی سابقه دایی محصول یک اختلاف بوده است. از آن بازی به بعد هیچ گاه دایی در تیم مایلی کهن نیمکت نشین نشد. فاز بعدی مشکلات دو طرف اما از وقتی شروع شد که پس از ناکامی ایران در جام جهانی 2006، محمد مایلی کهن در یک برنامه تلویزیونی با حرارت هر چه تمام تر دایی را به اعمال نفوذ و باندبازی متهم کرد. کاپیتان وقت تیم ملی نیز شدیداً واکنش نشان داد و به مراجع قضایی شکایت کرد. بعدتر مازیار ناظمی- جدیدترین منتقد دایی- یک فایل صوتی از اظهارات خودمانی شهریار علیه مایلی کهن روی وبلاگش گذاشت تا اختلافات به اوج برسد. پس از آن حاجی مایلی در چند نوبت سر کلاس های مربیگری فدراسیون فوتبال، آرم پوشاک دایی را از روی پیراهنش جدا کرد!

تشنجات موجود بین طرفین، بعدها به بهانه های مختلف تکرار شد و در نهایت کار را به جایی رساند که دایی یکی از شکایات متعددش علیه مایلی کهن را تا نقطه پایان پیگیری کرد؛ یعنی همین جایی که می بینید. این پایان ماجرا نبود و دو طرف در مصاحبه های خود صحبت های فراوانی را علیه یکدیگر مطرح کردند. که بخشی از جملات آنها ماندگار شد. جملاتی از قبیل:

مایلی کهن: تا دماغ غرور این آدم را به خاک نمالم از پا نخواهم نشست!

علی دایی: تندیس پنجه طلایی سقوط را باید برای این آقا بسازند/ ایشان هر روز رنگ عوض می کنند

محمد مایلی کهن: این آقا برای هر کسی دایی باشد، برای ما «خاله» است!

علی دایی: ایشان برای تیم گرفتن پشت در ریاست جمهوری هستند

مردی برای روی جلد

مایلی کهن در سالهای اخیر به قدری علیه شخصیت های فوتبالی برجسته مصاحبه کرده است که کمتر کسی آنها را از یاد خواهد برد. از انتقاد به کی روش تا یورش بی سابقه به قطبی و قلعه نویی تنها بخش کوچکی از حاشیه های مرد خبرساز بوده است .

مایلی کهن با سرمربی استقلال هم رابطه بدی دارد. این دو بارها علیه یکدیگر موضع گرفتند که معروف ترین آن بیانیه مایلی کهن علیه قلعه نویی بود.  بیانیه ای که حاجی مایلی سرمربی آبی پوشان را کوتوله ،گروهبان قندلی ،شعبان بی مخ ،گنده باقالی و ..... خطاب کرده بود.

اما جالب است به آخرین درگیری وی نیز اشاره کنیم جایی که روی آنتن زنده برنامه نود مجری این برنامه را کیروشی پور خطاب کرد تا دقایقی با مجری برنامه به بحث و جدل بپردازد.

مایلی کهن علاوه بر این همواره کارهایی کرده است که ارزش تیتر یک شدن را داشته است و حالا شاید دست او با دستبند خیلی برای اهالی فوتبال و هواداران عجیب نباشد چرا که او قبلا کارهای عجیب تری هم کرده است که در زیر مروری داریم بر این حاشیه ها.

این شاید یکی از پر سر صدا ترین تصویرهای ثبت شده از مایلی کهن است جایی که مایلی کهن در تبریز به علت توهین های بی شمار هواداران تراکتور به داور مسابقه ناراحت شد و اینگونه به حال فوتبال اشک ریخت.

وقتی علی دایی در برنامه نود گفت استعداد آدم ها فرق می کند و یکی می شود مسی و یکی هم کارگر شهرداری حاجی مایلی این صحبت ها برنتابید و به نشانه اعتراض در بازی استقلال و ملوان با لباس کارگران شهرداری در ورزشگاه حاضر شد.

زمانی که معلم فداکار مریوانی به خاطر سرطان دانش آموزش موهایش را از ته تراشید تا این کار رواج پیدا کند و مایلی کهن با انجام این کار خبرسازی کند.

دایی و مایلی کهن علاوه بر جنگ رسانه ای برخورد های خوبی هم با یکدیگر نداشته اند. دایی در این بازی سرمربی پرسپولیس است و مایلی کهن سرمربی صبا که در حین بازی مایلی کهن به دایی می گوید: برو سر جات بشین.

بخش ورزشی تبیان