تبیان، دستیار زندگی
نشست و کارگاه آموزشی «چگونه یک گزارش داغ مطبوعاتی بنویسیم؟» صبح روز سه شنبه با حضور علی اکبر قاضی زاده در بیستمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها برگزار شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

راهکارهایی برای یک گزارش خواندنی


نشست و کارگاه آموزشی «چگونه یک گزارش داغ مطبوعاتی بنویسیم؟» صبح روز سه شنبه با حضور علی‌اکبر قاضی‌زاده در بیستمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها برگزار شد.

راهکارهایی برای یک گزارش خواندنی

علی‌اکبر قاضی‌زاده، مدرس دانشگاه در این نشست در خصوص ویژگی‌های نگارش یک گزارش قابل قبول گفت: گزارش‌هایی که فرمایشی، سفارشی و توصیه‌ای و به نوعی برای پر کردن روزمره یک خبرنگار باشند، مشکل انجام وظیفه را حل می‌کنند اما گزارش‌هایی خواندنی نمی‌شوند و مخاطب زیادی را جذب نمی‌کنند، به دلیل اینکه گزارشگر با انگیزه کافی به سراغ سوژه نرفته است. در عین حال همه گزارش‌ها محترم و نتیجه تلاش ذهنی و بدنی گزارشگر هستند.

وی در ادامه با بیان اینکه اصولا روزنامه‌نگار برای این روزنامه‌نگار می‌شود که دردی دارد و در غیر این صورت سراغ کار دیگری می‌رفت، اظهار داشت: یک روزنامه‌نگار باید در محیط اطراف اثر بگذارد و باید فکر کند که یک وظیفه و رسالت دارد. از طرف دیگر گزارشگر باید حس انسانی خوبی در دیگران داشته باشد به نوعی که فقر و داشته‌های دیگران برایش اهمیت داشته باشد. روزنامه‌نگاری که بد و خوب، فقر و دارایی، بیماری‌ها و گرفتاری‌های سطح جامعه برایش مهم نباشد و ذهنش را آزار ندهد، نشانی را اشتباه آمده است.

قاضی‌زاده در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به اینکه روزنامه‌نگار باید دغدغه انسانی داشته باشد خاطر نشان کرد: روزنامه‌نگار باید با دیگران متفاوت باشد. گزارشگری که دارای دغدغه انسانی باشد زمانی که به سراغ سوژه‌های جامعه می‌رود موفق‌تر است تا کسی که دغدغه‌ای ندارد. اما نکته‌ای که در مورد گزارشگران وجود دارد تصوری نابجاست که گزارش‌نویسی را به انشانویسی نسبت می‌دهند و گزارش را به عنوان یک متن ادبی قلمداد می‌کنند. هنوز این تصور وجود دارد که کسانی که نمره انشای آن‌ها در دوران ابتدایی تحصیل بالای 14 بوده است، در گزارش‌نویسی موفق‌اند، در حالی که این‌گونه نیست و بخش مهم یک گزارش کشف است.

قوی شدن در نوشتن هیچ راهی ندارد جز زیاد خواندن و زیاد نوشتن. گزارشگران باید تاریخ، رمان، شعر و کتاب‌های فراوان بخوانند تا تمرکز زیادی در گزارش‌ نوشتن داشته باشند

او در بخش دیگری از سخنان خود درباره راه اینکه یک روزنامه‌نگار بتواند دستی قوی در نوشتن گزارش داشته باشد، توضیح داد: قوی شدن در نوشتن هیچ راهی ندارد جز زیاد خواندن و زیاد نوشتن. گزارشگران باید تاریخ، رمان، شعر و کتاب‌های فراوان بخوانند تا تمرکز زیادی در گزارش‌ نوشتن داشته باشند. به نوعی روزنامه‌نگار باید حداقل روزی دو ساعت از وقتش را برای خواندن بگذارد.گزارشگر باید دائم ذهن خود را شارژ و استخراج کند؛ بنابراین توصیه می‌شود در گزارشگری فقط به ادبیات متکی نباشید.

این مدرس دانشگاه همچنین به برخی تجربه‌های ماندگار در گزارشگری اشاره کرد و گفت: یک گزارشگر خوب باید خودش در صحنه حاضر باشد. بدون حضور مستقیم و بدون داشتن تجربه مستقیم از سوژه‌ این موفقیت کسب نخواهد شد و یک گزارش خواندنی نخواهد شد.

قاضی‌زاده در بخش دیگری از این نشست با اشاره به اینکه مطالعه و تحقیق یکی از مهمترین راه‌های موفقیت در گزارش‌نویسی است، گفت: هیچ گزارشی در دنیا نیست که نیاز به تحقیق نداشته باشد. اینکه صرفا سایت‌های اینترنتی و یک سیستم رایانه در اختیار شما باشد نمی‌تواند تنها باعث موفقیت شما در گزارش‌نویسی شود. در واقع باید نکته‌ها و اطلاعات دیگر را نیز به گزارش اضافه کنیم و بیش از ادبیات نیاز به نکته و اطلاعات، حرف‌های نو و اعداد و ارقام چشمگیر است. در غیر این صورت گزارشگر خیلی موفق نخواهد بود.

او گفت: به قول دیوید رندال، گزارش خوب باید خواندنی باشد. اگر گزارش صوتی و تصویری است باید دیدنی باشد. اگر گزارش رادیویی است باید شنیدنی باشد.

قاضی‌زاده در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به اینکه نباید انتظار داشت که هر گزارشی که نوشته می‌شود مثل توپ صدا کند، اظهار کرد: گزارش خوب چیزی نیست که مثل نان از تنور دربیاید، اما انتظار می‌رود در دوره حساس روزنامه‌نگاری، روزنامه‌نگار حداقل سالی یک گزارش خوب داشته باشد.

تیتر گزارش یک شرط مهم دارد و آن اینکه گیرا باشد و خواننده را به متن تهییج کند. همچنین گزارش بدون عکس خوب معمولا موفق نمی‌شود

او همچنین با انتقاد از برخی متن‌ها که به عنوان گزارش منتشر می‌شوند، اظهار کرد: اخیرا رسم شده متن‌هایی که تهیه می‌شود اگر مصاحبه نبوده و به شکل مقاله و خبر هم نباشد، عنوان گزارش را به آن می‌دهند در حالی که این اشتباه است و به تعبیری نمی‌توان هر متن بلندی را فیچر نامید.

وی همچنین با اشاره به اینکه تیتر گزارش هیچ ربطی به تیتر خبری ندارد، توضیح داد: تیتر گزارش یک شرط مهم دارد و آن اینکه گیرا باشد و خواننده را به متن تهییج کند. همچنین گزارش بدون عکس خوب معمولا موفق نمی‌شود.

قاضی‌زاده در بخش دیگری از این نشست در خصوص اینکه یک گزارشگر تا کجا حق دارد خودش را به رخ مخاطب بکشد، مطرح کرد: اگر حضور گزارشگر در متن گزارش کمکی به بیان سوژه کند عالی است اما فکر می‌کنم یک مخاطب نیاز به حضور گزارشگر و حضورش در گزارش ندارد بلکه به نکته‌ها و سوژه‌هایی که به گزارش مربوط می‌شود توجه می‌کند اما گاهی اوقات افرادی مثل فریدون صدیقی و محمد بلوری اگر در گزارشی که می‌نویسند اعلام حضور می‌کنند افرادی هستند که شناخته شده‌اند اما یک مخاطب، گزارشگری که گزارش مربوطه را نوشته است نمی‌شناسد و نیازی به شناخت آن و اعلام حضورش در گزارش ندارد.

او در بخش پایانی این نشست در خصوص نوشتن گزارش‌های منصفانه و غیرمغرضانه نیز به مباحثی اشاره کرد و به کار نبردن صفت در گزارش علیه سوژه مورد نظر را یکی از ضرورتهای آن عنوان کرد در حالی که به گفته وی در بسیاری از گزارش‌ها به وفور از صفت استفاده می‌شود.

بخش ارتباطات تبیان


منبع: ایسنا

مطالب مرتبط:

14 مدل برای شروع یک مقاله

4 کلید برای سوژه یابی

رسانه‌ای شدن هر موضوع به هر قیمتی؟

طلایی‌ترین نکات برای خوب نوشتن

6تاكتیك برای تولید گزارش خلاقانه