بد و خوب زندگی را بپذیرید

هر افسردگی و هر غمی می تواند علل متعددی داشته باشد. شاید یک نفر زمینه ارثی داشته باشد و یا در خانواده ای سخت گیر بزرگ شده باشد و ... به هر حال کشف علت افسردگی تان کمک می کند راه حل را پیدا کنید.

از دست رفتن یک چیز

واکنش طبیعی نسبت به از دست دادن یک چیز باارزش، افسردگی است. مرگ، جدایی از پدر و مادر، دور شدن از یک دوست، بی علاقه شدن به کسی که مورد علاقه بوده، اتمام دوران کودکی، ضعف اعتماد به نفس، بی اعتقادی نسبت به سنت ها ، بیماری جسمی، بی ارزش شدن اهداف(خصوصا پس از یک دوره تلاش)، اختلافات خانوادگی و پدر و مادر افسرده از علل افسردگی جوانان هستند. ارزش ها تعیین می کنند چه چیز مهم است و چه چیز مهم نیست. هر چیزی که ارزش پیدا می کند یک چیز خطرناک است، چون از دست دادنش زجرآور است.

اگر پول یکی از ارزش هایتان است، اگر پولدار نشوید افسرده خواهید شد. پس اگر افسرده هستید ببینید چه چیزی را از دست داده اید، ارتباط بین ارزش هایتان و چیزی را که از دست داده اید را پیدا کنید؛ در صورت امکان ، آن چه را از دست رفته جبران کنید ؛ به دیگران کمک کنید که ازدست رفته هایشان را به دست آورند تا آن ها هم به شما کمک کنند.

توارث، محیط و بیوشیمی

برخی داروها سبب افسردگی می شوند.پس می توان تصور کرد برخی مواد شیمیایی که به صورت طبیعی در مغز وجود دارند، می توانند مسبب افسردگی باشند. محیط هم می تواند عامل باشد. به عنوان مثال افسردگی زمستانی .در اغلب انواع افسردگی شدید، توارث نقش واضحی دارد. بعضی از مشکلات جسمی مثل زایمان، افت قند خون و تنش های قبل از قاعدگی هم با افسردگی ارتباط دارند. بسیاری از خانم ها قبل از خونریزی ماهیانه دچار تنش، سردرد، بی قراری و اندوه می شوند. نکته بسیار مهم این که اگر باور کنید که تمام تقصیر ها به گردن مواد شیمیایی بدن است یادتان می رود که مسئول رفع مشکل ، خودتان هستید:"دارم دارو مصرف می کنم" یا " من از مادرم به ارث برده ام" یا " تمام سیستم ام به هم ریخته" از همین حرف ها هستند.

ضعف در مهارت های اجتماعی و تفریح نداشتن

افسردگی واکنش فرد به محیطی است که هیچ تشویقی در آن نیست. این آدم ها از بقیه روز به روز بیشتر فاصله می گیرند و بالطبع حالشان خراب تر می شود. مدام گله می کنندد، تقاضای کمک دارند و بحث های بچه گانه راه می اندازند. کارهایی می کنند که دیگران را فراری می دهد و همین طور افسرده می مانند. افسردگی به تنهایی دیگران را فراری نمی دهد، بعضی رفتارهای سطح پایین افراد افسرده، مثل تقاضای بیش از حد برای همدردی، باعث دور شدن دیگران می شود. آدم افسرده دائم مشغول گله کردن و غرغر کردن و اشک و آه است. آن ها باید یاد بگیرند که به شکل دیگری رفتار کنند.در محیط زندگی افسرده ها مسائل آزار دهنده( مشکلات زناشویی، مسائل کاری و...) زیاد است و در مقابل مطالب خوشایند ( دوست، عشق، روابط جنسی، تفریح و ...) کم است. بیمار باید تعداد مسائل آزار دهنده را هر روز کم کرده و مطالب خوشایند را افزایش دهد. پس افسردگی هم می تواند ناشی از مشکلات روابط بین آدم ها باشد. البته هر کس افسرده شود روابطش با دیگران مختل خواهد شد، پس هر دو می توانند علت و معلول یکدیگر باشند.

ناامیدی

ناکامی مداوم موجب ناامیدی و در پی آن افسردگی می شود. بیمار افسرده باید علت وقایع مثبت را درونی ، ثابت و فراگیر بداند مثل:" من مسئول این قضیه هستم و باز هم می توانم کاری کنم که هزاران اتفاق خوب رخ بدهد." و از طرف دیگر وقایع منفی را باید بیرونی ، قابل تغییر و محدود تفسیر کند مثل:" این مرد اذیتم می کند، اما به زودی ول می کند، فقط وقتی این جا هستم اذیت می شوم، دیگر اینجا نخواهم آمد، فعلا تحمل می کنم"

دیدگاه های منفی

آدم های افسرده وجوه منفی هر چیز را بهتر می بینند و وقتی هر چیز خراب می شود خود را مسئول می دانند. از طرفی هم ، فکر روی احساسات و رفتار تأثیر می گذارد، پس یادآوری هر اتفاق بدی هم می تواند افسردگی ایجاد کند.

افکار غیر منطقی

افکار غیر منطقی مسبب احساسات شدید و غیر منطقی انسان ها است. مثلا وقتی یک دوست قهر می کند. افکار غیر منطقی حمله ور می شود( دوستم ندارد ، کار خیلی بدی کرد، ازش متنفرم). بعد هم واکنش احساسی افسردگی و عصبانیت است. اما می شد جور دیگری فکر کرد. یک فکر منطقی تر این که: دوران خوشی داشتیم اما بی مشکل هم نبودیم. متأسفم اما سعی می کنم با دوستان دیگرم درست برخورد کنم.

انزوا و خودخوری

آدم های افسرده با کوچک ترین درد و تحریک حساسیت نشان می دهند. برای همین است که بعضی از این ها برای اجتناب از درد و تنش منزوی می شوند و چون در این قضیه دیگران را مقصر نمی دانند خودخوری می کنند.

خشم معطوف شده به خود

روانکاوها عقیده دارند که خشم، نسبت به دیگران پس از مدتی به سمت خود معطوف می شود و وقتی تبدیل به خود بیزاری می شود افسردگی را در پی خواهد داشت. اکثر مواقع مشکل از پدر و مادرهای عصبی مزاج نشأت می گیرد چون گرما و مهربانی لازم برای رفع نیازهای بچه را ندارند و بچه از این حالت بیزار است، اما زورش به پدر و مادر نمی رسد و به خاطر ترس یا دوست داشتن پدر و مادرش، خشم خود را پنهان می کند. بچه از ضعف های خودش ، خشونت اطرافیان و نفرتی که پیدا کرده آگاه است. در نتیجه از خودش متنفر می شود چون خودش را خیلی حقیر می بیند و سرانجام تتنفر از دیگران تبدیل به تنفر از خود می شود:" من قابل دوست داشتن نیستم، من بدم" بعد یک من مطلوب( آنچه باید باشد) برای خودش می سازد تا جلب محبت کند.

گناه

انسان های افسرده تمام خطاهای خود را می فهمند و از خود نمی گذرند. باید از خطاهای کوچک خود و دیگران بگذریم تا دچار احساس گناه بی مورد و افسردگی نشویم.

اهداف غیر ممکن یا بی هدفی

پدر و مادرهای سختگیر باعث می شوند بچه ها اهداف غیر ممکن پدر و مادرشان را به ارث ببرند. بی هدف بودن هم افسردگی می آورد. افراد بی هدف انگیزه ندارند و به هیچ چیز هم علاقه مند نیستند. باید این افراد را با احساس آزادی و مسئولیت پذیری درمان کرد که البته برای این کار فرد باید هدف داشته باشد.و در آخر این که ممکن نیست همه چیز به میل ما باشد. پایه خوشبختی توان پذیرش بدی های زندگی است. هر چه رخ داده دلیلی داشته، پس باید پذیرفت و تلاش کرد که آینده بهتر باشد.

فرآوری: زهرا سادات طباطبایی

بخش خانواده ایرانی تبیان

منبع: افسردگی گردآوری شده توسط دکتر فرشاد نجفی پور

مطالب مرتبط:

هنر سازگار شدن با تغییرات

توجیه کردن، اولین راه فرار!