گوجه

« به راستی ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم و آنان را در خشكی و دریا( بر مركبها) برنشاندیم، و از چیزها ( خوراكیهای پاكیزه) به ایشان روزی دادیم...»

فارسی من " گوجه" و  به اقسام ریز و كوچك است. به من آلوچه سنگ، آلوچه آلنج و آلوی كوهی هم می گویند.عربی من " ادرك" است و در بعضی از كتاب های پزشكی قدیم به اسامی

من انواع و اقسام داشته و با آلو نیز قرابت و نزدیكی دارم . بهترین نوع من گوجه برقانی است كه پوست آن به آسانی جدا می شود و نوع دیگرمن گوجه گلستان است كه در خراسان می روید و رنگ آن سبز بوده و كمتر قرمز می شود. نوع پیش رس من، گوجه سبز است كه به نام گوجه گیلانی، و گیلانی گوجه معروف است و اولین میوه ای است كه در فصل بهار به بازار می آید این نوع من خاصیت مسهلی ندارد. با یبوست مزاج می جنگد. من به رنگ سبز ، زرد و قرمز ظاهر می شوم. رنگ من تركیبی شبیه رنگدانه هویج است كه در بدن تبدیل به ویتامین " آ" می شود و به همین جهت است كه انواع من برای درمان شبكوری و رشد بدن مفید است مقدار این ویتامین در انواع زرد و قرمز من بیشتر است. علاوه بر ویتامین" آ" من دارای ویتامین های " ب" و ویتامین "ث" هستم، به این جهت برای اعصاب مفید بوده و مسكن التهاب صفرا هستم . من دارای املاح زیادی از قبیل آهن، كلسیم ، فسفر ، منیزیم ، پتاسیم و سدیم هستم . من از میوه های خنك بوده و این خاصیت در انواع ترش من بیشتر است.

خواص درمانی

1/ اقسام درشت من خاصیت نرم كننده دارند، ولی در این خاصیت هرگز به پای آلو نمی رسند .

2/ خشك شده من درمان اعصاب و كم خونی است .

3/ اقسام مختلف من برای معالجه نقرس، رماتیسم و تصلب شرایین تجویز شده اند، همگی پیشاب آور بوده، و اعمال كلیه را تنظیم می نمایند.

4/ جوشانده 25 تا 30 گرم برگ درخت من، كشنده كرم معده بوده و این خاصیت در مغز هسته من نیز وجود دارد . سابقاً جوشانده برگ مرا به عنوان تب بُر مخصوصاً برای مبتلایان به بیماری های ریوی تجویز می كردند.

5/ برگ من نفاخ بوده، و برای معده مضر است، مگر آنكه همراه با یك مسهل خورده شود و برای این كار سابقاً گلقند را تجویز می كردند.