پندنامه خواستگاری 1

نویسنده: مریم  نیک پور
اولین دیدار کجا باشد بهتر است؟

احمد مرد جوان 27 ساله ای است که درس خوانده، سربازی رفته و مدتی است کار مناسبی هم پیدا کرده؛ و حالا قصد ازدواج دارد. همه‌ی اطرافیانش با ذوق و شوق فراوان دخترهای دم‌بختی را که می‌شناسند به مادر احمد و خود او معرفی می کنند ولی همه در فکرند جلسه‌ی معارفه‌ی احمد و «دخترخانم» کجا و چگونه باشد. بزرگترها طرفدار خواستگاری سنتی هستند و جوان‌ترها ترجیح می دهند با یک کافه گلاسه یا کیک و چای در تریا یا کافی‌شاپی دنج از جلسه ی رسمی خواستگاری شانه خالی کنند. هر دو طرف دلایل خوبی برای خودشان دارند.
اولین دیدار کجا باشد بهتر است؟

بزرگترها خواستگاری سنتی را آبرومندانه می دانند و آن طرف جوان ها «تریای دنج» را خالی از هزینه ی «دسته گل و شیرینی» و «دست و پا لرزه»ی روز خواستگاری می بینند. حتی دیگر لازم نیست دخترخانم سینی چای را با احتیاط به اتاق مهمان ها ببرد و نگران لب پر زدن فنجان های چای باشد. اهمیتی هم ندارد که مهمان ها چای و شیرینی و میوه شان را خوردند یا نه و خلاصه هزار دغدغه ی دیگر رفع می شود.

اما من یکی طرفدار خواستگاری سنتی هستم. دلایلم را می گویم و از نظرم دفاع می کنم؛ شما هم خواه پند گیر و خواه ملال!

خواستگاری سنتی اولش هول و اضطراب و دلهره دارد ولی به خاطر مزایای فراوانش پیشنهاد می کنم دل را به دریا بزنید و بپرید توی چهار متری. گمانم بهتر باشد به جای شمردن مزایای خواستگاری در خانه، معایب دیدار در تریا را بشمرم.

اول: قرار ملاقات در جایی مثل رستوران یا کافی شاپ، ما را مجبور می کند لباس های استاندارد بیرون را بپوشیم، لباسی که ناچار باید مثل همه ی مردم باشد و دیگر دستمان در انتخاب رنگ و مدل چندان باز نیست. البته برای آقایان مشکلی نیست ولی این موضوع موجب می شود نتوانیم خودِ واقعی و همیشگی طرف مقابل را ببینیم. دخترخانم‌ها در منزل خودشان می توانند لباسِ رنگی بپوشند، پس می شود سلیقه ی رنگ و مدل آنها را ملاحظه کرد. می توانند به اصطلاح دستی به سر و روی خود بکشند و لااقل چهره ی بدون دوده و سُرب شان دیده شود. آقایان خواستگار برای درک بهتر این نکته خوب است نگاهی به قیافه ی مادر و خواهر خودشان هنگام بازگشت از کار، دانشگاه و... بیندازند و سر و وضع و چهره ی آنها را با وقتی که کاملا استراحت کرده و سرحال هستند و احیاناً کمی آرایش دارند مقایسه کنند.

شخصاً در ازدواج یکی از بستگان نزدیکم این تفاوت را به وضوح مشاهده کردم: عروس خانم که مدت ها او را در لباس کار دیده بودیم (و همیشه سلیقه اش مبهم و نزدیک به استاندارد بود) وقتی در ایام پس از عقد لباسهای رنگی اش را پوشید، به نظرم خیلی دور آمد: هیچ یک از مدل ها و رنگ های انتخابی اش با آنچه از او در ذهن داشتم مطابقت نمی‌کرد. راستش را بخواهید اصلا سبکِ لباس پوشیدنش را دوست نداشتم!

دوم:  وقتی در کافی شاپ یکدیگر را می بینید، دیگر فرصتی برای آشنایی با اقوام درجه اول ندارید. این خیلی مهم است که در همان جلسه ی اول بفهمید پدر و مادر یا خواهر و برادر عروس/ داماد چه جور آدم هایی هستند. قابل ارائه در سطح اجتماعی خانوادگی ما هستند؟ برخوردشان چطور است؟ و با چالش های روز خواستگاری چطور مواجه می شوند و چه رفتاری می کنند

سوم: ملاقات در پارک یا کافی شاپ یا ... نمی گذارد بفهمیم «خانه ی دلدار کجاست!» نه از آن جهت، از جهاتی دیگر: محل زندگی دخترخانم می تواند خیلی چیزها به ما بگوید، ضمن اینکه وقتی وارد خانه می شویم نکات بیشتری را در می یابیم. اینکه وضع مالی خانواده ی دخترخانم چطور است، اسراف کار و پرخرج هستند یا ساده و بی تجمل و بی ریا. اهل مطالعه هستند (با چشم دنبال کتاب و کتابخانه بگردید) یا بوفه ی کریستال هایشان را سنگین کرده اند؟ فضای خانه شان جذاب وگرم و صمیمانه است یا ...؟ خانه مملو از اثاثیه ی گران قیمت و آنتیک است (که باید مراقب باشید بلایی بر سرشان نیاید) یا اینکه صاحب خانه موفق شده محلی مناسب و آرام برای سکونت خود و فرزندانش تدارک ببیند؟! 

اگر اهل محاسبه های مالی باشید خانه ی پدر عروس اطلاعات بیشتر از این هم می دهد: می توانید با همان یک جلسه بسنجید ببینید خانواده هایتان از نظر اقتصادی بهم نزدیک هستند یا نه. اصلا محل زندگی افراد به خودی خود گویای بخشی از فرهنگ خانواده است.

صد البته این هر سه مورد با چند نوبت تور سطح شهر هم به دست نمی آید.

ناگفته نماند طرفداران «جلسه معارفه در کافی شاپ» معتقدند این ملاقات صرفا برای این است که دختر و پسر دریابند در وهله ی اول یکدیگر را می پسندد یا نه. من معتقدم همین موضوع که «چهره» و «زیبایی» یا «تیپ» اساسِ سایر معیارها قرار بگیرد اشتباه است. چه بسیار دختران و پسرانی که سوای چهره ی زیبای خود، ویژگی های منفی زیادی دارند که کلا قضیه را منتفی می کند و بالعکس افرادی که با چهره ای بسیار معمولی یا حتی نازیبا، چنان شخصیت مثبت و قوی و ویژگی های فردی دارند که پس از یکی دو ساعت ملاقات، سیمای نازیبا به فراموشی سپرده می شود. و مگر چند درصد مردم زیبا هستند؟ و مگر نه اینکه همه ی کسانی که با افراد به اصطلاح خوشگل و خوش تیپ ازدواج می کنند پس از مدت کوتاهی به بقیه نصیحت می کنند دنبال خوشگلی نباشید چون به سرعت برایتان عادی می شود.

از همه ی اینها گذشته! یادمان هست که ما در نهایت جمع جبری از زیبایی، وضعیت اقتصادی، موقعیت اجتماعی و شرایط مذهبی طرف مقابل در نظر می گیریم و تصمیم به ادامه یا قطع این خواستگاری می گیریم. پس بهتر است راه‌های سریعتر و کوتاه‌تری را پیش بگیریم و زودتر به جواب برسیم.

برای آنهایی که تقید مذهبی را مهم می‌شمارند ملاقات در خانه، رعایت حجاب توسط خانم‌های خانواده را هم روشن می‌کند. این که دخترخانم / آقا پسر و مادر و خواهرانش تا چه حد پوشیدگی را حجاب می دانند، به آسانی در ملاقات خانوادگی آشکار می شود.
همراهان عزیز، با توجه به گسترش سامانه همسان گزینی تبیان، لازم است جهت استفاده از خدمات همسان‌گزینی یا مشاوره اپلیکیشن همدم را از طریق لینک زیر دریافت و نصب نمایید، این سامانه در سراسر کشور فعال است.
بخش همسان گزینی تبیان

مطالب مرتبط:

معرفی طرح همسان گزینی تبیان

ثبت نام و ارسال اطلاعات برای واسطین معتمد تبیان

راهنمای ارسال اطلاعات متقاضیان ازدواج به صورت الکترونیکی

گزارش نشست هم‌اندیشی«از همسان‌گزینی تا هم سری»