تبیان، دستیار زندگی
همزمان با روز جهانی سالمند، سایت فرهنگی اطلاع رسانی تبیان در گزارشی به معرفی «آسایشگاه کهریزک» قدیمی ترین آسایشگاه سالمندان کشور پرداخت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تبیان، میهمانِ آسایشگاه کهریزک

آسایشگاه کهریزک

همزمان با روز جهانی سالمند، سایت فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان در گزارشی به معرفی «آسایشگاه کهریزک» قدیمی ترین آسایشگاه سالمندان کشور پرداخت.

به گزارش روابط عمومی، بخش اجتماعی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان این گزارش را همرمان با نهم مهرماه روز جهانی سالمند تهیه و منتشر کرده است.

سپیده آماده در این گزارش می نویسد:« در دوره‌ای که هر روز بر تعداد سالمندان کشور افزوده می‌ شود و این افزایش به اندازه‌ ای رسیده که جامعه شناسان از آن به‌عنوان سونامی سالمندی یاد می‌ کنند، پای صحبت مدیرعامل آسایشگاه کهریزک نشسته‌ ایم تا از حال و هوای این روزهای آسایشگاه و هزینه‌ های سالمندان و شرایط پذیرش و راه‌هایی که مردم می‌ توانند از این طریق به یاری سالمندان و مددجویان بشتابند، بپرسیم.سال 51 بود که این مجموعه به مدد دکتر حکیم زاده تاسیس شد، دکتر حکیم زاده هم مانند خود من اصالتاً گیلانی بودند، ایشان پیش از تاسیس کهریزک، آسایشگاه سالمندان رشت در استان گیلان را بنیان نهاده بود. دکتر حکیم زاده پس از آمدن به تهران ابتدا ریاست بیمارستان فیروزآبادی تهران را بر عهده گرفتند. ایشان در بیمارستان با سالمندانی مواجه شدند که نیازمند مراقبت بودند اما جایی برای ماندن نداشتند، این استارت اولیه تاسیس آسایشگاه کهریزک شد. او ابتدا ساختمان مخروبه‌ ای را پیدا می‌ کند و تعداد محدودی سالمند را به آنجا می‌ آورد و اسکان می‌ دهد و طول چهل و چند سال این مجموعه بسط و گسترش پیدا می‌کند تا اینکه به 180 هزار متر زیربنا، 40 هزار مساحت امروزی‌ اش می‌ رسد که تعداد1750 نفر مددجو در آن زندگی می‌ کنند. گروه‌های اصلی مدد جویان کهریزک هم سالمندان و معلولان جسمی و حرکتی را شامل می‌ شوند و هم بیماران ام‌اس اما به صورت موردی سایر بیماران مانند نابینا و قطع نخاع و ناشنوا هم در این آسایشگاه دیده می‌ شوند و بخش بهزیستی هم در این آسایشگاه دیده می‌شود اما غالب مددجویان متعلق به آن سه گروه اصلی هستند و بیماران ام‌اس هم تا به امروز نهاد خاصی را برای نگهداری نداشته‌ اند به غیر از آسایشگاه کهریزک.حدوداً 900 نفر کارمند موظفی در مجموعه کهریزک داریم. علاوه بر این، ما حدود دو هزار بانوی نیکوکار داریم که خدمات یدی مددجویان را انجام می‌دهند، این افراد خیر با اتوبوس به کهریزک می‌آیند و در این بیست و چهار بخش مددجویان را حمام می‌ کنند و ناخن‌هایشان را می‌گیرند و لباس‌ هایشان را مرتب می‌ کنند. این خانم‌ها بدون چشمداشت مالی و تنها به دلیل اجر معنوی هر هفته این خدمات را ارائه می‌دهند. این افراد کسانی هستند که از لحاظ مالی بی نیاز هستند و می‌خواهند زکات سلامتی‌ شان را از طریق کمک به این مددجویان بپردازند. در کنار بانوان نیکوکار، 350 آقای نیکوکار داریم که آن‌ها هم خدمات آقایان را انجام می‌دهند. همین رویه را برای نیروهای متخصص مجموعه کهریزک هم داریم به این معنا که 40 پزشک متخصص هستند که خمس و زکات تخصصشان را با حضور در آسایشگاه و درمان رایگان بیماران پرداخت می‌کنند؛ پزشکان صاحب نامی که یک روز از هفته‌ شان را برای توشه آخرت گذاشته‌ اند. برخی از خیرین، اموال خود را وقف آسایشگاه می‌ کنند. به‌عنوان مثال یک نفر وصیت می‌کند که پس از مرگش، ملک یا دارایی‌ اش به آسایشگاه واگذار شود. آسایشگاه کهریزک از دیر باز به داشتن فضایی مقدس و روحانی مشهور بوده است و به همین دلیل مردم برای این آسایشگاه نذر می‌کنند و غالب سردرهای این آسایشگاه نذرهای مردمی است. مسئله این است که در کهریزک زندگی کردن مهم است نه زنده ماندن و کهریزک ایستگاه قبل از بهشت زهرا نیست. به همین دلیل ما سعی می‌ کنیم همه امتیازهایی که برای زندگی کردن و امید به زندگی است برای سالمندانمان فراهم کنیم مانند برگزاری برنامه‌های شاد و مفرح و سفرهای زیارتی و سیاحتی مددجویان آسایشگاه. متأسفانه در کشور ما تمهیدی برای این مقطع از زندگی اندیشیده نشده است و اصلاً این مقطع از زندگی را کسی نمی‌ بینید.به‌عنوان مثال زمانی که یک نفر خانه‌ای می خرد همیشه به فکر این است که اتاقی را برای فرزندش در نظر بگیرد اما هیچ زوجی در هنگام خرید خانه به فکر تهیه اتاقی برای سالمند خانواده نمی‌ افتند. اما در آسایشگاه این مقطع از زندگی دیده می‌ شود و تلاش برای ارتقای کیفیت زندگی در این سن وجود دارد. کلاس تئاتر، موسیقی،حافظ خوانی، آموزش های هنرهای دستی، کلاس‌های ورزشی همه و همه از فعالیت‌هایی است که مددجویان کهریزک است. ما همچنین مددجویان معلولی داریم که در رشته‌های ورزشی معلولین صاحب مقام‌های کشوری و حتی بین‌المللی هم شده‌اند. ما سه سال است که در بسکتبال با ویلچر کل کشور مقام اول را داریم. ما حتی مدرسه هم در کهریزک داریم و همه می‌ توانند از نعمت تحصیل در این آسایشگاه بهره ببرند و مدرک دیپلم را هم دریافت کنند. شاید خیلی‌ها فکر کنند که آسایشگاه جایی است که در آن سالمندان انتظار مرگ را می‌ کشند اما ما سعی کردیم خون زندگی را در رگ‌های مددجویان کهریزک به جریان در آوریم.»

گفتنی است این گزارش بر اساس مصاحبه با محمدرضا صوفی نژاد مدیرعامل آسایشگاه خیریه کهریزک تهیه شده و متن کامل آن در بخش اجتماعی سایت تبیان قابل مشاهده است.

تنظیم: هومن بهلولی