نجات فوتبال با کریمی و مجیدی

اما قبل از تشکیل این اردو دو اتفاق مهم پیرامون تیم ملی رخ داد. دو اتفاقی که با اتفاق سوم می تواند سرفصلی تازه در راه اماده سازی تیم ملی به وجود آورد.

تیم ملی فوتبال پس از جام جهانی و در پی کش وقوس فراوان کارلوس کی روش را در کنار خود دید تا در جام ملتها محک دیگری بخورد. محکی که با آنچه در برزیل وجود داشت تفاوت های آشکار دارد.

اگر در جام جهانی تیم کی روش حق داشت به دفاع جانانه فکر کند این بار در جام ملتها اوضاع به گونه دیگری است. همه از ایران انتظار دارند تا چون همیشه یک تیم هجومی در سطح آسیا باشد.

کی روش اما با مشکلات فراوانی روبروست. علاوه بر بخش فنی و کمبود بازیکن کارساز و گره گشا تیم ملی هنوز با قهر محسوس تماشاگر روبروست. اگرچه عده ای این را باور نکنند اما خود کی روش با بردن تیم ملی به دور از چشم مستقیم تماشاگران ایرانی به این مهم نظری جدی دارد.

برای حل این مشکل تصمیم کی روش جالب بود. او با گماردن علی کریمی در صدد است هم از محبوبیت او سود ببرد و هم از زیر بار فشار استفاده از مربی ایرانی خارج شود.

این اتفاق دوم پیرامون تیم ملی است. اتفاقی که همچون اتفاق اول با واکنش های متفاوت روبرو شده است. اگرچه محبوبیت کریمی برگ برنده اوست اما کیست که نداند کریمی هنوز مراحل ابتدایی کار مربیگری را طی نکرده و اساسا نشان داده خیلی به این عرصه علاقه مندی ندارد.

اتفاق سوم هم در راه است. اضافه شدن فرهاد مجیدی به ترکیب کادر فنی تیم ملی تیر ترکش کی روش و دوستانش است. با رخ دادن اتفاق سوم بی گمان ضریب محبوبیت تیم ملی به شدت بالا می رود و سرخابی ها با وجود فرهاد و کریمی روی نیمکت تیم ملی با این تیم ارتباط عاطفی بهتری برقرار می کنند.

در این میان مجیدی اگرچه نشان داده خیلی به این عرصه علاقه مند نیست اما با حضور در یکی دو کلاس مربیگری از کریمی پیشی گرفته است. به این ترتیب اگر حادثه سوم رخ دهد فضایی تازه را شاهد خواهیم بود. چه بسا بعد از سالها در طول سال شاهد چند بازی ملی در تهران باشیم!

اما حضور کریمی و احتمالا مجیدی از چند منظر قابل بررسی است.

نکته اول حضور مربی ایرانی در کنار کی روش است. خواسته ای که از روز اول حضور کی روش بارها مطرح شد اما مربی لجباز پرتغالی از اقدام به آن طفره رفت. او با تحقیر مربیان ایرانی کمی مطرح مثل نمازی و این اواخر مجید صالح آنها را فراری داد و با ایرانی هایی کنار آمد که هرچه او گفت را با گوش جان خریدار بودند.

اما حکایت امروز با دیروز تفاوت آشکار دارد. نه کریمی و نه مجیدی مربیانی نیستند که تحقیر را بپذیرند. این دو با وجود رعایت حرمت ها در طول بازیگری نشان داده اند که اهل کوتاه امدن در مواقعی خاص نیستند. این چالش بزرگ کی روش است که قطعا بیشترین دغدغه مربی پرتغالی به شمار می رود.

از سوی دیگر فوتبال ما در مسیری حساس قرار دارد. نفرات محبوب در فوتبال ایران به شدت کم شده اند. دو عضو برجسته باشگاه محبوبان در حال حاضر کریمی و مجیدی هستند. هر اتفاق ناگوار پیرامون این دو می تواند ضربات جبران ناپذیری به فوتبال ما بزند. فوتبالی که با رونق سایر رشته ها مثل والیبال و بسکتبال و... هر روز بیش از قبل از چشم ها می افتد.

به عبارتی نجات فوتبال از قهر تماشاگر و مردم با استفاده از محبوبیت کریمی و مجیدی کلید خورده است. این شاید اخرین تیر ترکش کی روش باشد. مربی پرتغالی پیش از این با باز کردن مسیر استفاده از بازیکنان ایرانی ساکن در خارج حرکت قابل قبولی داشته است. باید دید ترفند تازه جوابگوست و یا...

تیم ملی ایران برای جام ملتهای آسیا اماده می شود. ادعای قهرمانی در این مسابقات انصافا ادعای گزافی است. تیم هایی چون کره جنوبی ،ژاپن و استرالیا برای قهرمانی کار را از مدت ها قبل آغاز کرده اند. در این میان حتی تیم های دیگر آسیایی بیکار ننشسته اند اما فراموش نکنیم نام تیم ایران هم بر جان هر حریفی در آسیا هراس می اندازد. اگر کی روش اینجاست و این قرارداد سنگین را بر فوتبال ما تحمیل کرده صرفا برای این است که به قهرمانی در آسیا فکر کند. اکنون تیم ایران بازیکنان با تجربه در اختیار دارد. بازیکنانی که قطعا آخرین حضور خود در این جام را تجربه می کنند. این آخرین شانس آنها برای فتح جامی معتبر است. در کنار آنها ما بازیکنان جوان وجویای نام داریم. تشکیل ترکیب مناسب از سوی کی روش و کمی همت و تلاش باعث می شود تا فتح جام محال به نظر نرسد.

در کنار این حضور کریمی و احتمالا مجیدی هم می تواند کمک روحی بزرگی باشد. اتفاقی که تماشاگر را اگرچه از صحنه تلویزیونی با تیم ملی آشتی دهد و به قول امروزی ها انرژی مثبت را از این طریق به ملی پوشان تزریق کند. به امید تحقق چنین اتفاقی برای ملی پوشان فوتبال در فصل تازه آرزوی موفقیت داریم.