خیانت با اختلاط های کاری

همه خانم ها که تجربه حضور در محیط های شغلی را داشته اند، می دانند چه حسی است وقتی مجبوری از صبح تا غروب در محیط کار مردانه در جوار مردانی حضور پیدا کنی که سنگینی نگاه و شوخی های نامناسب و به اصطلاح مردانه شان، حرکت عقربه های ساعت را هم کند

از ساعت هشت صبح تا چهار بعد ازظهر و برخی موارد حتی تا 6 و عصر7 باید در محیط کار مختلطی که تعداد مردانش بسیار بیشتر از خانمها است، حواسش به طرز نشستن و حرف زدن و راه رفتنش باشد، حواسش باشد که مبدا آستینش به ناگاه بالا برود یا چادر از سرش بیفتد، این عدم امنیت ها را بگذارید کنار شوخی های نامناسب و رفتار ناشایست همکاران مرد و نگاه سنگین و تمام نشدنی برخی از آنها که انگار زل زدن به یکی از شرح وظایف روزانه شان تبدیل شده، همه این اتفاق ها در طول هفته و ماه ها و سالها، چنان فضای سنگینی از محیط کار را در ذهن و روان خانمهای شاغل ایجاد می کند که گاه برای فرار از این موقعیت لحظه ها را می شمارند.

همه خانم ها که تجربه حضور در محیط های شغلی را داشته اند، می دانند چه حسی است وقتی مجبوری از صبح تا غروب در محیط کار مردانه در جوار مردانی حضور پیدا کنی که سنگینی نگاه و شوخی های نامناسب و به اصطلاح مردانه شان، حرکت عقربه های ساعت را هم کند. مدتی است اما ماجرای سالم سازی محیط های کاری بر مبنای جدا کردن خانم ها و آقایان در برخی از نهادها در حال انجام است، اتفاقی که شاید فعلا در برخی از ارگان ها محدود اتفاق افتاده اما موج امنیت و امید را در قلب کارمندان خانمی که سالهای سال این جبر محیط های کار را تجربه کرده اند، ایجاد کرده است.

ماجرای حضور دختران و زنان در مشاغل مختلف پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با رعایت موازین دینی و شرعی در محیط های کاری افزایش چشم گیری پیدا کرد چون خانواده آسانتر با حضور شغلی دختران و همسرانشان موافقت می کردند. مسئله حضور خانم ها در جایگاه های شغلی در طول یک دهه اخیر با حجم دور از تصوری روبرو شد و در نتیجه دخترانی که پیش از این با پایان مدرسه، راه خانه شوهر را در پیش می گرفتند، دیگر به فکر دانشگاه و یافتن شغل بودند و به همین دلیل هم در سالهای دهه هشتاد روند حضور خانم ها در محیط های کاری با رشد بی سابقه ای روبرو شد. حضور خانم ها در مشاغل اجتماعی در کنار ره آورهای مثبتی که در رشد و تعالی اجتماعی بانوان و همچنین پیشرفت های علمی و فنی جامعه داشت، برخی از پیامد ها را هم به دنبال آورد. ماجرا از این قرار بود که ورود خانم ها به محیط های کاری که پیش از این در قرق آقایان بود، باعث شد واکنش مردان در برابر ورود خانم ها متفاوت باشد و برخی این حضور را اهرمی علیه خودشان بدانند و بعضی دیگر با استفاده از روشهای ناجوانمردانه، سعی در زیر سوال بردن خانم هایی داشته باشند که با رعایت عفاف و حجاب، وظایف شغلی خود را به بهترین شکل به انجام می رسانند.

10 ساعت کار زیر نگاه های سنگین مردانه به صرف شوخی های ناشایست!

مریم 32 ساله است و پس از پایان تحصیلات دانشگاه، 9 سالی است که در یکی از ادارات مشغول به کار شده، وقتی از او در خصوص اجرای طرح سالم سازی محیط های کار می پرسیم، می گوید: باید خانم باشی و یک سری از آموزه های اخلاقی و دینی برایت مهم باشد و تجربه کار در محیط های شغلی مختلط را هم داشته باشی تا بدانی من چه می گویم، من تا امروز سابقه کار نزدیک به یک دهه را در محیط های کاری مختلط داشتم و دقیقا می دانم فرسودگی روحی خانم ها در چنین محیط های تا چه اندازه می تواند سلامت و امنیت روحی شان را به مخاطره بیندازد. وی ادامه می دهد: سالها پیش زمانی که تجربه کار را نداشتم، تصویر دیگری از شغل را در ذهن خود می پروراندم، تصویری که به محض حضورم در محیط های کاری تغییر پیدا کرد. در طول این 9 سال من به عنوان یک خانم محجبه در محیط کاری، 10 ساعت در روز تمام هم و غمم را بر این می گذاشتم که مبادا چادرم از سرم بیفتد یا موهایم به ناگاه از پشت مقنعه نمایان شود و مدل نشستن و راه رفتن و حتی جا به جا شدنم روی صندلی محیط کار به گونه ای نباشد که توجه همکاران مرد را جلب کند. این فشارهای روحی را بگذارید در کنار شوخی های نامناسب و غیر اخلاقی برخی از همکاران مرد که گاه بدون توجه به حضور خانم های همکار با هم داشتند و از طرف دیگر نگاه های سنگین برخی دیگر که در ساعات خستگی از کار، به تماشای همکاران خانم می نشینند!

طرح تفکیک خیالم را راحت کرد

نازنین 28 ساله است ، وقتی نظرش را در خصوص طرح تفکیک می پرسیم، می گوید: من 6 سال سابقه حضور در محیط های شغلی دارم اما در طول این سالها، بارها مجبور به ترک محیط کار شده ام. وی ادامه می دهد: اولین بار پس از پایان تحصیلات دانشگاهم به استخدام شرکتی خصوصی درآمدم، هنوز چند ماهی از حضورم در آن شرکت نگذشته بود که با ابراز علاقه مدیرعامل شرکت روبرو شدم و مدیرعامل با اینکه خود صاحب همسر و فرزند بود اما کماکان به داشتن رابطه عاطفی با من اصرار می ورزید و در نهایت من برای مخالفت با خواسته او، مجبور به فرار از آن محیط و ترک آن کار شدم. نازنین می افزاید: ماجرا به همین جا ختم نشد، مدتی بعد با تصور اینکه در اداره های دولتی دیگر با چنین مشکلی روبرو نمی شوم، به استخدام یکی از ادارات نیمه دولتی در آمدم اما با کمال تعجب بار دیگر با ابراز علاقه مدیر متاهلم روبرو شدم و به بخش دیگری منتقل شدم و در نهایت این مسئله بارها و بارها و با تغیر مدیرها و محیط های کاریم برایم اتفاق می افتاد و تحمل فضای کار را برایم دشوار می کرد. وی تصریح می کند: زمانی که خبر اجرای طرح تکریم بانوان را در محیط های کاری شنیدم، نفس راحتی کشیدم از اینکه دیگر می توانم در محیط کاری بدون حضور نگاه های ناشایستی که زیبای و زنانگی را نشانه می گیرند، فعالیت اجتماعی ام را دنبال کنم.

اختلاطی که به سوء استفاده از زنان شاغل می انجامد

مهتاب 35 سالش است و 12 سالی است که سابقه کار دارد. وی در خصوص آسیب های اختلاط در محیط های کار می گوید: متاسفانه برخی از آقایان پس از اینکه به خانم همکار، به ابراز علاقه شان پاسخ منفی می دهد، علیه او موضع می گیرند و جو نامناسبی را بر ضد او ایجاد می کنند و در این میان از هیچ پاپوش و تهمت و آزاری در جهت تخطئه خانم همکاری که در برابر خواسته نامناسب آنها مقاومت کرده، فروگذار نمی کنند و در این میان آبروی خانم ها به بهانه بی نزاکتی یک نفر آدم خودخواه به خطر می افتد و در این میان متاسفانه برخی از دیگر همکاران هم به این جو دامن می زنند و سعی در آزار همکار بااخلاق خود می کنند و این مسئله اگر با تدبیر و کفایت مدیران ختم به خری نشود، می تواند به آسیبی تاثیر گذار بر زنان شاغل اجتماع وارد کند.

پیامد های همنشینی هر روزه با نامحرم

اختلاطهای کاری که رنگ طلاق به خود می گیرند

آقای اکبری 45 ساله هم که بیست سال سابقه کار در محیط های دولتی دارد در خصوص طرح سالم سازی محیط کار می گوید: متاسفانه یکی از پیامدهای اختلاط زن و مرد در محیط های کاری، از هم پاشیدگی بنیان خانواده است، من در تجربه بیست ساله ای که در محیط های کار داشتم، بسیار دیده ام زنان و مردانه متاهلی که به واسطه رابطه عاطفی با همکاران غیر هم جنس خود، از همسرانشان جدا می شوند و ستون خانواده را به لرزه در می آورد. وی ادامه می دهد: شما فکرش را بکنید یک خانم شوهردار یا یک مرد متاهل، از صبح تا غروب در کنار همکار غیر همجنسش ، وقت می گذراند، صحبت می کند و احساساتش را مطرح می کند اما شب که به خانه می آید تنها یکی دو ساعت در کنار همسرش است که شاید هیچ دیالوگ خاصی هم بیشنشان اتفاق نیفتد، نتیجه این ماجرا چه می شود، اینکه برخی از این خانمها و آقایان متاهل پس از مدتی به همکاری که همه ساعت های روز را در کنارشان می گذارند تعلق خاطر پیدا می کنند و از همسرانشان جدا شده و این تولد فاجعه ای است به نام فروپاشی بنیان خانواده.

با طرح سالم سازی، آقایان هم راحت تر کار می کنند

علی 32 ساله یکی از کارمندان شهرداری است، او در خصوص ماجرای سالم سازی ادارات می گوید: به نظر من در اجرای طرح سالم سازی محیط های کار نه تنها خانم ها راحت تر و در محیط امن تری فعالیت می کنند، بلکه آقایان هم می توانند در فضایی راحت تر متشکل از همکاران هم جنسشان به کار ادامه دهند و در این میان از حاشیه هایی مانند چشم چرانی و مزاحمت هایی که برای خانم های ایجاد می شود و هم دور بمانند. وی ادامه می دهد: کار کردن در محیط مختلط، برای مردانی که پایبند ادب و اخلاقیات هستند هم فضای سنگین را ایجاد می کرد چون مجبور می شوند به جزئیات رفتار و گفتارشان دقت کنند که مبادا با عبارت نامناسبی، شان خانم همکارشان به مخاطره بیندازند. وی تاکید می کند: در فضایی مجزای خانم ها و اقایان در ادارات این فشارهای روحی هم کمتر می شود و مردان بدون حاشیه و توجه به موضوعات غیر کاری، می تواند بیشتر روی کار و فعالیت اداری شان تمرکز کنند.

تفکیک به معنی جدایی همیشگی زنان از مردان در محیط کار نیست

مسئله ای که معمولا در حاشیه اجرای طرح تکریم خانم ها در محیط کار مطرح می شود این است در محیط های کاری میان وظایف خانمها و آقایان همکار نوعی همبستگی وجود دارد که نمی تواند به راحتی جدایش کرد اما با اجرای طرح سالم سازی خللی در ارتباطات کاری لازم و ضروری میان همکاران مرد و زن اتفاق نمی افتد و این ارتباط در صورت ضرورت می تواند از طریق تلفن و اینترنت و فکس انجام بپذیرد و در مقابل اما امنیت و آرامش خانم ها در محیطی با حضور همکاران همجنسشان محقق می شود و از طرف دیگر کارمندان بدون توجه به بحث های حاشیه ای که در ادامه اختلاط به وجود می آید می توانند فعالیت خود را با بازدهی بیشتر ادامه دهند.

مدیران لایق باید در انجام طرح سالم سازی، حقوق خانم ها را لحاظ کنند

نگرانی هایی که در ماجرای سالم سازی محیط های کاری دیده می شود این است که در صورت انجام نادرست طرح، حقوق خانمهای شاغلی که در غالب موارد بازدهی بیشتری از همکاران غیر هم جنس خود دارند، مغفول مانده و با اجرای آن، خانم ها از مسائل کاری و حقوقی اساسی شان در محیط شغلی بی نصیب شوند. مسئله ای که تنها و تنها، با تدبیر و عدالت مدیریت قابل حل است تا به این ترتیب خانم ها در برابر رقبای غیر هم جنس خود، جنس دوم تلقی نشوند و از حقوق کاری و انسانی خود محروم نمانند.

نیاز محیط های خصوصی به سالم سازی بسیار زیاد است

باید پای طرح سالم سازی به محیط های خصوصی و بدون نظارت هم باز شود

اجرای طرح سالم سازی در ادارات و موسسات دولتی در حالی است که متاسفانه شرکت های و مراکز خصوصی از این ماجرا دور نمانده اند و هنوز هم اختلاط و روابط بی پرده در میان برخی از شاغلان مراکز خصوصی موج می زند؛ به این ترتیب که مراکز خصوص به دلیل عدم یا کمبود نظارت بر عملکردشان، بدون هیچ ابایی، استفاده ابزاری از دختران و زنان را سرمشق فعالیت های خود قرار می دهند. ماجرای استخدام به شرط کشف حجاب و روابط بی بند و بار زنان و مردان در محیط های خصوصی مسئله ای است که سالهای سال از سوی رسانه ها هشدار داده شده اما در نهایت نتیجه ای جز واکنش های ضربتی و موقت به دنبال نداشته است. در این میان و با توجه به پیامدهای خانمان براندازی که اختلاط و استفاده ابزاری از حضور زنان و در محیط های کاری خصوص اتفاق می افتد لازم است که سیاست گذاران و مسئولان چاره ای هم برای سالم سازی محیط های خصوصی که گاه دور از نگاه های نظارتی سالهای سال است به فعالیت های دور از شأن و غیر اخلاقی خود ادامه می دهند، تمهیدی بیندیشند تا دیگر شاهد اختلاط گناه آلود و روابط غیر اخلاقی در محیط های خصوصی نباشیم.