معنای فلسفه
اهداف:
شرح درس:
چکیده:
ما در جهانی زندگی می کنیم که دارای موجودات و پدیده های بیشماری است. برای ما زیاد اتفاق افتاده است که در این جهان چیزی را موجود می پنداریم و بعد متوجه می شویم که اشتباه کرده ایم و نیز گاهی چیزی را نابود می پنداریم و بعد متوجه می شویم که اشتباه کرده ایم.
بنابر این با توجه به این که بشر طبعا علاقه مند است که حقایق را از اوهام و امور واقعیت دار را از امور بی واقعیت تمیز دهد نیازمند علم فلسفه است، و همچنین سایر علوم اعم از طبیعی یا ریاضی نیز به فلسفه نیازمندند، زیرا فلسفه موضوع این علوم را موجود فرض می کند و به بحث از آثار و حالات آن علوم می پردازد و این کار تنها از عهده ی علم فلسفه بر می آید.
فلسفه
این لغت ریشه ی یونانی دارد و مصدر جعلی عربی کلمه ( فیلوسوفیا ) است که ( فیلو ) به معنای دوستداری و کلمه سوفیا به معنای دانایی است. بنابر این فیلو سوفیا به معنای دوستداری – دانایی است . فلسفه بر خلاف سایر علوم عبارت است از یک سلسله مسائل که براساس برهان و قیاس عقلی که از مطلق وجود و احکام و عوارض آن گفتگو می کند. فلسفه از بود و نبود اشیاء سخن می گوید و احکام مطلق هستی را مورد دقت قرار می دهد و هیچگاه به احکام و آثاری که مخصوص یک یا چند موضوع مخصوص است نظر ندارد.
مفاهیم فلسفی مانند علت و معلول، واجب و ممکن، مادی و مجرد تنها با روش تعقلی قابل اثبات است چرا که این مفاهیم از راه حس و تجربه به دست نمی آیند و به این مفاهیم اصطلاحا معقولات ثانیه فلسفی می گویند.
معانی اصطلاحی فلسفه
که فلسفه طبق اصطلاح آخر شامل منطق، شناخت شناسی، هستی شناسی، متافیزیک، خدا شناسی، روان شناسی نظری (لغیر تجربی) زیبایی شناسی، اخلاق و سیاست می شود.
فلسفه نخستین یا متافیزیک تنها علمی است که مبادی خود را مدیون هیچ علم دیگری نیست بلکه سایر علوم اند که برای اثبات مبادی تصدیقی نیازمند به آن می باشند و از این روی به جا است که آن را مادر علوم بنامیم.
