شتاب منفی وبلاگستان فارسی
این روزها خبری از تحول در وب فارسی دیده نمی‌شود و طرف‌داران همیشگی وب فارسی، به روشنی متوجه کاهش شتاب وبلاگ‌نویسی به فارسی شده‌اند. اگر بحث را روی شاخه‌های مختلف متمرکز کنیم، کاملاً متوجه این کاهش شتاب خواهیم شد.
دوره‌ای را که مهاجرت وبلاگ‌نویسان از سرویس‌های وطنی به سرویس‌های جهانی افزایش شدیدی یافت، به یاد آورید؛ آن‌دوره، همراه با افزایش نوشته‌های وبلاگی به فارسی در اینترنت شده بود. پس از آن، مدتی سرعت تولید محتوا به فارسی کاهش یافت و دوباره با مهاجرت بلاگرها به سایت‌های شخصی‌شان، سرعت تولید محتوا افزایش پیدا کرد.
اما این روزها خبری از تحول در وب فارسی دیده نمی‌شود و طرف‌داران همیشگی وب فارسی، به روشنی متوجه کاهش شتاب وبلاگ‌نویسی به فارسی شده‌اند. اگر بحث را روی شاخه‌های مختلف متمرکز کنیم، کاملاً متوجه این کاهش شتاب خواهیم شد.
برای مثال، شاخه‌ی فناوری اطلاعات را در نظر بگیرید؛ سال‌های گذشته، وبلاگ‌نویسان بسیاری در این زمینه فعالیت مداوم داشتند و از شاخه‌های دیگر وبلاگ‌نویسان، با اختلاف قابل توجهی جلو افتاده بودند. اما این‌روزها شاهد افت شدید وبلاگ‌نویسی در زمینه‌های مختلف شده‌ایم: وبلاگ‌هایی که روزانه حذف می‌شوند، بلاگرهایی که این عرصه را ترک کرده‌اند و وبلاگ‌نویسانی که بدون انگیزه و هر از چندگاهی پستی منتشر می‌کنند.
با توجه به آماری که نرم‌افزارهای اشتراک Feed منتشر می‌کنند، به روشنی، افت تولید محتوا به فارسی مشخص است. این پدیده که بی‌سابقه هم نبوده و این‌روزها به اوج خودش رسیده، دلایلی دارد که در ادامه به‌آن‌ها می‌پردازیم:
گسترش کوتاه‌نویسی (Minimal) که این‌روزها بسیار چشم‌گیر است (به هیچ‌عنوان قصد زیر سوال بردن سبک زیبای کوتاه‌نویسی را ندارم)، از دلایلی‌است که پدیده کاهش تولید محتوا را سبب شده است. افزایش مشغله‌های فکری و کمبود وقت کافی، باعث شده بسیاری از وبلاگ‌نویسان به این شیوه‌ی تولید نوشته، روی بیاورند.
مینی‌مال که انواع مختلفی دارد، ممکن است یک جمله باشد یا در نهایت به یک پاراگراف ختم شود. پس به جز ایده‌ی نوشتن مینی‌مال (که واقعاً یک هنر محسوب می‌شود)، تمامی مراحل تولید این نوع نوشته، به سرعت صورت می‌گیرد: بلاگر ایده‌ای در ذهن دارد، آن را شکل می‌بخشد و در فرصت کوتاهی در وبلاگش منتشر می‌کند. آن پست در سرویس‌های اجتماعی اینترنت به اشتراک گذاشته می‌شود و خواندن آن هم برای مخاطبان بسیار آسان‌تر و سریع‌تر از خواندن یک پست طولانی در یک وبلاگ تخصصی است.
پس کوتاه‌نویسی باعث شده وبلاگ‌ها از تخصصی بودن خارج شوند و به جملات کوتاه (و در عین حال زیبا) بسنده شود. این سبک از نوشته‌ها، زمانی زیبا و خواندنی هستند که مخاطب وبلاگ‌های فارسی، پس از خواندن تعداد زیادی پست نسبتاً حجیم، آن‌ها را بخواند و از تضادی که بین دو سبک نوشته‌ها وجود دارد لذت ببرد. اما این‌روزها تعادل میان کوتاه‌نویسی و بلندنویسی در وب فارسی، بر هم خورده و این موضوع علاوه بر منفی کردن شتاب تولید محتوا، لذت خواندن نوشته‌های کوتاه را نیز کم‌تر کرده است.
سایت‌های اجتماعی، مسبب دیگر کاهش نوشته‌های جدید در وب فارسی است. استقبال از سایت‌های اجتماعی جذاب، باعث شده تولید محتوا، از وبلاگ‌ها به آن‌سرویس‌ها منتقل شود. در واقع بسیاری از بلاگرها به‌جای انتشار محتوای خود در وبلاگ‌شان، آن نوشته را مستقیماً از طریق سایت‌های اجتماعی منتشر می‌کنند و به اشتراک می‌گذارند.
پس در این بحث به این نتیجه می‌رسیم که تولید نوشته وجود دارد، اما در سایت‌های اجتماعی محدود شده است. به بیان بهتر، پست‌های منتشر شده در اختیار مخاطبان کم‌تری نسبت به مخاطبان وبلاگ‌ها قرار می‌گیرد. هر یک از ما که در سایتی اجتماعی مانند Google Reader فعالیت داریم، در نهایت ممکن است مخاطبان‌مان به عدد خاصی محدود شوند؛ اما مخاطبان وبلاگ‌ها به هیچ عددی محدود نمی‌شوند.
نبود انگیزه برای تولید محتوا، عامل دیگری است که وبلاگ‌نویسی به زبان فارسی را تحت تأثیر قرار داده است. بسیاری از بلاگرهای امروزی بر این باورند که نوشتن، هیچ فایده‌ای برایشان ندارد و به همین دلیل دست از نوشتن می‌کشند!
در واقعیت، آن‌ها انگیزه‌ای برای ادامه فعالیتشان ندارند پس ترجیح می‌دهند که یا ننویسند، یا کوتاه و بدون موضوع بنویسند. درحالی که این باور، اشتباه است. نوشتن (حتی اگر مخاطبی در کار نباشد) همیشه برای نویسنده مفید است. کسی که می‌نویسد، میل به پیشرفت دارد و هر بار سعی‌اش بر آن است که بهتر بنویسد و در پایان از نظر موضوع نگارش، شیوه نگارش و خیلی چیزهای دیگر پیشرفت خواهد کرد.
پدیده کاهش شتاب وبلاگ‌نویسی در وب فارسی، به عقیده من زودگذر خواهد بود، اما برای این‌که هرچه زودتر آن را پشت سر بگذاریم، به چند پیشنهاد اشاره می‌کنم. ابتدا این‌که نویسندگان وبلاگ‌ها، خودشان را به کوتاه‌نویسی محدود نکنند. کوتاه‌نویسی زمانی زیباست که در تضاد با نوشته‌های حجیم باشد.
دوم این‌که نوشته‌هایتان را ابتدا در وبلاگ‌تان منتشر کنید و سپس آن را در سایت‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید؛ به این ترتیب هم وبلاگ‌تان پرطرف‌دار می‌شود، هم در آن سایت اجتماعی طرف‌دار خواهید داشت و هم چرخ وبلاگ‌نویسی فارسی، باز خواهد چرخید! و در آخر از بلاگرها می‌خواهم با هدف به کارشان ادامه بدهند تا انگیزه‌ی وبلاگ‌نویسی از بین نرود و زبان فارسی هم‌چنان به عنوان یکی از زبان‌های پیشگام در وبلاگ‌نویسی به شمار بیاید.
باشگاه کاربران تبیان - برگرفته از: وبلاگ‌نیوز
مطالب مرتبط:
گزارش نشست تخصصی روز جهانی وبلاگ
آلبوم تصاویر نشست تخصصی روز جهانی وبلاگ
جریری؛ نخستین وبلاگ‌نویس فارسی
جدال وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی
چند دلیل معتبر زنده بودن وبلاگ
