
طراحی آرام در محیط کار
اما خوشبختانه عدهای از فرزندان برای کم کردن نگرانیهای مادر؛ به میدان آمده و "جنبش آرام" (Slow design) را ایجاد کرده تا ساکنین زمین را به حفظ حقوق یکدیگر دعوت کنند. در ادامهی این مقاله چند نمونه از فعالیتهای طرفداران این جنیش در زمینهی برداشت آرام از منابع و صندوقچههای زمین مادر؛حمایت از حقوق انسانها و موجودات زنده؛ معرفی خواهند شد.
پروژهای تحت عنوان "عکاسی و سایهها" توسط عکاسی به نام "لسلی گرانت" (Leslie Grant) در سال 2008 و 2009؛ با همکاری آزمایشگاه آرام (Slow Lab) در معدن سنگ نمک، در حومه لیوینگستون (Livingston ) نیویورک انجام شد
"گرانت" از عکاسی؛ برای شناسایی روابط انسانی، هویت فردی، اجتماعی و فرهنگی و تعامل افراد با معماری محیط، در یک جامعهی کاری مانند معدن؛ استفادهکردهاست.

جودی ون دن بوم ((Judith van den Boom؛ یکی از طراحان هلندی طرفدار جنبش "طراحی آرام" است که در جهت گسترش روابط انسانی در تولید محصولات سرامیکی خود؛ تلاش کردهاست.
او مفاهیم سرعت در تولید و جامعه مصرفی را به چالشکشیده و بر لزوم ایجاد "روابط گرم" و کندشدن فرایند تولید در فضاهای کار؛ مانند ایجاد شرایط پخت و پز صمیمانه و خواندن شعر بین کارگران کارخانه تاکید کرده و در یک تولیدی بزرگ؛ واقع در تانگشان چین، در سال 2006، ایدههایش را پیاده کردهاست.

همانطور که گفته شد؛ فرزندان زمین صبحها با عجله در راه رسیدن به محل کار میدوند و بیاعتنا به اطرافشان از روی سنگفرش و آسفالت خیابانها عبور میکنند. این درحالیست که چمنهای سبز کوچک؛ با ترس و لزر، خیلی آهسته از میان شکافهای کف خیابان، سر برآورده و بزرگ و بزرگتر میشوند. آنها با تعجب به این فرزندان حریص نگاه میکنند و فریاد میزنند "یواش مواظب باشید ما را زیر پاهایتان له نکنید. ما هدیههای زمین مادر هستیم. او از دانهها خواسته تا برای شادی شما، خودشان را به محل زندگیتان رسانده و ما را از دل دانهها بیرون بیاورند. آخر ما چه گناهی کردهایم که در میان هیاهوی خیابانهای شما روییدهایم. ای کاش ما هم مثل برخی از همنوعانمان، از دل جنگلی آرام سر برمیآوردیم و دیگر مجبور نبودیم هر روز با ترس از اینکه زیر پاهای شما له شویم؛ زندگی کنیم و شاهد این باشیم که شما هر روز در حال دویدن به اینسو و آنسو هستید." اما این سبزهای کوچک صدایشان در این همهمهی شهری؛ به گوش کمتر کسی میرسد. البته برخی از فرزندان زمین، زمانی که از هیاهوها و دویدنها خسته شده و غرق در روزمرگی و مشکلاتشان هستند، لحظهای در گوشهای از خیابان نشسته و نگاه سرد و بی احساسشان؛ با این کوچکهای سبز تلاقی میکند.
از همین رو یکی از فعالان "طراحی آرام"؛ آنا هیلمن (Anna Hillman) ؛ مجموعه عکسی شامل رویدادهای طبیعی که در محیحهای شهری شلوغ و پرجمعیت در حال اتفاق است؛ تهیهکردهاست . وی امیدوار است که ساکنین اینگونه شهرها با دیدن این مجموعه، ارتباط بیشتری با طبیعت اطرافشان برقرارکنند. او میگوید: "زمانی که شما متوجه یک دسته چمن و یا جوجه در اطراف خودتان باشید؛ اگر دوباره از کنار آنها رد شوید، لحظهای درنگ خواهید کرد تا میزان رشد آنها را ببینید و این رفتار؛ ناخودآگاه در دنیای سرعتی میتواند شما را به آرامش و تفکر در مورد موجودات زندهی اطرافتان وادارد. "


یکی دیگر از طراحان "جنبش آرام"؛ ناتالیا جرمیجنکو (Natalie Jeremijenko's) روباتهایی را به شکل غاز؛ با هدف افزایش توجه انسانها به حیوانات، طراحی کردهاست. افراد با نشستن بر روی آنها؛ می توانند در بین غازها حرکت کنند و حتی میتوانند دکمه ضبط صدا را زده و با آنها صحبت کرده و عکسالعمل این پرندگان را بررسیکنند.


جولیا لوهمان (Julia Lohmann) نیز یکی دیگر از طراحان طرفدار "طراحی آرام"؛ عقیده دارد، اینکه ما بدانیم ریشهی محصولات از کجاست؛ باعث میشود تا در زمان انتخاب و خرید محصولات بسنجیم که استفاده از کدام محصول از نظر احترام به منابع کره زمین اخلاقیتر است. او به منظور تغییر نگرش افراد؛ محصولاتی را با مواد باقی مانده از حیوانات طراحی کردهاست.
به طور مثال وی با استفاده از معدهی 50 گوسفند چراغهای مواج؛ طراحی و ساخته است . هدف وی از یک طرف، ایجاد نور، جاذبه و زیبایی با استفاده از این مواد کم ارزش بوده و از طرف دیگر زشتی و مصیبت مرگ این جانداران که جزئی از منابع زمین هستند را یادآوری میکند.

پروژهی دیگر او نیمکتهایی از جنس چوب و به شکل لاشهی بیجان گاو میباشد که در فضاهای عمومی نصب شدهاند. وی با طراحی این نیمکتها به مردم نشان میدهد زمانی که بر روی مبلمان چرمی نشستهاید در اصل بر روی لاشه بیجان جانداران نشستهاید و به آنها یادآور میشود که تقاضا برای داشتن مبلمان چرمی موجب مرگ هر روزه جانداران با ارزش ساکن زمین، خواهد شد.

از آنجایی که "جنبش آرام"؛ ساکنین کرهی زمین را به آرامش و کاهش سرعت زندگی، دعوت میکند، استفاده از روشهای خلاقانهی هنری، در جهت یادآوری تقدس روابط انسانی در محیحهای کاری و تعامل بین افراد و فضای معمارانهی کار؛ میتواند گامی در رسیدن به اهداف "جنبش آرام" به شمار آید و از طرف دیگر در این زندگی سرعتی و هیاهوی زندگی شهری؛ بد نیست به هدیههای زمین مادر توجهکنیم و بدانیم که خداوند این شور رویش را به ما هدیه داده است. یادآوری این ویژگی میتواند به وسیله طراحان مورد توجه قرار گیرد و فرزندان زمین را به اندیشیدن در مورد پیامدهای استفادهی بیرویه از این هدایا ترغیب کنند.
ریحانه صانعی
کارشناس ارشد طراحی صنعتی
بخش محیط کار تبیان