نمازخانه خلوت بیمارستان!

مهجوریت نماز اول وقت در برخی از بیمارستان‌های کشور

صدای اذان از بلندگوی بیمارستان در حال بخش بود، سریع وضو گرفتم و با این تصور که در نمازخانه جایم نمی‌شود، با سرعت به نمازخانه بیمارستان رفتم، اما با قدم گذاشتن در نمازخانه، تمام تصوراتم در هم شکست!

دیدم که نمازخانه بیمارستان، در نهایتِ مظلومیت، بسیار خلوت است و از این که مجموع کادر و مراجعه کنندگان بیمارستان را حداقل صدها نفر تشکیل می‌داد، غصه‌دار شدم. با بغض نمازم را خواندم و در گوشه‌ای در مظلومیت نماز و مسجد به فکر فرو رفتم...

درست است که برخی از پزشکان و کادر در بخشی به نام اورژانس باید در حال آماده‌باش باشند و به بیماران خدمات‌رسانی کنند، اما بقیه کادر بیمارستانی اگر بخواهند می‌توانند دقایقی از وقتشان را صرف نماز اول وقت کرده و ضمن قدرت گرفتن از نماز، در رضایت خداوند سبحان بکوشند، همان گونه که رسول خدا می‌فرماید:

«نماز در اول وقت، خشنودی خداوند و پایان وقت، عفو خداوند است.»[1]

در بیمارستانی که متعلق به مسلمانان و به خصوص در شهرهای شیعه‌نشین است، باید نماز در صدر برنامه‌ها قرار بگیرد و مسئولین بیمارستانی، ضمن توجه به این مسئله و حضور خودشان در نمازخانه بیمارستان، از کادر و همراهان بیمار بخواهند تا در این فریضه روح‌بخش شرکت کنند و بدین وسیله، شیعه بودنشان را به اثبات برسانند. همان گونه که امام صادق (علیه‌السلام) برجسته‌ترین صفات شیعیان را نماز اول وقت دانسته و می‌فرماید:

«شیعیان ما را با سه چیز امتحان کنید، یکی با وقت نماز که چگونه آن را حفظ می‌کنند (آیا نمازها را اول وقت می‌خوانند) و دیگر با اسراری که نزد آن‌ها است، چگونه آن را از دشمنان محافظت می‌نمایند، و سوم نسبت به اموالشان، آیا مواسات با برادران دینی خود در آن دارند؟» [2]

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:

«شیعیان ما را با سه چیز امتحان کنید. یکی از آن‌ها، وقت نماز است که چگونه آن را حفظ می‌کنند (آیا نمازها را اول وقت می‌خوانند) ...

قطعاً خدمت‌گزاری به بندگان خداوند متعال، ارزشی بسیار بزرگ است، ولی این خدمت‌گزاری در صورتی مورد قبول خداوند سبحان قرار می‌گیرد و انسان را به سعادت هر دو جهان می‌رساند که مزین به نماز اول وقت و عبادت و بندگی خداوند باشد، همان گونه که در روایتی از رسول اکرم (ص) نقل شده است که می‌فرماید:

«نماز ستون دین است، هر گاه نماز انسان نزد خداوند پذیرفته شود، اعمال دیگرش نیز پذیرفته می‌شود و اگر نمازش پذیرفته نشود، اعمال دیگرش هم پذیرفته نمی‌شود.»[3]

امام باقر (علیه‌السلام) نیز در این خصوص می‌فرماید:

«هر کس نماز واجب را در حالی که عارف به حق آن است در وقتش بخواند، به گونه‌ای که چیزی دیگر را بر آن ترجیح ندهد، خداوند برای وی برائت از جهنم می‌نویسد که او را عذاب نکند، و کسی که در غیر وقتش به جا آورد در حالی که چیزی دیگر را بر آن ترجیح دهد، خداوند می‌تواند او را ببخشد یا عذابش کند.»[4]

هر روز، بسیاری از کادر بیمارستان و پزشکان، ضمن تلاش‌های بسیار زیاد جهت مداوای بیماران، شاهد پایان عمر و مرگ بسیاری از مراجعه کنندگان هستند، چه خوب است در این لحظات، انسان با کمی درنگ و نشاندن خود به جای میت، از خودش سوال کند که در زندگی پس از مرگ، چه کسی مرا شفاعت می‌کند و آخرت من را سامان می‌دهد؟ بله، از جمله شرایط رسیدن به شفاعت اولیا و به خصوص پیامبر خدا (ص)، نماز اول وقت است، همان گونه که رسول خدا می‌فرماید:

«کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید.»[5]

پی‌نوشت‌ها:

[1]. «أَوَّلُ الْوَقْتِ رِضْوَانُ اللَّهِ وَ آخِرُهُ عَفْوُ اللَّه»[من لا یحضره الفقیه ج 1، ص 217، ح 651]

[2]. «امْتَحِنُوا شِیْعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِیتِ الصَّلاةِ کَیْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ اسْرارَهُمْ کَیْفَ حِفْظُهُمْ لَها عَنْ عَدُوّنا وَ الَی امْوالِهِمْ کَیْفَ مُواساتِهِمْ لِاخْوانِهِمْ فِیها» [بحارالانوار، جلد 80، صفحه 22.]

[3]. «الصلاة عمود الدین ان قبلت قبل ما سواها و ان ردّت ردّ ما سواه» [کنج حکمت، ص 122 بحث اساس دین]

[4]. «ما من عبد إلّا بینه و بین اللّه تعالی عهد ما أقام الصلوة لوقتها أو آثرها علی غیرها معرفة بحقّها، فان هو ترک‌ها إستخفافا بحقّها و آثر علیها غیرها بری‌ء اللّه من عهده ذلک ثم مشیّته إلی اللّه عز و جل إمّا أن یعذّبه و إمّا أن یغفر له» [طرائف الحکم یا اندرزهای ممتاز، متن‌ج2، ص: 454]

[5]. «لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلاةَ بَعدَ وقت‌ها» [بحارالانوار ج 80، ص 20]

منبع: گروه اینترنتی رهروان ولایت