تبیان، دستیار زندگی
نام مریلا زارعی را در یک سال اخیر می توان در صدر اخبار سینمایی دید. بازیگری که سال گذشته با «شیار 143» و «چ» بیش از پیش توانایی اش را به اثبات رساند و البته با گفت و گوهایش به اتفاقات فرامتن سینما هم ورود کرد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : منیژه خسروی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

زارعی؛ از اشک تا چادر و ...


نام مریلا زارعی را در یک سال اخیر می توان در صدر اخبار سینمایی دید. بازیگری که سال گذشته با «شیار 143» و «چ» بیش از پیش توانایی اش را به اثبات رساند و البته با گفت و گوهایش به اتفاقات فرامتن سینما هم ورود کرد.

مریلا زارعی

سکانس اول

هفته گذشته و در جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینما مریلا زارعی به خاطر بازی در «شیار 143» عنوان بهترین بازیگر نقش اول را بدست آورد. رفتن او روی سن و بده بستانش با مازیار میری یکی از حاشیه های جشن را رقم زد. ماجرا از این قرار است که خواندن اسم بهترین بازیگر زن به مازیار میری سپرده شده بود و این کارگردان با سخنانش کنایه‌هایی به مریلا زارعی زد.میری قبل از آنکه پاکت برگزیده بهترین بازیگر نقش اول زن را باز کند، رو به کثیریان کرد و گفت: «این همان جایزه است؟!». بعد هم خطاب به حاضران ادامه داد که «می‌دانستم جایزه به چه کسی می‌رسد. این وظیفه را به من محول کردند چون قرار است با هم حرف بزنیم، گفت‌وگو کنیم و یکدیگر را تحمل کنیم».

پس از آنکه نام مریلا زارعی به عنوان بهترین بازیگر زن جشن هشتم خوانده شد،او روی سن آمد و در ابتدای سخنانش با کمی تامل و سکوت گفت:«واقعا امروز که می‌خواستم اینجا بیایم بدون اینکه به فکر جایزه باشم با عشق آمدم. برای من همیشه نظر منتقدان درباره حضورم در سینما بسیار مغتنم بوده است. بسیار خوشحالم از اینکه این جایزه را از اهل قلم می‌گیرم.» زارعی که از لحن سخنان مازیار میری دلخور شده بود،ادامه داد: «آقای میری جمله‌ای گفتند.با اینکه عهد کرده بودم چیزی نگویم‌. در زندگی اصل بر تحمل است و چون ایشان از تحمل صحبت کردند من هم باری که صحبت ایشان داشت را حذف می‌کنم و آنچه در دلم دارم را نمی‌گویم و می‌گذارم برای 20 سال دیگر!» این دیالوگ در میزانسن جشن انجمن منتقدان واکنش های متفاوتی به همراه داشت؛ چند نفری به زارعی حق دادند و برخی هم معتقد بودند او باید حرمت مراسم را نگه می داشت!

سکانس دوم

مریلا زارعی بعد از این که در روز جهانی قدس در گردهمایی خانه سینما حضور یافت، گفت و گویی انجام داد که خیلی زود واکنش های متفاوتی به همراه داشت. او  در پاسخ به اینکه نظرتان «درباره کمپین «کشتن همنوع را متوقف کنید» که اخیرا‌ در فضای مجازی راه‌اندازی شده و آقای فرهادی و گروهی از هنرمندان در آن اعلام نظر کرده بودند، ‌چیست؟» این گونه گفت: «من از این حرکت خیلی خوشحالم اما باید بگویم که شعارها در این کمپین کلی است و به طور مشخص به حوادث اخیر مربوط نمی‌شود. مشمول تمام اقدامات غیرانسانی، جنگ و خونریزی در جهان امروز است. این جمله شامل کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا، حادثه سقوط هواپیمای مالزی و... هم می‌شود. مطمئنم که واکنش همکارانم از سر خیرخواهی بوده و خیلی هم زیباست. من از همکارانم در این کمپین درخواست می‌کنم که به حرکت مثبتشان ادامه بدهند و به‌طور مشخص از جنایاتی که در حق مردم بی‌دفاع غزه شده هم نامی ببرند.» این اظهار نظر باعث شد برخی آن را دوئل زارعی _ فرهادی تعبیر کنند.

مریلا زارعی

سکانس سوم

به عقب تر برگردیم به جشنواره سی و یکم فجر جایی که «اشک های ناتمام مریلا زارعی» تیتر رسانه ها بعد از نشست خبری فیلم «شیار 143 » شد. در نشست پرسش و پاسخ این فیلم زارعی که به شدت متاثر بود و اشک می‌ریخت از ابراهیم حاتمی‌کیا تشکر کرد و گفت: «الان برای من پیامکی آمد که نوشته بود آقای حاتمی‌کیا گفته‌اند «چ» را به «شیار 143» تقدیم می‌کنم، باید از ایشان به صورت ویژه‌ تشکر کنم.» تصویر روبرو سال ها در قاب خاطره سینمای ایران خواهد ماند...

سکانس چهارم

اکران فیلم «چ» مجالی بود برای دردل های بی پایان ابراهیم حاتمی کیا. او در اختتامیه جشنواره فیلم فجر در شهر مقدس مشهد از لقب سرباز برای حال و روز خود استفاده کرده بود و همین واکنش سرکار خانم زارعی را به همراه داشت: « آقای حاتمی کیا شما غریب نیستید بلکه برای نسل ما فرمانده اید.» او سپس حرف های متفاوتی بیان کرد:«من دختری هستم که سهمم از جنگ فقط پر کردن قلک‌هایی بود که مدرسه به ما می‌داد و نامه ای به یک رزمنده و هیچ کدام از آنها جز این جمله جنگ جنگ تا پیروزی یادم نیست.آن موقع نمی‌دانستم چه می‌نویسم و درک نمی‌کردم که آرامش آن روز های من زیر سایه پدر را مدیون خواهران و مادرانی هستم که برادران و پسرانشان در میدان نبرد جلوی دشمن ایستاده اند. زمان رفتن به دانشگاه که سهمیه شهدا در نظر گرفته شد من یکی از معترضان بودم ولی آنچه باعث شد دید من باز و نگاهم عوض شود فیلم‌های آقای حاتمی کیا بود.»

زارعی خطاب به میری : « آنچه در دلم دارم را نمی‌گویم و می‌گذارم برای 20 سال دیگر!» این دیالوگ در میزانسن جشن انجمن منتقدان واکنش های متفاوتی به همراه داشت؛ چند نفری به زارعی حق دادند و برخی هم معتقد بودند او باید حرمت مراسم را نگه می داشت!

سکانس پنجم

مریلا زارعی پس از تمجید در جشنواره سال گذشته فیلم فجر کمتر تن به مصاحبه مکتوب درباره «چ» و «شیار 143 » داد. این بازگیر در معدود گفت و گوهایی هم که داشت به سیاق صحبت های شفاهی اش تند و بی پروا بود:«جالب است بدانید وقتی خبر حضور من در این فیلم (چ) منتشر شد، تماس‌هایی داشتم مبنی بر اینکه لطفا در این فیلم بازی نکنید. چون مخالف این قصه و شخصیت بودند. از طرفی من خودم نسبت به قهرمان سرزمینم تعصب داشتم. ضمن اینکه فارغ از فیلم و قصه و نقش به‌عنوان بازیگر، قرارگرفتن در میان خیل عظیمی از بازیگران در آن شرایط استثنایی تحت کارگردانی آقای حاتمی‌کیا برایم تجربه ارزنده‌ای بود که نمی‌توانستم بی‌اهمیت از این موقعیت چشم‌پوشی کنم. » بی پرده سخن گفتنِ زارعی مسبوق به سابقه است چه وقتی روبروی رضا رشیدپور نشست و چه زمانی که در جلسه مطبوعاتی یک فیلم ادبیات عجیبی در توصیف خبرنگاران به کار برد!

سکانس ششم

پوشش مریلا زارعی هر از چندگاهی سوژه رسانه ها می شود. این روایت را بی هیچ کم و کاستی به نقل از وب سایت خبری ـ تحلیلی سینماپلاس بخوانید: «بررسی ها نشان می دهد مریلا زارعی بازیگر سینما و تلویزیون ایران یکی از خوش تیپ ترین بازیگران این عرصه است که به پوشش اسلامی و حجاب نیز علاقه ای زیاد دارد. او می داند در کدام مراسم چه لباسی را برتن کند که با آن مراسم تناسب داشته و کاملا هم پوشیده باشد. زارعی از بازیگرانی است که در انتخاب لباس بخصوص برای مراسم های رسمی دقت فراوانی دارد و در هر مراسمی هر لباسی را برتن نمی کند.او در سی و دومین جشنواره فیلم فجر در بهمن سال 1392 علاوه بر مانتوی بلند، ساق دست هم داشت تا در حین ژست گرفتن در مقابل عکاسان، دست هایش پیدا نباشد.

مریلا زارعی

نحوه روگرفتن او با چادر در حرم حضرت معصومه (س) نشان می دهد در این کار بسیار وارد است و به همین دلیل به جای چادرهای ملی آستین دار یا چادرهایی که با کِش روی سر زنان بند می شود، از چادر سنتی استفاده کرد که هم پوشیده تر است و هم شکیل تر. او در یکی از مراسم های نیکوکاری می دانست که قرار است به افتخار طرفدارانش دست هایش را بالا ببرد و برای آنها دست تکان دهد. به همین دلیل علاوه بر یک مانتوی بلند، از ساق دست نیز بهره گرفت. زارعی در مراسم جشن انجمن منتقدان سینمای ایران دوباره مانتوی بلند برتن داشت .مانتوی سفید رنگ با لباس سیاه رنگ تضاد جالبی را ایجاد کرده بود. او با انتخاب این مانتو همچنان علاقمندی اش به پوشش برتر را نشان داد.

در تکمیل روایت بالا ، تیتر گفت و گوی آنا ثانی همان طراحی که لباس زارعی در جشنواره فجر را طراحی کرده را مرور کنیم: «ساده پوشی بخشی از شخصیت مریلا زارعی است. او می‌گوید در لباسهای بلند و تیره امنیت و آرامش را احساس می‌کند. به‌ چادر خیلی‌ علاقمند است.»

سکانس هفتم

مریلا زارعی گاهی هم ازهمکاران گله کرده و البته از دست فرج الله سلحشور خیلی دلخور است:« از همه چیز گله مندم. زمانی اختلافی که پیش می‌آمد می‌گفتند ریش سفیدی را پیدا کنیم تا مشکل را حل کند. اکنون در شرایطی زندگی می‌کنیم که نمی‌دانیم حَکَمِمان کیست؟ باید کجا درددلمان را بگوییم؟ کسی که دردمان را می‌شنود چقدر محرممان است؟ متأسفانه خود من در این عرصه، هر آن از چهار جهت اصلی و چهار جهت فرعی آمادگی پذیرش نیش، خنجر، زخم زبان و همه چیز را دارم. گله این روزها که نخ نما هم شده به بحران بزرگی برمی‌گردد که سینما از آن رنج می‌برد.»

زارعی در معروف ترین واکنش هایش روی آنتن زنده برنامه هفت آمد و به عنوان عضو انجمن بازیگران دلخوری اش از گفته های فرج الله سلحشور درباره زنان سینمای ایران را بیان کرد و خطاب به  فریدون جیرانی گفت: «اهالی سینما از شما توقع دارند همانطور که برنامه نود به برخی معضلات فوتبال کشور با نگاهی انتقادی و صریح می پردازد شما هم در این برنامه به موضوع مشابهی که برای سینمای ایران اتفاق افتاده و بانوان سینمای ایران را مورد هجمه و اهانت قرار داده، می پرداختید.» این بود هفت برش از منش حرفه ای و اخلاقی بازیگر سینما وتلویزیون ایران. مریلا زارعی حالاکوله باری از تجربه دارد؛ چگونه از آن استفاده خواهد کرد؟

منیژه خسروی

بخش سینما و تلویزیون تبیان


مطالب مرتبط:

تندیس طلایی به علی کریمی و مریلا زارعی