همسرم بچه نمی خواهد

اسم‌اش را گذاشته‌اند زندگی روز یا مدرن. برای همین معلوم نیست با چه استنباط و منطقی تصمیم گرفته‌اند یا بچه نداشته باشند یا اینکه با شعار «یک بچه کافیه» زندگی کنند البته معمولا در اکثر زندگی‌های زناشویی اینطور نیست که هر دو طرف ماجرا با بچه‌دار شدن مخالف باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد در اكثر خانواده‌های ایرانی معمولا این یك طرف ماجراست كه بچه نمی‌خواهد؛ كه گاهی ممكن است مرد باشد و گاهی زن‌ها. ولی الان در شرایطی كه اكثر كارشناسان نسبت به بحران جمعیتی و افزایش هرم سنی جامعه ایرانی صحبت می‌كنند آیا راه‌های روانشناختی‌ای وجود دارد كه همسرمان را بتوانیم به بچه‌دار شدن تشویق كنیم؟ بله ،با بهره‌گیری از یكسری مهارت‌ها می‌توان انگیزه فرزندآوری را در همسران تقویت كرد.

1-‌ «برخورد همدلانه» این كلید موفقیت زن و شوهر برای حل تعارضات و اختلاف نظر‌ها‌یشان است. بنابراین كاملا صمیمانه نه از موضع بازخواست و محاكمه از همسرتان بخواهید كه دلایل مخالفتش با این موضوع را برایتان بیان كند. همدلانه دلایل او را بشنوید و حرفش را قطع نكنید. بگذارید هر آنچه را كه می‌خواهد بگوید. رفتارتان با او باید كاملا صمیمانه باشد تا او بتواند احساس واقعی‌اش را برای شما بیان كند. ممكن است مخالفت او با بچه‌‌دار شدن‌تان تحت‌تأثیر سایر مشكلات و اختلاف‌ها باشد و اهرمی شده برای تلافی كردن یك‌سری مسائل یا تنبیه كردن شما. سعی كنید با تحلیل‌های منطقی و بدون موضع‌گیری بحث را پیش ببرید و مسائل و مشكلات را به‌طور ریشه‌ای بررسی و كاملا حل‌و‌‌‌فصل كنید. اگر مخالفت همسرتان با بچه‌دار شدن ناشی از سایر اختلاف‌ها باشد و شما بتوانید آتش اختلاف را به بوستان محبت و آشتی تبدیل كنید با مرور زمان سر مسئله بچه‌دار شدن به توافق خواهید رسید.

2-بعضی افراد به توانایی‌های خود ایمان ندارند و تصور می‌كنند نمی‌توانند از عهده وظایف والد بودن بربیایند و به همین دلیل از بچه‌دار شدن واهمه دارند. بدانید افرادی كه در سایر عرصه‌های زندگی مثل موقعیت‌های شغلی، تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی موفق عمل كرده‌اند در حیطه فرزندپروری هم به بهترین نحو از عهده وظایف و مسئولیت‌‌هایشان برخواهند آمد و موفق خواهند شد. درصورت امكان می‌توانید گاهی مسئولیت مراقبت از یكی از كودكان اقوام یا آشنایان را به‌عهده بگیرید و نقش والد بودن را تمرین كنید.

3- بعضی افراد نیز به این دلیل كه فكر می‌كنند با ورود فرزند جایگاه‌شان را پیش همسرشان از دست می‌دهند و میزان علاقه و توجه همسرشان به آنها كم می‌شود بچه‌دارشدن را به تعویق می‌اندازند. به‌عنوان یك همسر مسئول سعی كنید به طرف مقابل‌تان این تضمین و اطمینان را بدهید كه بعد از بچه‌دار شدن به رابطه عاطفی شما لطمه‌ای وارد نخواهد شد و نه‌تنها توجه و علاقه شما نسبت به او كم نمی‌شود بلكه بیشتر نیز خواهد شد؛ مثلا به شوهرتان بگویید:

« از این به بعد تو را بیشتر دوست خواهم داشت چون علاوه بر اینكه شوهر مهربانی برای من هستی قراراست پدر فداكار و مسئولی برای فرزند عزیزمان هم باشی» یا اینكه به خانم‌تان بگویید:

«تو همیشه عزیزترین و مهم‌ترین فرد زندگی‌ام بوده‌ای اما از این به بعد برایم عزیزتر و مهم‌تر هستی چون علاوه بر همسرم، مادر فرزندم هم خواهی بود».

4 -سعی كنید برای همسرتان مصداق‌های یك خانواده خوشحال با بچه‌های زیاد را نشان دهید. فیلم و برنامه‌های تلویزیونی در این راه نمی‌تواند به شما كمك چندانی كند. بنابراین همسرتان را در ارتباط با آن دسته از خانواده‌های فامیل و دوستانتان قرار دهید كه به فرزندانشان عشق می‌ورزند و زندگی شاد و خوشحالی دارند. این فضا می‌تواند روی تصمیم‌گیری همسرتان تأثیر مثبتی بگذارد البته حواستان باشد كه هیچ‌كدام از این اقدامات نباید«رو» و عیان باشد. شما كه كارتان را بلدید؛ باید زیرپوستی وارد ماجرا شوید.

5- دغدغه‌های مالی بچه‌دار شدن را از همسرتان دور كنید. دیده شده خیلی از زن‌ها از همان روزهای اول ازدواج مدام دغدغه این را دارند كه باید بهترین امكانات را برای بچه‌هایشان فراهم كنند. آنها از مدارس غیرانتفاعی و مهدكودك‌های چند میلیون تومانی حرف می‌زنند و از گران شدن هزینه پوشاك و... . طبیعی است كه در این شرایط همسرتان زیاد رغبتی برای بچه دار شدن از خودش نشان ندهد و در مورد هر اقدامی در این رابطه طفره برود. پس سعی كنید اگر چنین دغدغه‌ای را برای همسرتان ایجاد كرده‌اید آن را از بین ببرید.

6- جان كلام باز هم اینكه دقت داشته باشید تمام راهكارهایی كه ارائه شد را در یك فضای صمیمانه و همدلانه مطرح كنید. با زور، بحث، جدل و جنگ و دعوا نه‌تنها نمی‌توانید مقاومت طرف مقابل را از بین ببرید بلكه آن را تشدید می‌كنید. دلایل مخالفت و موافقت‌ همدیگر را بشنوید و آنها را منطقی بررسی كنید. اگر به‌كارگیری این راهكارها نتیجه‌بخش نبود به جای تصمیم‌گیری یك‌طرفه و تحت فشار قراردادن طرف مقابل می‌توانید از یك روانشناس یا مشاور خانواده كمك بگیرید. متخصصان این امر می‌توانند شرایطی را فراهم كنند كه هر دوی شما آمادگی روحی لازم را برای پذیرش این مسئولیت به‌دست آورید.

7- بعضی از افراد به‌علت اینكه خود یا همسرشان مبتلا به بیماری روحی یا جسمی خاصی هستند از بچه‌دار شدن واهمه دارند و مدام آن را به تعویق می‌اندازند. بهتر است به‌جای به تعویق انداختن این مسئله به فكر درمان جدی‌تر بیماری‌تان باشید. تصور نكنید چون از سلامت كامل جسم یا روان برخوردار نیستید هرگز نمی‌توانید طعم شیرین پدر یا مادر شدن را بچشید. خوشبختانه علم پزشكی در حال پیشرفت است. بنابراین با كمك پزشك از روند بیماری‌تان مطلع شوید و خطرات احتمالی را بررسی كنید. درصورتی كه پزشك این اطمینان را به شما می‌دهد كه بهبود می‌یابید و خطر خاصی شما را تهدید نمی‌كند هر چه زودتر درمان را شروع كنید. بعد از ایجاد بهبودی می‌توانید تحت نظر پزشك متخصص اقدام به بچه‌دار شدن كنید.

فراوری : داودی

بخش خانواده ایرانی تبیان

منبع: همشهری

مقالات مرتبط:

یک خانواده ی آرام

خانواده‌های یخ زده