چرا پیامبر در چهل سالگی مبعوث شد؟

چرا پیغمبر در چهل سالگی به نبوت مبعوث شده اند؟ آیا به این دلیل نبوده که ایشان قبل از آن در حد کمال نبوده اند و نیاز داشتند که مسیر رسیدن به کمال را در مدت چهل سال عمرشان طی کنند، در حالی که حضرت مسیح در گهواره و دوران نوزادی، پیامبر بودند، آیا این یک نقطه ضعف برای پیامبر اسلام نیست؟

پاسخ:

این که برخی می گویند پیغمبر در چهل سالگی به نبوت مبعوث شده اند به این دلیل بوده که قبل از آن در حد کمال نبوده اند سخن قابل قبولی نیست و برای آن هیچ دلیلی نداریم. شاید علت آن بوده که جامعه هنوز اقتضا نداشته و شاید مصلحت نبوده و دلایل دیگری از این قبیل.

می توان گفت علت اینکه پیغمبر اسلام در چهل سالگی مبعوث شد این بود که مشیت الهی آن بود که قبل از چهل سالگی نمی توانست پیغمبر باشد. حضرت عیسی ( علیه السلام) به نبوت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله و سلم) خبر داده بود. در انجیل و در جاهای دیگر به آن اشاره شده و پیغمبر نیز فرموده اند که من نبی بودم زمانی که آدم بین آب و گل بود یعنی قبل از این که حضرت آدم خلق بشود پیغمبر اسلام پیغمبر بود.

کسی ادعا نکرده که پیغمبر نیاز داشت که این چهل سال حتماً بگذرد. این یک نکته و اما نکته دوم این که حضرت عیسی در گهواره سخن گفت اما پیغمبر نبود و مبعوث نشد و کسی هم ادعا نکرده که حضرت عیسی (علیه السلام) در گهواره پیغمبر شد و مردم را دعوت کرد. او هم مدتی گذشت تا مشیت الهی تعلق گرفت و او را به رسالت مبعوث کرد. اما این که هنگام تولد در گهواره سخن گفت یک معجزه است.

پیغمبر اسلام هم ده ها معجزه مهم تر از این داشت، معجزاتی که هر کدام گویای وقوع بزرگ ترین حادثه در دنیا بودبه عنوان نمونه این که همه کاهنان علمشان را فراموش کردند، شیطان دیگر از رفتن به عوالم بالا ممنوع شد، محبوس شد و دیگر نتوانست به عوالم بالا برود، همه بت ها افتادند و همه شاهان خواب های وحشتناک دیدند که اینها هر کدام خیلی مهم است. چهارده کنگره از کنگره های ایوان مدائن فرو ریخت. دریاچه ساوه که از بت هایی بود که می پرستیدند فرو رفت و آتشکده فارس که هزار سال بود خاموش نشده بود خاموش شد و حوادث دیگری از این قبیل. در همان سال واقعه عام الفیل رخ داد که به برکت وجود پیغمبرعظیم‌الشأن اسلام بود.

همان مقدار که شریعت اسلام با عظمت است اقتضایش این است که اولاً رسول مکرم اسلام عظمتش از همه بیشتر باشد و ثانیاً مقدماتش بیشتر از سایر مقدمات باشد

هر کدام از این ها به جای خودش اگر مهم تر از سخن گفتن حضرت عیسی در گهواره نباشد اهمیت کمتری ندارد. اما این که ائمه ما (علیهم السلام) هم گاهی در سن کودکی به امامت رسیدند درست است چون آنچه که از نظر شیعه برای امام و پیامبر لازم است بلوغ نیست که بگوییم لازمه نبوت بلوغ است. بنابراین در کودکی هم می توانند پیغمبر باشند و هم می توانند امام باشند اگر مصلحت الهی اقتضا بکند.

اگر مشیت الهی به این تعلق بگیرد که الان زمانی است که یک کودک هفت، هشت ساله مثل امام جواد (علیه السلام) و حتی کمتر از آن امام زمان (عجل الله تعالی فرجه شریف) که در سن پنج سالگی بودند به امامت مبعوث شود این مشیت محقق می شود. منتها باید توجه داشت اینها سنشان 7 سال یا 9 سال یا 5 سال بود ولی سطح عقلی، معرفتی و کمالیشان از هر انسان چهل ساله ای بالاتر بود. یعنی سخن گفتن امام زمان (عجل الله تعالی فرجه شریف) یا امام جواد یا امام هادی (علیهماالسلام) که در سن کودکی به امامت رسیدند در برخورد با مردم کودکانه نبود.

حضرت عیسی در گهواره سخن گفت اما پیغمبر نبود و مبعوث نشد و کسی هم ادعا نکرده که حضرت عیسی (علیه السلام) در گهواره پیغمبر شد و مردم را دعوت کرد. او هم مدتی گذشت تا مشیت الهی تعلق گرفت و او را به رسالت مبعوث کرد

لازم است تاریخ مطالعه شود تا فهمیده شود که امام جواد (علیه السلام) در مجلس مناظره علمی که مأمون عباسی تشکیل داده بود و همه علمای فریقین و بزرگانی از علما مثل " یحیی بن اکثم " و دیگران جمع بودند، چه سوال هایی امام جواد (علیه السلام) مطرح کرد که بزرگ ترین عالم را در همان ابتدای کار درمانده کرد و چه سوال های عمیقی را پاسخ داد؟

بنابراین تصور نشود که امام جواد (علیه السلام) اگر 7 ساله بود رفتارش هم رفتار 7 ساله بود. خیر رفتارش، رفتار 40 ساله بود. پیغمبر هم اگر مشیت الهی تعلق می گرفت در سن مثلاً 7 سالگی مبعوث شود قطعا رفتارش، رفتار همان سی چهل سالگیش بود. این هم نکته ایست که باید به آن توجه داشت.

نکته آخر این است که ما نباید بعثت نبی مکرم اسلام را با سایر بعثت ها مقایسه بکنیم. شریعت اسلام شریعتیست که بناست ماندگار باشد و همه عالم را فرا بگیرد و اصلاً بقیه شریعت ها، بقیه پیغمبران مقدمه بودند برای این ذی المقدمه. هستی برای بعثت پیغمبر به وجود آمده و فلسفه وجود، فلسفه هستی، فلسفه آفرینش و بعثت پیغمبر عظیم‌الشأن اسلام را نباید با آن ها مقایسه کنیم.

حضرت عیسی (علیه السلام) بنا بود قریب پانصد و شصت، هفتاد سال یک شریعت بیاورد، اما پیغمبر اسلام بنا بود شریعتی را بیاورد برای همه عالم و برای همه اعصار، بس این شریعت را نباید با سایر شریعت‌ها مقایسه کرد. همان مقدار که شریعت اسلام با عظمت است اقتضایش این است که اولاً رسول مکرم اسلام عظمتش از همه بیشتر باشد و ثانیاً مقدماتش بیشتر از سایر مقدمات باشد. باز هم تأکید می کنیم که حضرت عیسی هم در سن کودکی به رسالت مبعوث نشده است.

بخش اعتقادات شیعه تبیان

منبع: پاسخ به سوالات اعتقادی استاد محمدی موجود در سایت رادیو معارف