دستاورد برتر دبستان فرهنگ سعادت

در نهمین جشنواره پروژه های دانش آموزی تبیان

پژوهشگران جوان دبستان فرهنگ سعادت به مدیریت جناب آقای علی تقی زاده در نهمین دوره جشنواره پروژه‌های دانش آموزی تبیان حضور داشتند.

پروژه ی فضانوردان از این مدرسه جزء برترین سمینارهای این دوره از جشنواره شد. رامتین صابونی پژوهشگر عزیزی هستند که این پروژه را با راهنمایی سرکار خانم سعیده شمس انجام داده اند. در زیر خلاصه ای از این پژوهش ارایه می گردد.

فضانورد یا کیهان‌ نورد کسی است که بیرون از جو کره زمین سفر کرده باشد.

فضانوردی

پرواز در ارتفاع بالاتر از یکصد کیلومتر «سفر فضایی» محسوب می‌شود. فدراسیون بین‌المللی هوانوردی ارتفاع 100 کیلومتری از سطح متوسط دریاها را مرز بین جو زمین و فضا یا به اصطلاح «خط کارمن» نامیده است.

چرا در فضا بی وزنی است؟

در سفر به فضا، مهم ترین تجربه‌ای که یک فضانورد کسب می‌کند تجربه زندگی در شرایط بی‌وزنی است.

ایستگاه بین‌المللی فضایی، فضاپیماهای متصل به آن و فضانوردان سوار بر آن ها، همگی با سرعت سرسام‌آور 29000 کیلومتر بر ساعت به دور زمین می‌چرخند.  چنین سرعت زیادی باعث ایجاد نیروی گریز از مرکزی می‌شود که دقیقاً با نیروی وزن این محموله‌های فضایی و از جمله فضانوردان برابر است. اما در جهت مخالف نیروی وزن اثر می‌کند. همین موضوع خنثی شدن نیروی وزن توسط نیروی گریز از مرکز است که باعث می‌شود فضانوردان در فضا احساس بی‌وزنی داشته باشند.

چنانچه به هر دلیلی گردش فضا نوردان و فضا پیماهایشان و از جمله ایستگاه بین‌المللی فضایی ناگهان متوقف شود، همگی به سمت زمین سقوط خواهند کرد.

تاثیر بی‌وزنی بر سلامت

شایع‌ترین حالتی كه انسان در چند ساعت اولیه بی‌وزنی تجربه می‌كند، فضازدگی است. از علایم این بیماری می‌توان به حالت تهوع، سرگیجه، سردرد و بی‌حالی اشاره كرد، اما در این میان، مهم‌ترین اثر نامطلوب قرارگیری بلند مدت در شرایط بی‌وزنی، تحلیل عضلانی و تضعیف اسكلت استخوانی بدن، كاهش سرعت گردش خون و كاهش قدرت تدافعی نام برد. هم چنین بی وزنی بر چشم فضانوردان اثر می‌گذارد و باعث تورم چشم و افزایش فشار داخل چشم می شود.

بسیاری از اثرات سوء بی‌وزنی مشابه اثرات پیری است.

روش‌های ایجاد بی‌وزنی

v      برج های سقوط

v       هواپیماهای گرانش صفر

v       بالون‌های مخصوص

v       شاتل فضایی

v       شناوری خنثی

v       کپسول سقوط

v      راکت های کاوش

غذای فضانوردان

خوراک فضانوردان یا غذای فضایی، مواد غذایی است که فضانوردان در طول ماموریت فضایی مصرف می‌کنند.

حمل هر کیلو محموله به فضا حدود 200 میلیون ریال هزینه دارد.

غذای فضانوردان باید: 

•  کم‏ حجم و سبک باشد.

•  ماندگاری بسیار بالایی داشته باشد.

•  خوش رنگ، خوش بو و خوش مزه باشد.

•  به گونه‏ ای باشد که بشود آن را با قاشق یا کارد و چنگال خورد.

•   ذرات پراکنده در فضا ایجاد نکند.

•   تغییرات تحمیل شده به بدن را کاهش دهد یا حداقل تشدید نکند.

برخی گونه غذاها در فضا استفاده نمی‌شوند:

نوشابه‌های گازدار

غذاهای پودری

غذاهای خردشدنی

برخی میوه‌جات

فضانوردان چگونه آب می نوشند؟

نوشیدنی ها معمولاً در کیسه های مخصوصی نگهداری می شوند و به آن ها سر لوله مانندی است. فضانوردان به صورت مستقیم لوله را به دهان می برند و آب می نوشند.

در آینده فضانوردان چه می خورند؟

دانشمندان معتقدند فضانوردان در آینده می توانند دانه ها را پرورش دهند و برای خود غذا درست کنند. آن ها می توانند باغبانان خوبی شوند!

نحوه استحمام و خواب در فضا

     در ایستگاه فضایی فضانوردان از آب پاشی مخصوص برای شستشو استفاده کرده و موهای خود را با کمک شامپویی خشک و بدون نیاز به آب پاک نگاه می دارند.

برای آگاهی بیشتر اینجا کلیک کنید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید. دانلود

بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تهیه سارا خرّمی نژاد

تنظیم: نسرین صادقی