تبیان، دستیار زندگی
چرا ما اینقدر قول می دهیم ؟ چرا به بیشتر قولهایمان عمل نمی کنیم ؟ چرا حواسمان نیست این وعده هایی که عمل نمی شود گناهان بزرگی شمرده می شوند که یک به یک در پرونده اعمال ما ثبت می شود . .
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

قابل توجه کسانی که در کار پیچاندن مردم هستند !!

سوال از خدا


وعده و وعید دادن شده خوارک ما. در هر موقعیتی قرار می گیریم انگار موظفیم مسۆلیتی به عهده بگیریم آن هم مسۆلیتی که خوب می دانیم برایمان اهمیتی ندارد و هرگز دنبالش نمی رویم .

مثلا می گویند می خواهیم برای فلان دختر فقیر جهیزیه تهیه کنیم سریع تهیه چند قلم جنس را به عهده می گیریم ، بدون اینکه به جیبمان نگاه کنیم که می توانیم یا نه ؟

می خواهیم به مادرمان کمک کنیم، از جان گذشتگی می کنیم که آشپزخانه و اتاق ها و پرده ها همه با من ، شما خودت را خسته نکن ، اما همین که چشممان به تلویزیون می افتد یادمان می رود که قرار بود چه کار کنیم و نه تنها کمکی نکرده ایم که مادرمان را هم آزرده ایم .

و این بدقولی و وعده تو خالی دادن در ادبیات محاوره ای ما موج می زند ، بارها شنیده ایم : "بابا بی خیال تا من هستم ، شما تکان نخور ""نمی گذارم آب توی دلت تکان بخورد " ،‌ " اینقدر پول به من قرض بده دو روز نشده بر می گردونم " و ...

ما حتی با خداوند متعال هم خلاف وعده می کنیم تا کارمان می لنگد شروع می کنیم به توبه کردن و  اینکه خدایا تو مشکلم را حل کن من چنین می کنم و چنان می کنم، خدایا دیگر دروغ نمی گویم ، خدایا قسم میخورم فلان قرضم را بدهم ، به پدر و مادرم خدمت کنم ، نمازم را دقیق بخوانم و سهل انگاری نکنم و هزاران قول و قرار دیگر که هرگز به آن ها عمل نمی شود.

خیلی اوقات چیزی برای ما کوچکترین اهمیتی ندارد که خود را ملزم به انجام آن کنیم اما بی دلیل می گوییم که فلان کار را حتما انجام می دهم مثلا از خانه که خارج می شویم هر وقت به مقصد رسیدیم حتما تماس بگیریم می گوییم چشم حتما خبر می دهم اما هرگز این کار را نمی کنیم چون برایمان مهم نیست و غافلیم با این کار چه استرسی به جان خانواده می اندازیم .

به مهمانی دعوت می شویم می پذیرم اما شرکت نمی کنیم ، به همسرمان هزاران قول می دهیم و هرگز عمل نمی کنیم .

وفای به عهد

یک سۆال :

چرا ما اینقدر قول می دهیم؟ چرا به بیشتر قولهایمان عمل نمی کنیم؟ چرا حواسمان نیست این وعده هایی که عمل نمی شود گناهان بزرگی شمرده می شوند که یک به یک در پرونده اعمال ما ثبت می شود .

این موضوع آنقدر اهمیت دارد که خداوند متعال در قرآن کریم صریحا از ما می پرسد: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ » (سوره صف آیه 2) ؛‌ اى كسانى كه ایمان آورده‏اید، چرا چیزى مى‏گویید كه انجام نمى‏دهید؟

از جمله بدترین موجودات روی زمین كسانی هستند كه از بازخواست خدا نمی‌ترسند و در پیمان شكنی بی‌باكند مانند خود ما که وقتی وعده ای می دهیم به آن عمل نمی کنیم .

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید : "وعده دادن چون دِین به گردن گرفتن است. وای بر آنکه وعده دهد و تخلف کند. وای بر آنکه وعده دهد و تخلف کند. وای بر آنکه وعده دهد و تخلف کند

یک هشدار جدی برای بدقولان

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید : "وعده دادن چون دِین به گردن گرفتن است. وای بر آنکه وعده دهد و تخلف کند. وای بر آنکه وعده دهد و تخلف کند. وای بر آنکه وعده دهد و تخلف کند." ( راهنمای انسانیت ( ترجمه ی نهج الفصاحه ) – ص 649 )

امام على علیه السلام : وَإیّاكَ ... اَنْ تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَكَ بِخُلفِكَ... فَاِنَّ الخُلفَ یوجبُ المَقتَعِندَ اللّه ِ وَ النّاسِ؛ پرهیز از خلف وعده كه آن موجب نفرت خدا و مردم از تو مى شود. (نهج البلاغه، از نامه 53)

بی قراری برای انجام وعده

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : ما باتَ لِرجُلٍ عِندی مَوعِدٌ قَطُّ فباتَ یَتمَلمَلُ على فِراشِهِ لِیَغدوَ بِالظَّفَرِ بحاجَتِهِ ، أشَدَّ مِن تَمَلمُلی على فِراشی حِرصا علَى الخُروجِ إلَیهِ مِن دَینِ عِدَتِهِ ، وخَوفا مِن عائقٍ یُوجِبُ الخُلفَ ؛ فإنّ خُلفَ الوَعدِ لَیسَ مِن أخلاقِ الكِرامِ . [ غرر الحكم : 9692. ]

امام على علیه السلام : بى قرارى شبانه مردى در بسترش كه به او وعده اى داده ام، تا صبح شود و به مرادش برسد بیشتر از بى قرارى من در بسترم نیست كه جوش مى زنم صبح شود و از دَین وعده اى كه به او داده ام بیرون آیم و از ترس اینكه مبادا مانعى باعث خُلف وعده شود؛ زیرا كه خلف وعده از خصلت هاى كریمان نیست.

فاطمه محمدی              

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان


مطالب مرتبط :

پاسداری از مهمترین سرمایه جامعه

بدقول ها مسلمان نیستند!

درمان اعجاب و خودپسندى مسۆلان!

سه نشانه آدم های نادان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.