تبیان، دستیار زندگی
عدسی ها در زندگی روزمره ی ما کاربرد زیادی دارند. در عینک ها و یا تمامی ابزارآلاتی که نیاز به بزرگ‌تر شدن تصاویر است، کاربرد دارند. عدسی ها روی پرتوهای نور تغییراتی می دهند که سبب می شوند تصاویر تغییر کنند. در این بخش به بررسی عدسی ها می پردازیم. ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عدسی ‌ها

عدسی ‌ها

عدسی، از ابزارهای نوری است که نور در اثر عبور از آن می‌شکند و همگرا یا واگرا می‌شود. عدسی‌ها از ماده‌های شفاف مانند شیشه و پلاستیک ساخته می‌شوند. عینک طبی، ذره‌بین، لنز دوربین‌های عکاسی و دوربین دوچشمی همه با عدسی ساخته شده‌اند. عدسی‌ها از نظر شیوه شکست نور در آن‌ها به دو دسته همگرا (محدب یا کوژ) و واگرا (مقعر یا کاو) تقسیم می‌شوند. یک عدسی ساده تنها از یک عنصر نوری تشکیل شده است.

یک عدسی مرکب از یک مجموعه عدسی ساده که یک محور مشترک دارند تشکیل شده است. مزیت عدسی مرکب نسبت به عدسی ساده اینست که بسیاری از بیراهش های نوری در آن قابل رفع هستند در حالی که این کار تنها با یک عدسی ساده امکان پذیر نیست. کاربرد عدسی تنها به امواج نوری محدود نمی‌شود، هر ابزاری که سایر امواج الکترومغناطیسی در اثر عبور از آن بشکند نیز عدسی خوانده می‌شود، به طور مثال لنز پارافین برای امواج ماکروویو وجود دارد.

انواع عدسی

عدسی محدب (کوژ)

عدسی‌هایی که نور را همگرا می‌کنند و جهت تصویر سازی حقیقی و نیز همگرا نمودن پرتوهای تابشی از نقاط دور مانند پرتوهای ستارگان به کار می‌روند.

عدسی مقعر (کاو)

این عدسی ‌ها نور را واگرا می‌کنند و جهت واگرا نمودن نورها و اصلاح برخی سیستم‌ها که نیاز به واگرایی نور را دارد از جمله چشم به کار می‌روند.

عدسی‌های مرکب

1.  عدسی کوژ - تخت:

عدسی که یک طرف آن کوژ و یک طرف آن تخت می‌باشد.

2.  عدسی دو کوژ:

عدسی که هر دو طرف آن کوژ است.

3.  عدسی هلالی (محدب) :

عدسی که یک طرف آن کوژ و طرف دیگرش کاو می‌باشد.

4. عدسی تخت - کاو:

عدسی که یک طرف آن کاو و طرف دیگرش تخت است.

5. عدسی دو کاو:

عدسی که هر دو طرف آن کاو می‌باشد.

6. عدسی هلالی (مقعر) :

عدسی که یک طرف آن کوژ و طرف دیگرش کاو است.

عدسی‌های هلالی دو نوع می‌باشند، یکی آنست که کناره ‌هایش نازک و مرکزش ضخیم است و دیگری دارای کناره‌های ضخیم و مرکز نازکی می‌باشد، یعنی اولی خاصیت همگرایی و دومی خاصیت واگرایی نور را دارد.


مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: مرتضی عرفانیان

تنظیم: مریم فروزان کیا