شاید این آخرین شب قدر عمرمان باشد !!
رمضان امسال نیز آمد و دارد می گذرد و اکنون با فرا رسیدن شب‌های قدر آهنگ تمام شدن آن شنیده می‌شود. امسال نیز گذشت و معلوم نیست تا سال آینده کدام یک از ما فرصت دوباره‌ای برای خواندن خدا در این ماه را داشته باشد.
هیچ یک از ما نمی‌داند چرخ روزگار برای سال آینده چه تقدیری را برایش رقم خواهد زد. هیچ یک از ما مطمئن نیست که سال آینده را نیز مجال یابد تا روزه بگیرد، قرآن بخواند و شب‌زنده‌داری کند. پس بیایید قدر امسال را بدانیم حتی اگر تاکنون ارزش آن را ندانسته‌ایم.
شب‌های قدر فرصتی است برای بازگشت، فرصتی برای خواندن از ته دل، فرصتی برای دیدن روی یار. پس بیایید قدرش را بدانیم.
شاید آخرین بار باشد
شب قدر که می‌رسد شور و حالی عجیب سراسر شهرهای کشورمان را فرا می‌گیرد. هر کس به گونه‌ای در تلاش است تا این شب‌ها را به بهترین نحو طی کند. یکی در خانه می‌ماند و خلوت با خویش را ترجیح می‌دهد و گروهی حضور در جمع و مناجات در کنار سایر هم‌کیشان خویش را انتخاب می‌کنند. به میان جماعت که پا می‌گذاری هر کس حال خود را دارد. یکی قرآن به دست گرفته، دیگری زیارت عاشورا می‌خواند، آن یکی در حال بر پا داشتن نماز است و آن دیگری در سکوتی عمیق به گوشه‌ای خیره مانده است. هیچ کس به دیگری کاری ندارد. هر کس به دنبال آن است تا به بهترین نحو شب قدر را سپری نماید.
چرا که بارها و بارها شنیده است شب قدر، شبی است سرنوشت ساز: امام صادق (علیه السلام) فرمود: "آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود". (وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8)
برتر از هزار ماه
از امام صادق (علیه السلام) سوال شد: "چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: كار نیك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آن ها شب قدر نباشد بهتر است". (وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2)
که تقدیر اعمال بندگان در آن رقم می‌خورد: امام صادق (علیه السلام) فرمود: "برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام می گیرد و تصویب آن در شب بیست و یكم و تنفیذ آن در شب بیست و سوم". (وسائل الشیعه، ج 7 ص 259)
واعظان، این شب عزیز را مغتنم دانسته و برای مردمانی که شاید تنها همین شب‌ها را گوش به منبر دهند سخن می‌گویند. از دین و زیبایی‌های آن می‌گویند. از خدا و ائمه (علیهم السلام) سخن می‌رانند. از شب قدر و فضیلت آن صحبت می‌کنند. شاید در لا به لای این سخنان نوری بتوان یافت برای ادامه زندگی پس بی‌توجه از آن عبور نکنیم. گوش دهیم تا شاید بتوانیم راه بهتر زندگی کردن را از لا به لای آن به دست آوریم.
جوشن کبیر شروع می‌شود. اسامی خدا یک به یک خوانده می‌شود. دست‌ها رو به آسمان رفته و ندای "سبحانک یا لا إاله الا أنت الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب" فضای شهر را پر می‌کند. اشک‌ها سرازیر می‌شود. دست‌ها رو به آسمان می‌رود. یعنی این آخرین باری است که من این عبارات را بر زبان می‌رانم؟! آیا فرصت دوباره‌ای به من داده می‌شود تا این شب‌های عزیز را قدر بدانم؟! اگر نشد چه کنم؟؟
اگر با خود این‌گونه بیندیشی شاید با شور بیشتری خدا را بخوانی. شاید قدر ِ قدر را بیشتر بدانی. شاید به یادآوری آنانی را که سال پیش در کنارمان بودند و امروز در زیر خاک حسرت یک بار خواندن خدا را در دل دارند. شاید ...
دعا تمام می‌شود. قرآن‌ها را بر سر می‌گذاریم. وای که چه حس خوشی دارد قرآن بر سر نهادن و خدا را به حق بهترین‌هایش قسم دادن. مگر می‌شود خدا را با نام محمد، علی، زهرا، حسن، حسین، سجاد، باقر، صادق، کاظم، رضا، تقی، نقی، عسکری و حجت (علیهم السلام) خواند و جوابت را ندهد؟! کدام در است که با نام صاحبان زمین و زمان باز نگردد؟! فقط باید با تمام وجود خواند و خواست. باید خواستن را نشانشان داد. باید ثابت کرد ایمان به قدرت ملکوتیشان را.
یا الرحمن الراحمین یا الرحمن الراحمین ...
الهی العفو الهی العفو الهی العفو ...
مگر می‌شود خدا را رحمن و رحیم خواند اما او صدایمان را نشنود. مگر می‌شود خدا مهربانی‌ها، صدای جماعتی را که از ته دل فریادش می‌زنند نادیده گرفته و ندایشان را بی‌پاسخ گذارد.
اگر خوب به این شب بیاندیشیم خواهیم یافت که ابواب آمرزش و اجابت در آن باز باز است. آن وقت غفلت نخواهیم کرد و به تقلید از سیره بزرگان تلاش خواهیم کرد بهترین شب عمرمان را طی نماییم. آن وقت شاید در طول سال تمام آروزیمان درک شب قدر باشد.
کاش روزی بیاید که اسرار شب قدر را از زبان مولایمان بشنویم و هم‌نوا با اماممان جوشن کبیر خوانده و به پیروی از او قرآن بر سر گذاریم. شاید بزرگ‌ترین حاجتمان در این شب این باشد:
اللهم عجل لولیک الفرج
زینب مجلسی راد
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
مطالب مرتبط:
این دعاها را در شب قدر فراموش نکنیم!!
مواظب باشیم شب قدر خواب نمانیم!!
