خیانت های داعش به اسلام و قرآن
شاید بارزترین صحنه در تاریخ اسلام که دین وسیله ضربه زدن به دینداران شد ، همان جریان جنگ صفین باشد که به نام قرآن ، ریشه ی دین و قرآن هدف قرار گرفت و چنان مصیبتی به بار آمد که تنه ی دین اسلام را به دو شقّه کرد و با سر در گمی مسلمانان ، هر گروه خود را حق و نیروهای مقابل را ناحق دانستند.
در دنیایی زندگی می‌کنیم که ارزش ها آنچنان که باید مورد توجه قرار نمی‌گیرند.
به طور مثال وحدت و یکپارچگی، زندگی مسالمت آمیز آن چنان که باید گمشده‌ی بشر نیست ، چرا که در دنیای مدرن و صنعتی شاهد رفتارهایی هستیم که حتی نمونه آن را نمی‌توان در بین حیوانات مشاهده کرد؛ یا اینکه خاصه در آنجا قابل روئیت است.
سخن از آنجایی شروع می شود که در بین بعضی از گروه های انسانی به راحتی خون انسان دیگری بر زمین ریخته می‌شود و بدتر از آن اینکه کار وحشیانه و شرم آور خود را مستند به منبع وحی می‌کنند.
شاید بارزترین صحنه در تاریخ اسلام که دین وسیله ضربه زدن به دینداران شد ، همان جریان جنگ صفین باشد که به نام قرآن، ریشه ی دین و قرآن هدف قرار گرفت و چنان مصیبتی به بار آورد که تنه ی دین اسلام را به دو شقّه کرد و با سر درگمی مسلمانان ، هر گروه خود را حق و نیروهای مقابل را ناحق دانستند.
معاویه قرآن را بر نیزه می کند و با خطوط نوشته شده بر پوست و کاغذ، قرآن ناطق (علی علیه السلام) را از میدان به در می کند. کاری که اثر مخربش در جریان خوارج آشکار می شود و این تخریب تا امروز مشاهده می شود .
این جریان به درستی بزرگترین سوء استفاده از دین علیه دین قلمداد می شود . این رفتار ناخجسته و شوم در طول امامت امامان معصوم به شیوه های مختلف ادامه یافت .
آنجا که امام حسن (علیه السلام) را به صلح وا می دارد و امام حسین(علیه السلام) در پوشش خرافه و بی دینی دینداران، به جرم نامسلمانی به شهادت می رسد و چه دیر متوجه می شوند که بزرگترین فاجعه ی تاریخ به نام دین و علیه دین صورت گرفته است .
سوء استفاده از دین، امام موسی بن جعفر (علیه السلام) را در حبس به شهادت می رساند و امام رضا (علیه السلام) را با سم شهید می کند.
امام حسن عسکری(علیه السلام) به نام دین و حفاظت از دین در حصر خانگی قرار می گیرد و زندگی طبیعی از ایشان سلب می شود و.... همه ی این کژ رفتاری ها و نامردمی ها به نام دین و علیه اصل دین صورت می گیرد.
چرا برادر کشی؟
چند صباحی است که گروهک های تکفیری، چشمان ظاهر و باطن خود را بر روی واقعیت های دنیای متمدن و مدرن بسته و با کارهای وحشیانه خود موجبات ناراحتی و گرفتاری برادران مسلمان و شادی دشمنان اسلام را فراهم کرده‌اند.
سوالی که از عاملان این دسته از خشونت‌ها می‌شود این است که آیا اگر شما واقعاً طالب رسیدن به بهشت و رضایت الهی هستید، چرا دوست را به جای دشمن قتل عام می‌کنید؟ آیا نشنیده‌اید که خداوند متعال از دوستی با دشمنان خود نهی می‌کند؟
آیا برادران مسلمان را کشتن ، آب در آسیاب دشمن ریختن نیست؟ آیا دشمنان اسلام و وحدانیت چیزی غیر از این را آرزو می کنند؟
چرا با رفتارهای ناشایست خود، با دشمن عقد اخوت و برادری می بندیم و برادران خود را از دم تیغ می گذرانیم؟ آیا این کار وحشیانه به مثابه‌ی دوستی با دشمنان خدا نیست؟
چرا که با این کار در حال عملیاتی کردن منویات دشمن هستید و در زمین آنها بازی می‌کنید و به خودی گل می زنید. خداوند متعال خطاب به این دسته افراد کور دل می فرماید:« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِیَاء تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ؛[ الممتحنة /1 ] اى كسانى كه ایمان آوردهاید، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگیرید [به طورى] كه با آنها اظهار دوستى كنید، و حال آنكه قطعاً به آن حقیقت كه براى شما آمده كافرند.»
در حالی که دشمنان انسانیت و عقلانیت در مرزهای اسلامی به راحتی حرمت کشورهای اسلامی را زیر پای استکبار خود قرار می‌دهند ، جا داشت که این گروهک های بی بصیرت مسلمان نما به آن دشمنان ، یورش برند و مقابله ستیزشان را بگیرند ، ولی گویی اینان چشمی ندارند که دوست را از دشمن تشخیص دهند . از این رو دوست را به جای دشمن قتل عام می کنند.
با کدام مجوز شرعی و عقلی می کشی؟
سوال دیگری که از کوردلان تکفیری می‌شود این است که با کدام مجوز شرعی و عقلی خون کسانی که خداوند متعال ریختن آن را حرام کرده را به راحتی بر زمین می‌ریزید؟ آیا قانون الهی این همه خشونت را تجویز می‌کند؟
اگر این چنین است چه کسی حاضر به قبول این چنین آیینی است و مگر نه این است که خداوند متعال در آیات نورانی اش قتل یک نفر بی گناه را به مثابه‌ی قتل تمام آدمیان معرفی کرده است ؟
کودک شیر خواری که هنوز نزد خداوند متعال تکلیفی بر او بار نکرده را به کدامین جرم و گناه طعمه‌ی خشونت شما می‌شود؟
چه قدر زیبا فرمود خداوند کریم و رحیم :«وَمَن یَقْتُلْ مُۆْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآۆُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمً؛ و هر كس عمداً مۆمنى را بكشد، كیفرش دوزخ است كه در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم مىگیرد و لعنتش مىكند و عذابى بزرگ برایش آماده ساخته است».
سخن آخر
با هیچ منطق و قانونی نمی توان رفتارهای غیر انسانی و وحشیانه‌ی تکفیری را قبول یا توجیه کرد چرا که خداوند متعال انسان را به نور فطرت خود آفریده است و این اعمال ناپسند را برنمی‌تابد.
فرآوری: محمدی
بخش قرآن تبیان
منابع:
سایت رهروان ولایت
سایت خبرگزاری شفاف نیوز
مطالب مرتبط:
پاسخ های کوتاه به 3 پرسش قرآنی
