تبیان، دستیار زندگی
پرادعاترین بازیکن اروپایی جام جهانی در حالی که می خواست فصل خوبش را در برزیل رقم بزند، آنچنان همراه با تیمش در میان هیاهوی ژرمن ها آچمز شدند که حتی فکرش را هم نمی کردند با 4 گل در اولین دیدار از جام جهانی 2014 زمین را ترک کنند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ماجرای رونالدو و وابستگی اش به پرتغال


پرادعاترین بازیکن اروپایی جام‌جهانی در حالی که می‌خواست فصل خوبش را در برزیل رقم بزند، ‌آنچنان همراه با تیمش در میان هیاهوی ژرمن‌ها آچمز شدند که حتی فکرش را هم نمی‌کردند با 4 گل در اولین دیدار از جام‌جهانی 2014 زمین را ترک کنند.
رونالدو

پرتغالی‌ها آنقدر به کریس رونالدو تکیه کرده‌اند که خود او هم باور کرده است تیم تنها روی کاکل او می‌چرخد. این را در شبی سرد در اواخر نوامبر سال گذشته و در استکهلم ثابت کرد؛ شبی که در یکی از بازی‌های پلی آف تیمش مقابل سوئد هت‌تریک کرد و خودش و همه پرتغالی‌ها متوجه شدند در جام‌جهانی هم باید تنها دل به او خوش کنند.

اما درست در شبی که کریس خودش را آماده کرده بود تا در برزیل خودی نشان بدهد و باز هم دلربایی کند، فقط و فقط نظاره‌گر هنرنمایی توماس مولر آلمانی بود که چطور با 3 گل جمع گل‌های مردان یواخیم لو را به 4 رساند و یکی دیگر از نتایج پرگل جام بیستم را در دور اول بازی‌های گروهی رقم زد. حالا پرتغالی‌ها که سودای رسیدن به 4 تیم نهایی را در سر داشتند، با این نمایش ضعیف و بدتر از آن ناآماده نشان دادن کریس دودل شده است.

پرتغال یعنی کریس و کریس یعنی پرتغال و این دقیقا همان وابستگی است که کار دست پرتغال خواهد داد. شاید شماره 7 اسطوره‌ای رئال و پرتغال هنوز بعد از آن آسیب‌دیدگی زانو به روزهای اوج برنگشته باشد ولی این‌ها هیچ‌کدام دلیل خوبی برای توجیه بازی ضعیف این تیم نبوده و نیست. رونالدو انگار خوب می‌داند که اگر خودش کاری از پیش نبرد، هم‌تیمی‌هایش هم کاری از دستشان برنخواهد آمد. با توجه به این‌که این جام‌جهانی آخرین فرصت مهاجم 29 ساله است تا فصلی را به نام خود در کتاب بزرگ و قطور عظیم‌ترین تورنمنت فوتبال ثبت کند، او باید یک تنه فکری به حال خودش کند و اگر در این مسیر کم‌کاری کند همه‌چیز بدتر از آنچه که فکرش را می‌کند پیش خواهد رفت؛ بدتر آنکه از شواهد امر پیداست رقیب همیشگی‌اش،‌ لیونل مسی در قامت بازیکن تیم ملی آرژانتین، بسیار آماده‌تر از کریس است و حتی می‌تواند در مسیر رساندن تیمش به مراحل پایانی گل‌های زیادی هم بزند.

درست در شبی که کریس خودش را آماده کرده بود تا در برزیل خودی نشان بدهد و باز هم دلربایی کند، فقط و فقط نظاره‌گر هنرنمایی توماس مولر آلمانی بود که چطور با 3 گل جمع گل‌های مردان یواخیم لو را به 4 رساند و یکی دیگر از نتایج پرگل جام بیستم را در دور اول بازی‌های گروهی رقم زد. حالا پرتغالی‌ها که سودای رسیدن به 4 تیم نهایی را در سر داشتند، با این نمایش ضعیف و بدتر از آن ناآماده نشان دادن کریس دودل شده است

30 سال بعد از این مردم درباره این جام صحبت خواهند کرد و در حالی که مدام از مسی تعریف و تمجید می‌کنند، کریس را با ضعف‌ها و بدبیاری‌هایش یاد خواهند کرد. مطمئنا در آن سال‌های دور دیگر کسی یادش نخواهد ماند که پرتغال برای رسیدن به گل با کریس خیلی تلاش کرد و به نتیجه نرسید و انگار شب 16 ژوئن 2014 شب آن‌ها نبود. تنها چیزی که در ذهن‌ها و در آرشیو فیلم‌های به جا مانده از این بازی به جا خواهد ماند،‌ چهره مستاصل شماره 7 بعد از هر گل آلمان است؛ حتی وقتی په‌په با آن خطای احمقانه رسما تیم را بدون دلیل 10 نفره کرد، حساب کار دست رونالدو آمد و بیش از پیش خودش و تیمش را باخت. به هر حال چه طرفدار بهترین بازیکن سال جهان باشید یا نباشید، فکر از دست دادن کریس رونالدو با آن استعداد ناب در ادامه رقابت‌های جام‌جهانی هم آدم را افسرده می‌کند. حیف است که او نباشد و نبردهایش را با بهترین‌های فوتبال دنیا نبینیم.

برای دیدن تمام اخبار جام جهانی اینجا را کلیک کنید

بخش ورزشی تبیان