كت جادویی عادل

در حاشیه برنامه جذاب 2014

برنامه او در روز سوم مسابقات از 19 روز شنبه تا 8 صبح یك شنبه روی آنتن شبكه سه بود و هرگز از نفس نیفتاد تا ركودری دیگر برای عادل فردوسی پور به ثبت برسد. چرا 2014 دارد تبدیل به بِرندی تازه در برنامه سازی تلویزیون می شود؟ تفاوت این برنامه با نمونه های پیش چیست؟

عادل فردوسی پور

در راس فهرست بلند بالای عوامل موفقیت 2014 نام عادل فردوسی پور قرار دارد. شبكه سه 45 روز پیش از آغاز مسابقات گوی و میدان را به او سپرد تا عیارش را در میدانی دیگر محك بزند. او بار دیگر یاران همیشگی را گرد هم آورد و تجربه موفق نود و فوتبال 120 را به 2014 تزریق كرد. به این تیم همواره نقدهایی بوده اما عادل با نوآوری و خلاقیت ، برنامه شسته رفته ای روی آنتن فرستاده تا این گونه منتقدان فعلا غلاف كنند. انتقاد جدی به فردوسی پور دلشمغولی های فراوان او است كه همزمان تهیه كنندگی و اجرای برنامه را برعهده دارد و باید حواسش به همه جزئیات باشد. می گویند این ها باعث شلختگی می شود . صد البته بیننده تلویزیونی ، او را با همین شلختگی ها توام با بذله گویی دوست دارد؛‌درست عكس جواد خیابانی كه نمی تواند اشتباهات را با مطایبه مدیریت كند.

میثاقی – جاودانی

فردوسی پور علاقه خاصی به محمد حسین میثاقی دارد. این مجری-گزارشگر جوان گزینه اصلی او برای اجرای فوتبال 120 بود كه در نهایت قرعه به نام حمید محمدی افتاد. میثاقی در برنامه 2014 به نوعی همان نقش محمدی در فوتبال 120 را ایفا می كند. این بار نقش او از تهیه و گزارش آیتم فان، گسترده تر شده و این ایده در قالب تهیه آیتم ها و گزارش های متنوع و با حضور در استودیو پررنگ شده است. میثاقی و فردوسی پور بخوبی در این هفت برنامه انرژی شان را مدیریت كرده اند بگونه ای كه بعد از 13 ساعت اجرا همان طراوت ابتدایی را دارند. رضا جاودانی اما نه به پای عادل باسابقه می رسد و نه انرژی میثاقی جوان را دارد. او حكم رابط میان پخش و استودیو را ایفا می كند و موقع تحلیل بازی ها و گفت و گو با كارشناسان به كمك فردوسی پور می آید. شیوه اجرای او اما با نقدهایی همراه است؛ جاودانی كه سابقه اجرای برنامه های مختلف ورزشی را دارد و یك فوتبالی تمام عیار نیست، با اطمینان روی صندلی نمی نشیند و بیش از حد در سایه عادل مانده است.

آیتم ها

برگ برنده برنامه آیتم های جذاب آن است. آیتم ها صرفا حكم نفس خور برنامه را ندارند و حتی گاهی از مباحث داخل استودیو جذاب تر هستند. برخی از آن ها تولید تیم 2014 است و برخی از سایت رسمی فیفا ترجمه و دوبله شده. با این حال تیم پشت صحنه خیلی خوب آن ها را مدیریت می كنند و در كنار آیتم های ثابت ،‌آیتم های مناسبتی را به موقع روی آنتن می فرستند. مثلا خوشحالی خاص یك بازیكن را سوژه قرار می دهند و شادی های مشابه را پخش می كنند. یا وقتی صحبت از فلان صحنه خاص در فلان جام جهانی می شود فیلمش برای بیننده تلویزیونی روی آنتن می رود.

آمار پنالتی زن ها

فردوسی پور كلا علاقه خاصی به آمار و ارقام به صورت ریز و جزئی دارد. برای همین وقتی با پیشنهاد ساخت نموداری برای نشان دادن سابقه پنالتی بازیكن ها مواجه شد بشدت استقبال و روی آن حسابی ویژه باز كرد . حتما متوجه شده اید كه گروه آماری 2014 پنالتی زن های هر تیم را آنالیز كرده اند و با وقوع پنالتی بلافاصله كارنامه شان را بر روی نمودار نشان می دهند. این گونه مشخص می شود هر بازیكن 5 ضربه آخرش را به كدام سمت دروازه زده ؛ كاری سخت و البته جذاب تا جایی كه حالا یكی از آرزوهای فردوسی پور بالارفتن آمار پنالتی های هر بازی است.

كارشناس ها

در 2014 بَنا بر این است كه تا حد امكان كارشناسان شاخص به تحلیل متن و حاشیه بازی ها بپردازند. هر چند از همین الان می توان نشانه هایی از افت این بخش شاهد بود اما سازندگان با راهكارهایی مثل ارتباط با ورزشی نویسان خارجی و وطنی سعی در حفظ كیفیت مباحث كارشناس محور دارند. از آن سو حضور بازیكنان مطرح مثل مهدوی كیا و رضایی كه قرابتی با سوژه های مورد بحث دارند، طراوت برنامه را بالا می برد و البته در برابر مباحث غامض و چندلایه حمیدرضا صدر ، حكم تنفسی دوست داشتنی دارد!

مسابقه پیامكی

شك نكنید كه از این به بعد شیوه 2014 به عنوان الگویی تازه برای پیش بینی مسابقات در همه برنامه های ورزشی تلویزیون اجرایی خواهد شد. فردوسی پور و تیمش در برنامه نود مبتكر مسابقه نظرسنجی پیامكی هستند كه آن زمان به آن می گفتند مسابقه اس ام اسی! حالا برای فرار از كلیشه ترجیح داده اند بجای پیش بینی مسابقات در قالب برد، باخت یا تساوی نتیجه با ارسال عدد مشخص شود؛ كاری كه در شبكه های پیشرو ورزشی مدت ها است شاهد هستیم.

مطلب مرتبط:

ماتئوس چگونه به ایران آمد؟