غار دواشکفت
یکی از کهن ترین سکونت گاههای بشر در منطقه کرمانشاه غار دواشکفت در نزدیکی طاق بستان است.
این مکان باستانی شامل دو غار مجاور هم در دامنه جنوبی کوه میوله در ارتفاع حدود 300 متری از دشت و ارتفاع حدود 1600 متر از سطح دریا و مشرف بر پارک کوهستان قرار دارد .
نخستین بار در سال 1999 بوسیله باستان شناسان کرمانشاهی، فریدون بیگلری وسامان حیدری شناسایی و مطالعه شد. طبق یافته‌های باستان شناسی این غار در دوره پارینه سنگی میانی مسکن انسانهای شکارگر بوده است. با توجه به مطالعات باستان شناسی یکی از دو غار ( غار شرقی ) در دوره پارینه سنگی میانی (در 120 تا 40 هزار سال پیش)، محل سکونت موقت یا فصلی گروه های شکار ورز ساکن منطقه بود.
این گروه های شکارچی با توجه به مزایای مختلف این مکان از جمله وجود چشمه آب دائمی در کنار غار، چشم انداز مناسب دهانه آن به دشت و دسترسی نسبتا آسان به ارتفاعات بالاتر به طور متوالی از این غار استفاده کرده اند.
ابزارهای یافت شده در دواشکفت اغلب از نوع خراشنده جانبی و سایر ابزارها مربوط به صنعت موستری (ساختن ابزار سنگی ) زاگرس هستند که بین 250 تا حدود 400 هزار سال پیش ساخت آنها در زاگرس رواج داشته است. مطالعات نشان می دهد ساکنان این غار بیشتر به شکار بزکوهی ، میش وحشی ، گورخر و اسب وحشی می پرداختند و حیوانات دیگر مثل مارال ، گاو وحشی ، غزال و گراز هم شکار می کردند.
فرآوری:نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان تبیان
منابع: هایپرکلابز- نوجوان ها
مطالب مرتبط:
