دستاورد برتر دبستان شاهد دختران بروجرد
در نهمین جشنواره پروژه های دانش آموزی تبیان
پژوهشگران جوان دبستان شاهد دختران بروجرد به مدیریت سرکار خانم شیدا خزایی در نهمین دوره جشنواره پروژههای دانش آموزی تبیان حضور داشتند.
مسابقه ی موشک آبی پرتابی از این مدرسه جزء برترین مسابقه های این دوره از جشنواره شد. مشکات ساکت، نرگس شفیعیان و عارفه ترکاشوند پژوهشگران عزیزی هستند که این پروژه را با راهنمایی جناب آقای حمید ساکت انجام داده اند. در زیر خلاصه ای از این پژوهش ارایه می گردد.
1- متغیرهای مستقل
مقدار آب
مقدار فشار هوا
2- متغیر وابسته
مدت زمان پرواز
3- متغیرهای کنترل شده
وزن موشک
اندازه ی موشک ( طول و قطر )
حجم موشک
تعداد باله ها و اندازه ی آن ها
زاویه ی قرار گرفتن باله
دماغه موشک
فرضیه های ما:
1- افزایش مقدار آب باعث افزایش زمان پرواز موشک آبی می شود.
2- افزایش فشار هوا باعث افزایش زمان پرواز موشک آبی می شود.
تحقیق زمینه ای:
تاریخ پیدایش راکت آبی به سختی به یک قرن می رسد. می توان گفت که زمانی که قطعات پلاستیکی آن مانند بطری های پلاستیکی و یا دیگر قطعات سبک به وجود آمدند، این راکت ها نیز ساخته شدند. اولین راکت ها در سال 1930 میلادی ساخته شده اند ولی توجه اصلی به این راکت ها و استفاده از آن ها به صورت حرفه ای در رقابت ها، به اواسط دهه 1980 میلادی در اسکاتلند بر می گردد.
اساس حرکت بر اساس خروج سریع آب و هوای فشرده، از اگزوز راکت آبی است که نیروی جلو برنده برای راکت را فراهم می کند. تا هنگامی که بتوان بر نیروی جاذبه زمین غلبه نمود، راکت به حرکت خود ادامه می دهد و اصطلاحاً زمان پرواز آن بیشتر می شود و یا برد موشک بالاتر خواهد رفت.
مشخصات موشک های آبی:
وزن خالص راکت: وزن خالص راکت یعنی وزن آن زمانی که خالی از آب است. این قسمت از راکت، قسمتی است که در تمام زمان پرواز حضور خواهد داشت. به علت استحکام زیاد، بطری خالی نوشابه بهترین گزینه است.
حجم آب: این مشخصه ی راکت یکی از تأثیر گذارترین مشخصه ها برای تغییر در کارایی راکت است که به راحتی می توان آن را تغییر داد. پر کردن یک چهارم حجم کلی راکت از آب، می تواند نقطه ی مناسبی برای شروع باشد.
بهترین درصد از حجم کلی به فاکتورهای متعددی بستگی دارد ولی معمولاً بین 20 تا 30 درصد حجم کلی است. موشک ها علاوه بر بدنه ی اصلی یک بخش در انتهای بطری دارند که نقش متعادل کننده را بازی می کند. این بخش می تواند هر حجم نسبتاً سنگینی باشد.
از یک ورق رادیولوژی که به شکل مخروط در آمده باشد می توان به عنوان مخروط دماغه استفاده کرد. در صورتی که شکل آیرودینامیکی موشک به هم نخورد دماغه می تواند شکل های دیگری نیز داشته باشد. و در نهایت، از فوم و یا چوب بالسا به عنوان بال، جهت نصب در انتهای موشک استفاده می شود.
برای آگاهی بیشتر اینجا کلیک کنید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید. دانلود
بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان - تهیه سارا خرّمی نژاد
تنظیم: نسرین صادقی