داعش و توهمات رسانه‌ای كشور

برخی از دوستان رسانه‌ای و سیاسیون كشور توان داعش را نه ناشی از توان تسلیحاتی و نظامی بلكه ناشی از سخن پراكنی و دروغ می‌پندارند و بر این واقعیت تكیه دارند كه داعش با توسل به دروغ و شایعه‌افكنی توانست بر موصل و سایر شهرها تسلط یاید. از سوی دیگر برخی تحلیل‌های رسانه‌ای حكایت از آن دارد كه رسانه‌های كشور نیز در دام این تحركات افتاده‌اند و به عنوان تریبون داعش عمل كرده‌اند. اگرچه نمی‌توان عملكرد نامطلوب رسانه‌ای كشور در وادی‌های مختلف را نادیده گرفت، اما از سوی دیگر نباید از این مساله غافل بود كه داعش خطری بالقوه و بالفعل برای آینده عراق و منطقه است. افغانستان پس از 2001 و عراق پس از پس از 2003 وضعیت آرام و نرمالی را تجربه نمی‌كند. اگرچه پیش از آن نیز وضعیت این دو كشور چنگی به دل نمی‌زد، اما بهانه حضور نیروهای خارجی و كافر نظیر نیروهای آمریكایی و انگلیسی كافی بود كه عده‌ای به نام اسلام دست به قتل و ترور و غارت بزنند و سودای حكومت در شام و عراق و افعانستان و جهان اسلام را در سر بپرورانند. حمایت‌های بی‌دریغ وهابیون و حكام متحجر عرب منطقه نیز بر این مساله دامن زده است و رقابت با ایران به سوریه و عراق كشانده شده و عملا چیزی جر تباهی در برنداشته است. واقعیت این است كه داعش توانست بر موصل و تا حدودی بر تكریت و كركوك تسلط یابد. این كه این تسلط از چه مجرایی اتفاق افتاده است شاید برای بررسی‌ها و مقابله‌های آینده با این گروه مثمر ثمر باشد اما قطعا در اوضاع فعلی تفاوتی نخواهد كرد. واكنش ایالات متحده و اعزام احتمالی نیرو به عراق و نگرانی مرجعیت و صدور فتاوایی در مورد جهاد مردم عراق علیه داعش همگی حكایت از اوج نگرانی‌‌ها از اوضاع نابسامان عراق دارد كه بالقوه برای آینده منطقه بسیار خطرناك است.

توصیه برخی دوستان رسانه‌ای مبنی بر عدم توجه به اخبار داعش، همانند برخی تصورات موجود در عرصه سیاسی كشور است كه همه‌چیز را به مصلحت در محاق فرو می‌برند. از عدم اعلام كشته‌های فلان حادثه تصادف تا عدم اعلام احتمال وقوع طوفان در تهران به دلیل مصحلت و جلوگیری از ایجاد التهاب در كشور نمونه‌هایی است كه نمی‌توان در مورد آن‌ها تردید كرد. مشابه این عملكرد را در دولت قبل در مورد قیمت دلار و سكه شاهد بودیم كه عملا چون كسی یارای مقابله با افزایش قیمت در بازار را نداشت، سایت‌های اعلام كننده نرخ ارز و سكه فیلتر می‌شدند و از مردم خواسته می شد آرامش خود را حفظ كنند در حالی كه قیمت‌های هر ثانیه بالاتر می رفت. این بار نیز موضوع داعش آلت دست عده‌ای شده است كه توهمات رسانه‌ای خود را به گونه‌ای دیگر مطرح كنند و انتظار داتشه باشند هیچ خبری از داعش منقل نشود و به گمانه‌زنی‌ها توجهی نگردد. غافل از اینكه هیچ كدام از این رسانه‌های مدعی اصول حرفه‌ای نه خبرنگاری در عراق دارند و نه توان اعزام خبرنگار برای آنان وجود دارد. خبرگزاری‌های كشور امروز با مشكلات پرداخت حقوق كارمندان خود مواجه‌اند و عملا توان اعزام خبرنگار به كشورهای مختلف را ندارند و لذا خبرهای آنان غالبا ترجمه و برخی گفت‌وگوها با كارشناسانی است كه به حرائت می توان گفت از تعیین موقعیت جغرافیایی موصل در عراق عاجزند.

لذا تحلیل‌هایی كه از سوی این رسانه ها ارائه می شود نمی تواند زیاد قریب به واقعیت باشد و بتواند افكار داخلی را توجیه كند. به هر روی تمام این مسائل نمی‌تواند اصل موضوع را دچار تردید كند كه خطر داعش جدی است و می‌تواند آنیده منطقه را دچار مشكل كند؛ كمااینكه عملكرد این گروه و سایر گروه‌های تروریستی در سوریه گواه این ادعاست. به نظر می رسد برخی از آقایان رسانه‌ای بیشتر از رسانه‌ها و سیاست‌های غربی متاثر شده‌اند تا كسانی كه اخبار لحظه به لحظه از داعش و عراق مخابره می كنند؛ اوضاع سوریه از سوی این رسانه‌ها و مدعیان كمتر مورد پوشش قرار می‌گرفت چراكه عملا این فعالیت‌های تروریستی آزادگرایانه و در مقابل استبداد اسد تلقی می‌شد همانگونه كه رسانه‌ها و دول غربی نیز بر آن اذعان داشتند و امروز نیز این آقایان می خواهند این خطر در عراق زیاد جدی تلقی نشود چون كه اساسا داعش قدرتی ندارد. ناگفته پیداست كه این گروه تروریستی نیز دیر یا زود متلاشی خواهد شد اما نباید در این بین دشمنی تكفیری‌ها، سلفی ها و وهابیون را با شیعیان از یاد برد و زمانی خطر را احساس كرد كه دیگر از مقدسات شیعه در عراق چیزی نمانده است و خون بیش از 2 میلیون عراقی كه برای برپایی دموكراسی در این كشور ریخته شده، پایمال شده است. از دست دادن فرصت در توجیه افكار عمومی در برابر خطر داعش امری نیست كه به راحتی بتوان از ان صرف‌نظر كرد چراكه دیدیم این گروهك تروریست از شرق سوریه به غرب عراق آمده‌اند و شاید توان پیشروی برای آنان میسر نباشد اما حداقل توان مسموم كردن افكار و همراه كردن عده‌ای با خود را دارند.