عبدالمجید حسینیراد درگذشت
احسان حسینیراد، فرزند این پژوهشگرگفت: پدرم به نوعی از سرطان خون دچار بودند که علائم آن از دو روز گذشته عود کرده بود و در مراجعه به چند پزشک سرماخوردگی تشخیص داده شده بود.او افزود: دو شب پیش حال او بد شد، خونریزی مغزی کرد و به بیمارستان منتقل شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما بیماری سرطان اجازه لخته شدن خون را نمیداد. سرانجام بامداد امروز بر اثر ایست قلبی از دنیا رفت.
عبدالمجید حسینیراد متولد 1338 در بهبهان بود. او در طول فعالیت علمی خود دانشیار دانشکده هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا و دانشگاه تهران را بر عهده داشت. حسینیراد مدرک کارشناسی نقاشی خود را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و مدرک کارشناسی ارشد هنرهای تجسمی را از دانشگاه رن 2 فرانسه و دکترای هنرهای تجسمی را از همین دانشگاه دریافت کرده بود.عضویت در هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبا، مدیریت مرکز تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، سردبیر نشریه تخصصی هنرهای تجسمی، عضویت در مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری و عضویت در گروه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر از دیگر فعالیتهای این استاد دانشگاه بود.«خط و سایهها» (مجموعه داستان)، «منظر نقاشی معاصر»، «از باروک تا سوررئالیسم»، «مبانی هنرهای تجسمی» و «یادنامه کمالالدین بهزاد» از تالیفات حسینیراد است.
حسینیراد مدرک کارشناسی نقاشی خود را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و مدرک کارشناسی ارشد هنرهای تجسمی را از دانشگاه رن 2 فرانسه و دکترای هنرهای تجسمی را از همین دانشگاه دریافت کرده بود.
درگذشت حسینیراد مرا پریشان کرد
در همین ارتباط آیدین آغداشلو گفت: عبدالمجید حسینیراد بدون هیچ تعصب بازدارندهای، در عین حالی که به باورداشتهای همیشگی دینی و انقلابی خود پایبند ماند از جهان پویای معاصر نیز روی برنگرداند.این هنرمند با اظهار تأسف از درگذشت عبدالمجید حسینی راد بیان کرد: از شنیدن خبر درگذشت هنرمند نازنینی مانند عبدالمجید حسینیراد بسیار پریشان شدم. در طول سالهای بعد از انقلاب بارها و بارها دیدار داشتیم و هر بار از حضور مهربان و نجیب و پردانش او بهره بردم. حسینیراد به نسلی از هنرمندان بعد از انقلاب تعلق داشت که آرامآرام و در طول سالها میزان شناخت و معرفت خود را گسترش داد و مسیری را از یک هنرمند جوان انقلابی تا هنرمند شایسته ملی و مردمی تا محققی شایسته و مدیری قابل طی کرد.
او افزود: همانقدر در نقاشیهایش گسترش پیدا کرد و آفاق جدیدی را نشانه زد که به عنوان یک برنامهریز فرهنگی مسلط و کارآمد توانست در سطح تدریس دانشگاهی و مدیریت موزه هنرهای معاصر تهران و عضویت در حوزه اندیشه و هنر اسلامی تأثیر بسیار زیادی را باقی بگذارد.
آغداشلو همچنین گفت: حسینی راد و چند هنرمند جوان سالهای پس از انقلاب توانستند آبروی گروهی باشند که حرفهای عمدهای برای گفتن داشتند و به عنوان یک نقاش، آثارش از رنگآمیزی و تغزل بسیاری بهره برده بود. همیشه او را بسیار دوست داشتم و مورد احترام من بود و شکر خدا که تفاوتهای کم و بیشی که در میان ما بود، حائل و حاجبی برای دوستی و احترام پدید نیاورد.
این هنرمند ادامه داد: حسینی راد هنرمند نازنینی بود که متانت، ادب و حیای بسیار و آرامش عمیق او همیشه هر کسی را به احترام و علاقه وامیداشت. در گذشت او را به جامعه هنرمندان و دوستان و همراهان قدیمی او تسلیت عرض میکنم و امیدوارم حجب و بلندطبعی همیشگی او باعث نشود که در کنار تعارفهای همیشگی اندازه و مقدار کار و اثرش نادیده بماند.
منبع: ایسنا