تبیان، دستیار زندگی

جرقه ای که جریان ساز می شود!!

خیلی از ما با دیدن روزهای تعطیل در تقویم برای رفتن به یک سفر خانوادگی و یا دوستانه برنامه ریزی می کنیم و قصدمان این است که با رفتن به سفر یک تجدید قوایی داشته باشیم برای کارها و برنامه های آینده. به عبارتی با امید به آینده، برای داشتن نیروی مضاعف برنامه ریزی می کنیم.حال چه خوب است که این امید را حفظ کرده و با رانندگی های پر خطر آینده را به کام خود و دیگران تلخ نکنیم. تعجب نکنید چرا که دین و قرآن برای تمام بخش های زندگی ما حرفی برای گفتن دارد .با ما همراه باشید.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
رانندگی، برانندگی های پر خطر ، شیوه رانندگی، رانندگی سالم،

در این مقاله بر آن شدیم تا نکات قرآنی را خدمتتان بیان کنیم تا راهگشایی باشند برای یک رانندگی سالم و دین پسند؛ رانندگی به سبک اسلامی!! 

تعجب نکنید چرا که دین و قرآن برای تمام بخش های زندگی ما حرفی برای گفتن دارد.

با ما همراه باشید.

 

آرامش و تواضع در نحوه حركت بندگان خوب خدا

قرآن در آیات آخر فرقان می فرماید: «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ» بندگان خوب خدا كسانی هستند كه «یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ» روی زمین راه كه می‌روند، «هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً» (فرقان/63)، «مَرُّواْ كِرَامًا» (فرقان/72)، «هَوْناً»، «سَلاماً»، «كِرَامًا»

بنده‌ی خوب خدا وقتی راه می‌رود، شاخ و شانه برای كسی نمی‌كشد و آرام است. بعد می فرماید : در کل زمین این گونه است؛ «یَمْشُونَ عَلىَ الْأَرْض‏» چرا که وقتی نگاه می کنیم می بینیم بعضی از ما آدم ها در یكجا آرام می رویم؛ آنجایی که دوربینی، پلیسی، یکی از شخصیت های مهم اجتماعی هستند ولی آنجا که هیچ یک از این موارد نباشد، گاز می دهیم و رد می شویم.

ارض یعنی تمام زمین، نه جلوی چشم پلیس! اگر چراغ قرمز، اگر پلیس ایستاده باشد، می‌ایستد، نایستاده باشد، از چراغ قرمز چهارراه هم رد می‌شود.

در ادبیات عرب، «یَمْشُونَ» فعل مضارع است. «مشی» ماضی است، مضارع برای استمرار است ؛ بنده‌ی خدا در كارش استمرار دارد ؛ همیشه این طور است.

اینطور نیست كه ترمز كنیم آنجایی که پلیس ایستاده، سرعت را کم کنیم چون دوربین جریمه می کند و ...

باید احساس كنیم بنده هستیم. اگر بنده هستیم، آرام می‌شویم. گاهی اوقات ما مسلمانان ها به طور کل فراموش می کنیم که ما مسلمانیم :

«المسلم» كیه؟ «وَ الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ یَدِهِ وَ لِسَانِه‏» (فقیه/ج4/ص362) مسلمان كسی است كه مردم از زبان و كارهایش در سلامت باشد.

حال با خود فکر کنیم که اینگونه رانندگی کردن در این خیابان ها و جاده ها جز ایجاد وحشت و ضرر رساندن به خود و دیگران نتیجه ای دارد ؟ این ها نشانه ی بنده ی خدا بودن و مسلمانی است؟!

حدیث داریم: «من آذى مؤمنا فقیرا بغیر حق‏» كسی یك فقیر را به خاطر اینكه ماشینش قراضه است. شل می‌رود. اذیتش كند، «فكأنما هدم مكة عشر مرات‏» انگار مكه را ده بار خراب كرده است

دوری از آزار و اذیت دیگران در رانندگی

روایت داریم؛ «مَنْ نَظَرَ إِلَى مُۆْمِنٍ نَظْرَةً لِیُخِیفَهُ» اگر كسی یك نگاه كند، كسی را بترساند، فقط با چشم‌هایش كسی را بترساند، «بِهَا أَخَافَهُ اللَّهُ» (بحارالانوار/ج72/ص150) خدا روز قیامت او را می‌ترساند.

حدیث دیگر: «مَنْ رَوَّعَ مُۆْمِناً بِسُلْطَانٍ لِیُصِیبَ مِنْهُ مَكْرُوهاً» در این حدیث می فرماید: اگر کسی (به ناحق) کسی را بترساند که (می‌روم و برایت در دادگاه پرونده درست می‌کنم، چنان و چنان می‌کنم و او را بترساند، كسی، كسی را به خاطر یك رئیسی و مقامی بترساند)، اگر به او مشكل هم نرسد، در جهنم است. یعنی اگر موفق هم نشود و فقط او را ترسانده باشد: «فَهُوَ فِی النَّارِ» جزایش نار است. اما اگر به آن رئیس گفت، در دادگاه به ناحق به روش های مختلف توانست برای او پرونده درست کند و در این راه به آن فرد سیلی و ضرری رساند، می فرماید: «فَهُوَ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ آلِ فِرْعَوْنَ فِی النَّارِ» (بحارالانوار/ج72/ص148) در جهنم كنار فرعون او را می‌گذارند.

حدیث دیگر، پیغمبر فرمود: «مَنْ آذَى مُۆْمِناً» كسی یك مؤمنی را اذیت كند، «فَقَدْ آذَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِی عَرْشِه» ‏(وسایل‌الشیعه/ج16/ص356) انگار خدا را در عرش اذیت كرده است.

پیغمبر فرمود: «مَنْ آذَى مُۆْمِناً» اگر كسی یك مسلمانی را بترساند، «فَقَدْ آذَانِی‏» (بحارالانوار/ج64/ص72) و هركس آنها را اذیت كرده، خدا را اذیت كرده است و كسی كه خدا را اذیت كند، «فَهُوَ مَلْعُونٌ فِی التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ» (بحارالانوار/ج64/ص72) در تمام كتاب آسمانی، كتاب یهودی‌ها، كتاب مسیحی‌ها، كتاب زبور، قرآن، در همه کتب آسمانی كسی كه كسی را اذیت كند، انگار خدا را اذیت كرده است.

حالا دیگر خودمان قضاوت کنیم؛ این طرز رانندگی ها، ویراژ دادن در خیابان، نمایش اجرا کردن با موتورسیکلت وسط خیابان و هزاران هزار شکل از رانندگی ها و رفتارهای ما در خیابان، آیا آزار و اذیت کردن نیست؟!

 

اذیت کردن مؤمن فقیر

فراموش کرده ایم که مؤمن خیلی آبرو دارد. ما راحت هركس را می‌خواهیم می‌ترسانیم، به هركس بخواهیم تحقیر می‌كنیم. هر كلمه‌ای را به هركس بخواهیم نثار می‌كنیم.

حدیث داریم: «من آذى مؤمنا فقیرا بغیر حق‏» كسی یك فقیر را به خاطر اینكه ماشینش قراضه است. شل می‌رود. اذیتش كند، «فكأنما هدم مكة عشر مرات‏» (ارشادالقلوب/ج1/ص194) انگار مكه را ده بار خراب كرده است.

 

یك حدیث دیگر؛ هركاری بكنی، خدا با تو می‌كند. «مَنْ آذَى مُۆْمِناً آذَاهُ اللَّه‏» (مستدرك/ج9/ص100) «آذی»، «آذی». اذیت كنی، اذیتت می‌كنم. «مَنْ أَحْزَنَهُ أَحْزَنَهُ اللَّه‏» (مستدرك/ج9/ص100) غمناكش كنی، خدا با هر غصه‌ای كه شده تو را غصه می‌دهد.

«وَ مَنْ نَظَرَ إِلَیْهِ بِنَظْرَةٍ تُخِیفُهُ بِغَیْرِ حَقٍّ أَوْ بِجَفَاءٍ یُخِیفُهُ اللَّه‏» (مستدرك/ج9/ص100) بترسانی، تو را می‌ترسانند. غصه‌دارش كنی، غصه‌دار می‌شوی. اذیتش كنی، اذیتت می‌كنند.

«مَنْ حَفَرَ بِئْراً لِأَخِیهِ وَقَعَ فِیهَا» (مستدرك/ج12/ص102) اگر چاه بكنی بهر كسی، اول خودت، دوم كسی! هركس برای دیگران، مردم آزاری و اذیت کند، برای او همان اتفاق خواهد افتد.

رانندگی سالم ، رانندگی، مسافرت،

سالم بودن خودرو، هنگام مسافرت

امام خمینی رحمة الله علیه چهارده سال در نجف تبعید بود. گاهی شب جمعه كربلا می‌رفت. می‌فرمود: امشب كربلا برویم، یك ماشین خوب تهیه كنید. چند بار كه امام فرمود: ماشین خوب، بعضی آقایان دور و بر امام حساس شدند. گفتند: چرا امام در عمرش نمی‌گوید یك كباب خوب، یك نان خوبی، فرش خوبی، میوه‌ی خوبی، ولی به ماشین می‌گوید: ماشین خوب. یكبار گفتند: آقا شما در بحث سفارش ماشین می‌گویی: خوب، ولی چیز دیگر را خوب نمی‌گویی؟ میوه می‌خواهیم تهیه كنیم، نمی‌گویی: میوه خوب.

امام فرمودند: میوه نارس آدم را نمی‌كشد. نان خالی آدم را نمی‌كشد. آدم روی گونی بنشیند، جای فرش آدم را نمی‌كشد. اما ماشین قراضه آدم را می‌كشد. باید ماشین هم درست باشد.

ساختمان هم همینطور است. یك حدیثی است: كسانی كه در بنایی از مصالح بد استفاده می‌كنند، خداوند به اینها اجر نمی‌دهد. «لَمْ یُۆْجَر» (كافی/ج3/ص21) چرا این مصالح غیر استاندارد مصرف كردی؟ می‌خواهی ساده باشی، لازم نیست قالی كنی. خانه‌ات را موكت كنی اما آجرها و سنگ و آهنش، در و پنجره‌اش، باید استاندارد باشد. گازش، لوله‌كشی گازش، لوله‌كشی آبش باید بهترین باشد.

صرفه‌جویی کردن هم جا دارد. خیلی وقت‌ها اصلاً صرفه‌جویی غلط هست. 

بنابراین در انتخاب ماشین باید دقت کرد که سالم باشد چرا که اگر کسی بدون احتیاط ماشینی را انتخاب کرد و اتفاقی برای او افتاد، جز خودش نباید کسی را ملامت کرد.

بنابراین دوست عزیز اگر بنده خدا هستی قرآن برایت پیام دارد:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً

بنده‌ی خوب خدا كسی است كه آرام رانندگی كند.

اگر مسلمان هستیم؛ مسلمان كسی است كه مردم از دست و زبانش در امان باشند.

بالاخره ما مسلمان ها تقلید می کنیم:

تخلف از قوانین مشروع نظام جایز نیست. (ر.ك استفتائات امام (ره), ج3, ص543, س175)

مخالفت با قوانین و مقررات و دستورات دولت اسلامى که به‌طور مستقیم توسط مجلس شوراى اسلامى وضع شده و مورد تأیید شوراى نگهبان قرار گرفته‌ اند و یا با استناد به اجازه قانونى نهادهاى مربوطه وضع شده‏‌اند، براى هیچکس جایز نیست (فرقی در کم و زیاد و کوچک و بزرگ بودن آن نیست) و در صورت تحقّق مخالفت توسط فردى در این خصوص، بر دیگران تذکر و راهنمایى و نهى از منکر لازم است (البته با وجود شرایط نهى از منکر)) آیت‌الله خامنه‌ای، اجوبه الاستفتائات، س1987)

مسلمان كسی است كه مردم از زبانش و كارهایش در سلامت باشند. حال با خود فکر کنیم که این گونه رانندگی کردن در این خیابان‌ها و جاده‌ها جز ایجاد وحشت و ضرر رساندن به خود و دیگران نتیجه‌ای دارد؟ این‌ها نشانه‌ی بنده‌ی خدا بودن و مسلمانی است؟!

 

و اگر نه عبد هستیم، نه مسلمان هستیم، نه مقلد مرجع، آدم كه هستیم! می گویید من حزب اللهی نیستم. مسلمان هم نیستم. اصلاً هیچی... انسان هستی یا نه؟ انسان حق آرامش دارد یا نه؟ شما با این رانندگی‌ات آرامش انسان را بر هم می‌زنی. كسی كه مسلمان هم نباشد، وجدان كه دارد. حق انسانیت این است كه مردم حق دارند با آرامش زندگی كنند و این رقمی آرامش را بر هم می‌زنی.

 

دوری از بداخلاقی در رانندگی

گاهی وقت‌ها در رانندگی به هم حرف زشت می‌زنیم: كلمات بدی به هم رد و بدل می کنیم. قرآن می‌گوید: «وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً»: یعنی زمانی كه، «خاطَب» رو در رو شدید با آدم‌های جاهل و حرف زشت و نامربوطی زد، «قالُوا سَلاماً» از كنارش رد شو. وقتی گفت: مگر كور هستی! بگو: سلام علیكم! این آیه‌ی قرآن هست.

قرآن می‌گوید: بنده خوب خدا كسی است كه اگر یك انسان جاهل حرف بدی زد، جوابش را نمی‌دهد و به خوبی می‌دهد و اگر این گونه نشد، صحنه هایی به وجود می‌آید که امروزه به طور مکرر در خیابان ها شاهد آن هستیم؛ با یک جرقه ی انسان جاهل، جریانات وحشتناکی بوجود می‌آید: یک انسان جاهل حرفی می زند و دیگری هم جوابش را مثل خودش و یا حتی بدتر می‌دهد و دعوا و ... بوجود می‌آید.

من و شمایی که مسلمان هستیم، رفتارهای بد انسان‌های جاهل و نادان را با مسالمت رد شویم؛ جریان درست نکنیم؛ شتر دیدی، ندیدی!


 منابع:

بیانات حجت الاسلام قرائتی

برنامه سمت خدا

پرسمان

مطالب مرتبط:

ویژگی بندگان خوب خدا

اوصاف بندگان خدا

دلایل سختی های دوستان خدا