پدر خوب
پدرانی که به بچه های خود توجه لازم را دارند و با آن ها ارتباط خوبی دارند می توانند آن ها را طوری تربیت کنند که در برخورد با مسایل مختلف از خود آمادگی نشان دهند، با دیگران ارتباط بهتری داشته و از قدرت فکری برخوردار باشند.
یک پدر خوب چه مشخصاتی باید داشته باشد؟
داشتن ارتباط لازم
بچه هایی که پدر و مادر آن ها جدا شده اند، کمتر پدر خود را می بینند. ازاین جهت توصیه شده است که این گونه پدرها باید حداکثر کوشش خود را به کار برند تا ارتباط آن ها با فرزندانشان قطع نشود.
برخی از مادرانی که از شوهر خود جدا شده اند بچه ها را بر علیه پدرشان تحریک می کنند و با بدگویی از پدر سعی می کنند ارتباط آن ها را قطع کنند.بنابراین کوشش زیاد از قبیل تلفن کردن، مکاتبه، فرستادن هدایا و غیره برای جلوگیری از این قطع رابطه ضرورت دارد.
در مواقعی که پدر به مسافرت یا مأموریت می رود باید با وسایل ممکن با بچه های خود ارتباط داشته باشد و آن ها را از محبت های خود برخوردار کند.کمبود یا نبودن این ارتباط می تواند موجب آن باشد که بچه در امور تحصیلی پیشرفت نداشته با روحیه ای ضعیف و رفتاری خشونت آمیز با دیگران برخورد داشته باشد.
قبول مسئولیت
کمک های پدر و مادر در کارهای مربوط به بچه در تربیت و پرورش او اثر زیاد دارد. پدرهایی که قدری از زحمات بزرگ کردن بچه ها را به عهده می گیرند موجب می شوند که کودک آن ها از محبت های پدرانه بهره ببرد، فردی با محبت و با عاطفه بار آید و به محیط خانواده دلبستگی و علاقه بیشتری داشته باشد.
تشویق کودک
وقتی کودک استعدادی از خود نشان می دهد یا سوال مشکلی را جواب می دهد تشویق پدر بیش از هر چیز او را خوشحال می کند. توجه به دختر و تشویق او اهمیت زیادی دارد. دخترها بیشتر به محبت و حمایت پدر نیاز دارند و پدر برای آن ها تکیه گاه روحی بزرگی محسوب می شود. روابط احساسی و عاطفی بین پدر و دختر اثرات روحی فراوان دارد و در زندگی و آینده دختر هم اثر می گذارد.
توجه به علائق
تنها احتیاجات مادی زندگی کودکان را تأمین کردن برای جلب محبت بیشتر آن ها کافی نیست. پدر باید به تمایلات و علائق آن ها نیز توجه داشته باشد. حضور پدر در جشن ها و مراسمی که بچه او در آن ها شرکت دارد یا حضور او در مسابقات ورزشی بچه ها به ان ها روحیه خوب می دهد و تا حد امکان شرکت کردن در بازی ها و سرگرمی های کودک، آن ها را به هم نزدیک تر می کند و نوعی پشتیبانی از آن ها به حساب می آید.
آموزش غیر مستقیم
بعضی از بچه ها کارهایی می کنند که پدرشان با آن موافق نیست. اگر به آن ها اعتراض شود یا مورد انتقاد و تنبیه قرار گیرند ناراحت می شوند و ممکن است به رابطه آن ها لطمه وارد شود. در این گونه موارد می توان به طور غیر مستقیم آن ها رامتوجه اشتباه خود کرد. مثلا اگر تحرک لازم را ندارند بهتر است آن ها را با بچه هایی که بازی و ورزش سرگرمی آن هاست و روحیه خوب و بدن قوی دارند آشنا کرد تا به ورزش و تحرک بدنی روی آورند.
کمک های پدر و مادر در کارهای مربوط به بچه در تربیت و پرورش او اثر زیاد دارد. پدرهایی که قدری از زحمات بزرگ کردن بچه ها را به عهده می گیرند موجب می شوند که کودک آن ها از محبت های پدرانه بهره ببرد، فردی با محبت و با عاطفه بار آید و به محیط خانواده دلبستگی و علاقه بیشتری داشته باشد
قانع کردن به جای مشاجره
گاهی بچه ها تصمیماتی می گیرند که به عقیده پدر آن ها درست نیست. در این مواقع اگر پدر به جای عصبانی شدن خودداری به خرج دهد و درباره نظر خود توضیحاتی بدهد و گفته هایش نشان دهنده خیر خواهی و محبت او باشد، این امکان وجود دارد که فرزند توصیه های او را بپذیرد و این گفتگو باعث صمیمانه شدن بیشتر روابط آن ها شود.
خاطرات خوب
داستان ها و قصه های دلچسب و شوخی ها و بذله گویی های آموزنده موجب شادی بچه ها می شود و محیط خانواده را با نشاط و خوشی همراه می کند. کودکان با شنیدن قصه، اندیشه و تفکر خود را به کار می گیرند و برخی از داستان ها به عنوان خاطره در ذهن آن ها باقی می ماند.
مطرح کردن مشکلات
ممکن است پدر در زندگی با مشکلاتی مواجه شود یا اینکه او را از کار اخراج کنند. برخی عقیده دارند که گفتن اینگونه مسائل به بچه ها روحیه آن ها را خراب می کند.در حالی که عده ای از روان شناسان معتقدند که سرانجام بچه به ناراحتی پدر و این که او با مشکلی مواجه شده پی خواهد برد. بهتر است بچه ها نیز به عنوان اعضاء خانواده به حساب آورده شوندو مشکلات با حضور آن ها مطرح شود. این روش باعث می شود که اعضاء خانواده بیشتر به هم نزدیک شوند و همکاری داشته باشند. گاهی فرزندان داوطلبانه در صرفه جویی ها شرکت می کنند و یاد می گیرند که اعضاء خانواده باید برای حل مشکلات با یکدیگر همکاری کنند.
توافق پدر و مادر
هر چه زن و شوهر با یکدیگر صمیمی تر و مهربان تر باشند بچه ها آرامش فکری و روحی بیشتری پیدا می کنند. اختلاف و نزاع پدر و مادر روحیه کودکان را خراب می کند و باعث اضطراب و نگرانی آن ها می شود. بنابراین پدرهایی که کوشش می کنند در محیط خانه آرامش و توافق برقرار باشد از این طریق نیز محبت خود را نسبت به کودکان خویش نشان می دهند.
فراوری:زهرا سادات طباطبایی
بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
