فراغت آبی تهرانی ها
اگر بدانیم که چشمهای همین نزدیکیهای تهران وجود دارد شاید لازم نباشد مصائب دوری راه را تا رسیدن به دریای خزر و البته طبیعت شمال ایران را تحمل کنیم! استان تهران هم آبشار دارد، هم چشمه و هم دریاچه. بنابراین اصلا آن طور که به نظر میرسد جغرافیای خشکی ندارد.
آبشارها
آبشار شکراب در نزدیکی روستای وانا و در منطقهای به همان نام قرار گرفته است؛ روستایی که در 13 کیلومتری فشم قرار دارد و مسیرش برای شهروندان تهرانی نزدیک است. این آبشار در میان باغهای سرسبز منطقه قرار گرفته است، فقط چهار کیلومتر مانده به فشم یک دوراهی است که یک مسیرش به اوشان، باغ گل، ایگل آهار و راه دیگر به شکرآب منتهی میشود.
از محل روستای آهار تا آبشار البته دو ساعت پیادهروی دارد و به واسطه زیبایی طبیعت منطقه و هوای مطبوع میتواند حسابی مسافران را سر ذوق بیاورد و البته باید در نظر داشته باشید که کفش راحت و سبک بپوشید هر چند لازم نیست کفش کوه به پا کنید. در این مسیر باغهای زیادی هم سر راهتان قرار گرفته است؛ باغهایی پر از درختهای گیلاس و آلبالو که در اواسط خرداد تا مرداد برای هر گردشگری دلبری میکند.
مسیر آهار به آبشار شکراب یکی از جذابترین مسیرهای تهران است و میتواند پذیرای گردشگران بسیاری باشد. وجود رودخانههای زلال، کوههای مرتفع، درختان و باغهای سرسبز بهاری و البته راه نسبتا هموار آن این نقطه را به منطقهای پربازدید تبدیل کرده است. بنابراین اگر انتظار منطقهای کاملا بکر و خالی از هر گونه سکنه و موجود زنده هستید، انتظار خود را تغییر دهید.
آبشار بعدی پایتخت که شاید از شهرت بیشتری برخوردار باشد، آبشار سنگان است. روستای سنگان، روستایی کوهستانی و بکر در مسیر جاده کن، در شمال غربی تهران و کمی بالاتر از سولقان است و علاوه بر آبشار زیبایش زیارتگاه دلبازی هم دارد تا سفر یک روزه شما را رنگ و بوی دیگری هم بدهد. بهترین ماه در سال برای رفتن به سنگان فروردین و اردیبهشت است، در این وقت سال هوا مطبوع و طبیعت منطقه دلرباست.
دره سنگان یکی از درههای پر آب منطقه است. آبشار آن هم همان طور که از اسمش پیداست در یک منطقه کوهستانی قرار گرفته و مسیر دسترسی به روستا و آبشار سنگان از طریق جاده کن در شمال غرب تهران است. رفتن به این آبشار و تماشای آن در تمامی فصول سال زیباییهای خاص خود را دارد.
چشمهها
چشمهها در تهران فقط ویژگی گردشی نداشته بلکه خاصیتهای درمانی بسیاری دارند؛ برای همین میشود با یک تیر دو نشان زد. چشمهها در استان تهران به دلیل کوهستانی بودن منطقه پر تعدادند.
چشمه علی یکی از چشمههای معروف و تفریحی است که جنوب تهران در شهر ری قرار دارد. این چشمه در همسایگی ابن بابویه، برج طغرل، دژ رشکان و در زیر باروی شهر ری قرار گرفته و همینها دلیلی است تا علاوه بر بازدید از چشمه از این محلها هم دیدن کرد.
چشمه علی قدمتی دیرینه و گویا چند هزار ساله دارد. وجود نقش برجستهای از فتح علیشاه در حال تاجگذاری، بر صخره مسلط بر آبهای این چشمه از ویژگیهای منطقه است و آن را نباید با نقش برجستهای که همین پادشاه را سوار بر اسب و در حال شکار نشان میدهد، اشتباه کرد.
تا پیش از سال 1319 یعنی کمی بیشتر از 70 سال پیش که اولین استخر تهران شروع به کار کرد مردم از چشمه علی برای آب تنی استفاده میکردند، بعدها چشمه علی مکانی برای قالیشویی ساکنان اطراف چشمه شد.
چشمه علی را یک وقت با چشمه اعلا اشتباه نگیرید! چشمه اعلا در کنار جاده آبعلی در 50 کیلومتری تهران قرار دارد. آب این چشمه سبک، سرد و البته قابل نوشیدن است و چشمه آب معدنی محسوب میشود.
چشمه بعدی پایتخت «چشمه شور» است که در انتهای جادهای منشعب از جاده تهران ـ قم در ناحیه علیآباد و نزدیک دریاچه حوض سلطان واقع شده است. زمان مناسب برای استفاده از این چشمه اواخر بهار و البته اواخر زمستان تا اردیبهشت است. به دلیل گرمای هوا در این منطقه، تمام ماههای سال برای سفر به آن مناسب است.
چشمه قلعه دختر در دو کیلومتری شمال غرب جاده تهران ـ آمل در محل پل دختر بین گردنه امامزاده هاشم و پلور در 50 کیلومتری تهران محل مناسبی برای سفری یک روزه و تنی به آب زدن است. آب این چشمه که برای بیماریهای دستگاه گوارش، کبد و لوزالمعده مفید است در ارتفاعات از زمین خارج و به سوی جاده و سپس رودخانه سرازیر میشود. آب این چشمه از گروه آبهای بیکربنات کلسیم است به این مفهوم که سبک و سرد است. آبهای معدنی در درمان بیماریهای مفصلی، نقرس، اوره بالا و دفع سنگهای دستگاه ادراری موثرند و به سبب کمی مقدار سولفات و کلر در آن برای مصرف شیرخواران مفید است.
چشمه آب معدنی آبعلی، چشمه دیگری است که در شمال دهکده آبعلی در فاصله یک ساعته شمال شرقی تهران، در کنار بستر رودخانه مبارکآباد از زمین میجوشد.
مقدمات رسیدن به آب
رفتن به دریاچهها، چشمهها و آبشارها پیشنهاد خوبی برای روزهای تعطیل و زمان فراغت است، اما مقدمات خود را میخواهد. اولین مقدمه آن داشتن وسیله نقلیه تا رسیدن به محل مورد نظر است. هر چند وسیله شخصی میتواند گزینه مناسبی برای این محلها باشد، اما هستند بعضی از تورهای گردشگری که مقصدشان همین مکانهایی است که معرفی کردیم.
اگر وسیله نقلیه شخصی دارید گام بعدی یافتن مسیر درست است. در نقشه بگردید و از کسانی که قبلا به این نقاط رفتهاند درباره مسیر بهتر، کمخطرتر و البته زیباتر بپرسید تا احیانا گم و کلافه نشوید. قدم بعدی مایحتاج سفر است. اگر شب قصد ماندن دارید درباره مکانهای مناسب برای خواب که در نزدیکی محل مورد نظر است پرس و جو کنید. در بیشتر این مکانها امکان چادر زدن و شب ماندن وجود دارد.
اگر قصد دارید شب را در منزل خود بگذرانید وسایلی که باید حمل کنید کمتر میشود، اما در صورت کمپ زدن باید فکر همه چیز را بکنید. همراه داشتن یک کیف کمری هم میتواند برای جاسازی قلم و کاغذ و موبایل و البته دوربینهای کوچک عکاسی مناسب باشد و این که چه بپوشید خیلی مهم است. بیشتر این مناطق کوهستانی و خاکی هستند و باید لباسهای راحت و قابل انعطاف که راه رفتن و تحرک شما را سخت نکنند برای پوشیدن انتخاب کنید.
برگرفته از: جام جم