عوارض و تشخیص رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی باعث رشد رگ های خونی غیرطبیعی در شبکیه چشم می شود. لذا باعث بروز مشکلات جدی در بینایی شما می گردد. بهترین روش تشخیص رتینوپاتی دیابتی هم، معاینه چشم توسط پزشک است.

رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض بیماری دیابت است که روی چشم ها تأثیر می گذارد. آسیب رگ های خونی در قسمت حساس به نور عقب چشم یعنی شبکیه چشم، باعث بروز رتینوپاتی دیابتی می شود.

در ابتدا، رتینوپاتی دیابتی علامتی ندارد و یا فقط مشکلات چشمی خفیفی ایجاد می کند، ولی سرانجام باعث کوری فرد می شود.

در قسمت اول این مطلب درباره علل و علائم رتینوپاتی دیابتی برای شما صحبت کردیم. حالا عوارض و راه های تشخیص آن را می گوییم.

عوارض رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی باعث رشد رگ های خونی غیرطبیعی در شبکیه چشم می شود. لذا باعث بروز مشکلات جدی در بینایی شما می گردد که عبارتند از:

1- خونریزی زجاجیه چشم

زجاجیه ماده ژله‌مانند شفافی است که وسط چشم را پر کرده است. رگ های خونی جدید تشکیل شده در رتینوپاتی ممکن است باعث خونریزی در زجاجیه شوند.

اگر میزان خونریزی کم باشد، فقط لکه ها یا خطوط سیاهی در جلوی چشم خود می بینید (مگس پران چشم). در موارد شدید خونریزی، خون حفره زجاجیه را پر کرده و به طور کامل جلوگیری دید شما را می گیرد.

خونریزی زجاجیه معمولا به خودی خود باعث کاهش بینایی دائمی نمی شود. اغلب اوقات خون طی چند هفته یا چند ماه از چشم ها پاک می شود و بینایی شما وضوح قبلی را به دست می آورد، مگر اینکه شبکیه چشم آسیب دیده باشد.

سرانجام رتینوپاتی دیابتی، گلوکوم و یا هر دو، باعث از دست دادن کامل بینایی یا کوری می شود

2- جدا شدن شبکیه چشم

رگ های خونی غیرطبیعی که در اثر رتینوپاتی دیابتی رشد می کنند، باعث ایجاد بافت رخمی روی شبکیه می شوند. این بافت زخمی باعث کشیده شدن شبکیه از عقب چشم و در نتیجه جدا شدن آن می شود.

این عارضه باعث ایجاد لکه های شناور در چشم (مگس پران چشم)، دیدن جرقه نور در چشم (جرقه چشمی) و کاهش شدید بینایی می شود.

3- گلوکوم یا آب سیاه چشم

رگ های خونی جدیدی که در چشم رشد می کنند، مانع از جریان طبیعی مایعات به خارج از چشم می شوند. در نتیجه فشار داخل چشم زیاد شده و باعث بروز گلوکوم می شود. این فشار زیاد باعث آسیب عصب بینایی که تصاویر دیده شده را از چشم به طرف مغز می برد، می شود.

4- کوری

سرانجام رتینوپاتی دیابتی، گلوکوم و یا هر دو، باعث از دست دادن کامل بینایی یا کوری می شود.