غلط های زندگی کردن!

به گزارش «تبیان»، در آیه 170 سوره بقره آمده است وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا غ— أَوَلَوْ كَانَ آبَاۆُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ شَیْئًا وَلَا یَهْتَدُونَ( به این معنا که: و هنگامی که به آنها گفته شود: (از آنچه خدا نازل کرده است، پیروی کنید!) میگویند: (نه، ما از آنچه پدران خود را بر آن یافتیم، پیروی مینماییم. ) آیا اگر پدران آنها، چیزی نمیفهمیدند و هدایت نیافتند (باز از آنها پیروی خواهند کرد)؟! آیه ای که اشاره مستقیم به سنت های ناصحیحی دارد که عمل به آنها نه تنها ره اوردی در زندگی اجتماعی و خانوادگی آدم ها ندارد، بلکه  افراد و جامعه را دچار  دغدغه های رنگارنگی می کند. در این گزارش نگاهی داریم به تعصباتی که در هنوز در بطن زندگی ما نفس می کشند و بر عضلات زندگی این روزها می افزایند.

شیربهایی که نمکی بر زخم ازدواج شده

یکی از آداب و رسومی که از گذشتگان به یادگار مانده و با گذشت این همه سال در عصر اینترنت و تبلت هنوز هم به حیات خود ادامه می دهد، شیربها است. در فرهنگ سنتی ما، شیربها عنوان پولی  است که داماد قبل از مراسم ازدواج، علاوه بر مهریه به خانواده عروس می داد. این روزها اما با هزینه های تامین معاش و تهیه مسکن مستقل و مراسم عروسی، مبالغ گاه هنگفتی که داماد در کنار سایر هزینه ها باید برای ازدواج پرداخت کند، از مشکلاتی است که نمکی بر زخم تازه دامادهای این روزها شده و بسیاری در میان این همه خرج نمی دانند، هزینه تامین مبلغ شیربها را باید از کجا تهیه کنند!

مراسم نامزدی؛ رسمی که گران تمام می شود

در کنار شیربها یکی دیگر از رسوم ازدواج که سالهای سال است در فرهنگ سنتی کشور ما به حیات خود ادامه می دهد، مراسم نامزدی است، مراسمی که پس از عقد باید از سوی خانواده دختر برگزار شود و با توجه به چشم و هم چشمی و رقابت بیهوده بر سر ریخت و پاش بیشتر، برگزار کردن چنین مراسمی این روزها، خرجی به اندازه عروسی بر گردن پدر عروس خانم های می گذرد در حالی که تهیه جهیزیه به اندازه کافی کمر شکن است. جالب اینجا است که برگزاری مراسم عروسی ضرورتی ندارد و عروس و داماد می توانند پس با یک عقد ساده محضری، پیوندشان را جشن بگیرد بدون اینکه نیاز به صرف هزینه های کلانی باشد که هیچ ره آوردی جز اسراف ندارد.

عروسی؛ مراسمی که یه عمر قسط را به دنبال دارد

یکی دیگر از رسومی که ربطی به دین و شرع ما ندارد و از جمله مراسمی است که به صورت سنتی در فرهنگ اجتماعی ما رشد پیدا کرده، جشن عروسی است، جشنی که برگزاری اش بر عهده داماد و خانواده اش است. در روزگار نه چندان دور مراسم عروسی مانند این روزها نبود که حتما به وجود چند مدل غذا و دسر و سالاد و برگزاری مراسم در فلان تالار و هتل نیاز داشته باشد و زن و شوهرهای چند دهه پیش با جشن کوچکی که با حضور اعضای خانواده و آشنایانشان برگزار می شد، راهی خانه بخت می شدند.

این روزها اما چشم و هم چشمی بلایی بر سر زوجین جوان ها و خانواده هایشان آورده ست که داماد و پدرش برای اینکه از این بازار چشم و هم چشمی عقب نمانند، گاه تا سالها پس از  برگزاری مراسم هم قرض و قسطهایشان تمام نشده است. در حالی که هزینه های برگزاری مراسم عروسی می تواند صرف خرید خودرو برای زوجهای جوان شود و یا قسمتی از خرج های ابتدای زندگی شان تامین کند، اما لزوم برگزاری این مراسم در فرهنگ ما ایرانی ها باعث شده است که میلیون ها تومان پول صرف مراسمی شود که دستاوردی برای آغاز زندگی زن و شوهرهای جوان ندارد.

دختر بزرگ باید پیش از دختر کوچک به خانه شوهر برود!

یکی دیگر از باورهایی که بدون داشتن ریشه ای در دین اسلام، از طریق سنت وارد زندگی ما شده، باوری است بر این مبنا که دختر بزرگتر خانه باید پیش از دخترهای کوچکتر به خانه بخت برود و اگر در این میان خواستگاری برای دختر بزرگتر پیدا نشود و یا خود او تمایل چندانی به ازدواج نداشته باشد، سایر خواهرهای کوچکتر باید تن به تجرد ناخواسته ای دهند که این رسم نا به جا بر زندگی آنها تحمیل کرده است. در این میان چه بسیار دخترهایی که با وجود داشتن خواستگار های مناسب، به دلیل مجرد ماندن خواهر بزرگشان از ازدواج منع شده اند و این  روزها با گذشت سالها دیگر نه خواستگارهای گذشته را دارند و نه انرژی و امید برای تشکیل زندگی مشترک!

فرزند پسر بهتر است چون پسر نان آور خانه است

یکی دیگر از باورهای پوچی که از قدیم و بر پایه ساخت های مردسالارانه جامعه در میان مردم به یادگار مانده است، اعتقاد به ارجحیت فرزند پسر بر دختر است. دهها سال پیش، پسران به دلیل اینکه قادر بودند در مزارع کشاورزی کار کنند و از خانواده در برابر حمله دشمن و حیوانات وحشی محافظت کند، امتیازی برای والدین محسوب می شدند. این سالها اما با تغییرات ساخت اجتماعی و حضور این روزهای دختران در جایگاه های علمی، فنی و شغلی، دیگر اعتقاد به اینکه فرزند پسر ارجح به دختر است باور پوچی است که پیامد های بسیاری را هم گریبانگیر خانواده ها می کند.

رسانه ها برای رفع رسوم ناصحیح فرهنگ سازی کند

در برابر حضور آداب و رسومی که ریشه عقلی و دینی ندارند و ادامه دادنشان جز ضرر حاصل دیگری ندارد، این رسانه های و مدیران هستند که باید با سیاست گذاری، چاره ای برای رفع این باورهای نادرست بیندینشد تا ادامه دادن رسوم غیر ضروری، دشواری های زندگی این روزها را افزون نکند.