تبیان، دستیار زندگی
اگر دختر کوچولوی شما رفتارهای پسرانه دارد، یا برعکس، اگر پسر کوچولوی شما عاشق عروسک بازی است، می‌دانید چه کار باید بکنید؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

فرزندانی که رفتارهای متفاوت دارند!

دختری که رفتارهای پسرانه دارد و پسری که رفتارهای دخترانه دارد


اگر دختر کوچولوی شما رفتارهای پسرانه دارد، یا برعکس، اگر پسر کوچولوی شما عاشق عروسک بازی است، می‌دانید چه کار باید بکنید؟


کودک

اگر سرتان را کمی بچرخانید و به بچه‌های اطرافتان نگاه کنید، پسربچه‌هایی را می‌بینید که عاشق پوشیدن روسری مادرشان هستند و به دخترهایی برمی‌خورید که آرزوی خلبانی را در سر می‌پرورانند اما مراقب باشید! همه کودکانی که زیر بار نقش‌های جنسیتیشان نمی‌روند، عاقبت به خیر نمی‌شوند. روانشناسان به شما می‌گویند در این موارد چه باید بکنید.

1- مراقب رفتار خودتان بوده‌اید؟

هیچ پدر و مادری نمی‌تواند نقشش را بی‌عیب و نقص ایفا کند، اما شمایی که این مسوولیت سنگین را پذیرفته‌اید، باید بیشتر از دوران تنهایی‌تان مراقب قدم‌هایی که برمی دارید، باشید!

2- پدرها بیرون گود نمانند

بچه‌ها تا 6 سالگی، بیشتر با مادرشان وقت می‌گذرانند، اما بیشتر از هر کسی از الگوی همجنسشان تأثیر می‌پذیرند. شاید آن‌ها برای شناختن جنس مقابل کنجکاوی کنند، اما اگر رابطه‌شان با والد همجنس خود صمیمی و گرم باشد، بیشتر از هر کسی از او و رفتارهایش درس می‌گیرند. پس نقش پررنگ پدرها در رسیدن پسرشان به بلوغ جنسی را نادیده نگیرید.

3- بازی را خیلی جدی نگیرید

تصور نکنید که تفنگ بازی در خانه، از فرزند شما یک جنایتکار می‌سازد. این اسباب بازی‌ها، عواطف و هیجانات پسر کوچک شما را بیشتر تخلیه می‌کنند. باور کنید بچه‌ها آنقدر باهوش هستند که بدانند شلیک کردن گلوله یک بازی خیالی است و قرار نیست به دنیای واقعی آن‌ها وارد شود. پس بیهوده اتاق پسرتان را از خرس‌های پشمالو پر نکنید.

آچار و پیچ گوشتی را دست دخترتان ندهید و از اینکه یخچال خانه را تعمیر می‌کند، احساس غرور نکنید. درست است که انتظار داشته‌اید اولین فرزند شما پسر باشد، اما نباید واقعیت را نادیده بگیرید و نقش فرزندتان را نه آن طور که هست، بلکه آن طور که آرزو دارید تعیین کنید. بهتر است برای تولد دختران به جای یک جعبه ابزار، چند پیراهن گل‌دار بخرید.

4- مادرها، تند نروید!

مادری که از طرف همسرش حمایت نمی‌شود، از اینکه فرد دوست داشتنی زندگی پسرش باشد لذت می‌برد و با افتخار می‌گوید «پسرم آنقدر به من وابسته است که حتی نمی‌تواند همسر آینده‌اش را بیشتر از من دوست داشته باشد!» اگر می‌خواهید اشتباهات شما در بزرگ‌سالی گریبان فرزندتان را نگیرد، خلأهای عاطفی‌تان را با وابسته کردن او پر نکنید.

5- چیزی بگویید که بفهمد

اگر احساس می‌کنید رفتار فرزندتان با جنسیتش تناسبی ندارد، هنگام دیدن نشانه‌ها، موضوع را به زبان خودش با او در میان بگذارید. مراقب باشید بیش از اندازه در این مورد صحبت نکنید و به رفتارهایش واکنش نشان ندهید و با نشان دادن رفتار درست در جریان زندگی، او را به نقش خودش بازگردانید. بچه‌ها بیشتر با دیدن یاد می‌گیرند، نه شنیدن.

سال‌ها در رویاهایتان جنسیت فرزند آینده خود را تعیین کرده بودید، اما همه چیز طبق آرزوهای شما پیش نرفت و گرچه نام پسرتان را از همان ماه اول بارداری تعیین کرده بودید، اما خداوند به شما دختری زیبا هدیه کرد. شاید تصور می‌کردید با وجود این اتفاق هنوز هم می‌توانید دخترتان را مثل یک مرد تربیت کنید و به آرزویتان برسید اما از یاد نبرید که:

سفر با کودک

دختر شما مرد خانه نیست!

آچار و پیچ گوشتی را دست دخترتان ندهید و از اینکه یخچال خانه را تعمیر می‌کند، احساس غرور نکنید. درست است که انتظار داشته‌اید اولین فرزند شما پسر باشد، اما نباید واقعیت را نادیده بگیرید و نقش فرزندتان را نه آن طور که هست، بلکه آن طور که آرزو دارید تعیین کنید. بهتر است برای تولد دختران به جای یک جعبه ابزار، چند پیراهن گل‌دار بخرید و از جمله «دخترم مرد خانه است!» دست بردارید.

پدری که از توانایی و ظرافت داشتن همسرش خسته شده، احتمالاً برای تربیت دختری توانمند و به قول خودش «مرد» تلاش می‌کند تا این کاستی را فراموش کند و مادری که همسری ضعیف داشته، سعی می‌کند کم‌توانی شریک زندگی‌اش را با توانمندی‌های فرزندش جبران کند، اما یادتان نرود که فرزند شما در آنِ واحد نمی‌تواند دو نقش را بر عهده بگیرد و برایتان هم پسر باشد و هم دختر.

در دنیایی که آدم‌هایش از جنگ و خشونت بیزار شده‌اند، بسیاری از والدین حاضر به خرید اسباب بازی‌هایی که فرزندشان را به دنیای خیالی جنگ وارد می‌کند نمی‌شوند. آن‌ها ترجیح می‌دهند به جای تانک و مسلسل برای پسرشان یک خرس پشمالو بخرند و صلح و دنیای آرام را از کودکی در ذهنش حک کنند. اگر پسرتان به جای بازی با تفنگ شب‌ها خرسش را بغل می‌کند:

در اتاقش سنگر بسازید

بچه‌ها هم مثل بزرگ‌ترها در بسیاری از شب‌ها و در زمان خواب دچار اضطراب می‌شوند. اگر پسر کوچکتان شب‌ها اسباب بازی‌ای که با جنسیتش تناسب ندارد را در آغوش می‌گیرد، هیچ راهی به اندازه تلاش‌های پدرش در کنار آمدن او با جنسیتش تأثیرگذار نخواهد بود.

پدر می‌تواند قبل از خواب برایش داستان بخواند و حتی با کمک اسباب بازی‌های پسرانه، داستان را برایش به تصویر بکشد تا پسربچه پس از چند دقیقه هیجان و خنده، با آرامش به خواب برود. برخورد غیرمستقیم پدر، بیشتر از توصیه‌هایش می‌تواند بر انتخاب پسرش تأثیر بگذارد. پس اگر او میلی به بازی با وسیله‌هایی که در میان همجنسانش پرطرفدار هستند ندارد، بهتر است مرد خانه در طول روز و بدون جلب توجه مستقیم او، سراغ کار کردن با این ابزارها و اسباب بازی‌ها برود و به مرور به او نشان دهد که این بازی‌ها و ابزارها در میان همه مردها پرطرفدارند.

اگر احساس می‌کنید رفتار فرزندتان با جنسیتش تناسبی ندارد، هنگام دیدن نشانه‌ها، موضوع را به زبان خودش با او در میان بگذارید. مراقب باشید بیش از اندازه در این مورد صحبت نکنید و به رفتارهایش واکنش نشان ندهید و با نشان دادن رفتار درست در جریان زندگی، او را به نقش خودش بازگردانید.

برخی تصور می‌کنند اگر دختر کوچکشان راه و رسم مشت زدن را یاد بگیرد و جسمش را آماده مبارزه کند، دیگر قربانی خشونت خانگی و خیابانی نمی‌شود و به همین بهانه، اسمش را به جای کلاس اسکیت، در باشگاه ورزش‌های رزمی می‌نویسند اما فراموش نکنید:

مشت زدن، دنیا را امن نمی‌کند!

وارد شدن به یک رشته ورزشی بدون تأثیر عوامل دیگر، شخصیت بچه‌ها را شکل نمی‌دهد و رفتار آن‌ها در دنیای بیرون، حاصل چند ساعت حضورشان در باشگاه‌های ورزشی نیست. شاید مادری که به خاطر ضعف جسمی لطمه دیده، تصور کند که راه نجات دخترش آموختن فنون تکواندو است، اما والدین نباید از یاد ببرند که فرزندشان وظیفه محقق کردن همه رویاهای آن‌ها را به عهده ندارد و قرار نیست ضعف‌های آن‌ها را جبران کند. البته درست است که برخی ورزش‌ها ماهیتی پسرانه‌تر یا دخترانه‌تر دارند، اما واقعیت این است که اگر کودک با مانعی بر سر راه هویت‌یابی جنسی‌اش مواجه نباشد، انتخاب یک رشته ورزشی نمی‌تواند او را به دنیای جنس مقابل وارد کند. اما مراقب باشید که انتخاب ورزش‌های رزمی توسط دختران، نشانه فرار او از جنسیتش نباشد یا به خاطر فشارهای محیطی به آن رشته پناه نبرد.

همه نشانه‌ها را وارسی کنید

قرار نیست دخترتان را به خاطر ظاهر مردانه‌ای که برای خودش ساخته سرزنش کنید، اما همان‌طور که پیش از این گفتیم، بهترین برخورد با این رفتارهای بچه‌ها، ندیدن رفتارشان است. اما اگر دختر شما در کنار بازی با عروسک‌ها یا انتخاب لباس عروس، گاهی هم لباس رزم به تن می‌کند جایی برای نگرانی نیست. شاید او می‌خواهد از رفتار یکی از شخصیت‌های کارتونی تقلید کند، اما اگر فرزند شما هیچ علاقه‌ای به پوشیدن کفش صورتی ندارد، عروسک‌های ظریف را به اتاقش راه نمی‌دهد و در کمد لباسش یک دامن هم پیدا نمی‌شود، بیشتر مراقب باشید. شاید او به خاطر رفتارهای شما یا خودخواسته، از جنسیتش فرار می‌کند و اگر این رفتارها را تقویت کنید، فرزندتان در دوره نوجوانی و سال‌های اوج هویت‌یابی آسیب جدی می‌بیند.

منبع: مجله تندرستی


باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: میثم ومپایر

برگرفته از انجمن: امور تربیتی