آیا نماز را رها کنیم؟
هرگاه نمازگزار متوجه شود که نمازش مطابق احکام شرعی نبوده و باطل شده است، ادامه نماز وجهی ندارد، بلکه باید نماز را رها کرده و دوباره بخواند.
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سۆال، چنین است:
حضرت آیة الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در فرض سۆال باید نماز را رها نماید.
حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
یعنی همان رها کردن است و لازم نیست آن را تمام کرد.
حضرت آیة الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
در فرض بطلان نماز، باید آن را رها کرده و دوباره بخواند.
حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
در هر حالت که مطابق احکام شرعی متوجه شد که نمازش باطل شده ادامه نماز وجهی ندارد و باید مجدداً اعاده نماید و در مثل فرض سۆال نماز باطل شده و باید نماز مجدد خوانده شود.
در فرض سۆال نماز او در این جانماز صحیح است و گفتن هم لازم نیست.
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سۆال، چنین است:
حضرت آیة الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در فرض سۆال باطل نیست.
حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
محکوم به حلیت است. (یعنی حلال است)
حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
اگر جاهل بوده نمازهای او صحیح است و اگر یقین دارید که از مال حرام بوده باید به او خبر دهید.
حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در صورتی که درآمدهای حلالی هم داشته‌اید، و نمی‌دانید آن جانماز از اموال حرام بوده یا حلال، تصرف در آن برای او اشکال ندارد.
حضرت آیة الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
اگر جاهل بوده نماز های او صحیح است و اگر یقین دارید که از مال حرام بوده باید به او خبر دهید.
فتوای مراجع تقلید در این‌باره چنین است: اگر نمازگزار در جایى که نمی‌داند غصبى است نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، یا در جایى که غصبى بودن آن را فراموش کرده نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز او صحیح است. (امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 484، م 869)
پس بر فرض سۆال، نماز صحیح است.
خروج ناگهانی و بدون دلیل از محل ملاقات، توهین به فرد ملاقات شونده است. در همین راستا، هنگامی که ما با تکبیرة الإحرام نماز، به ملاقات خدا می‌رویم، شایسته نیست قبل از پایان وقت ملاقات(سلام نماز)، بدون دلیل، صحنه ملاقات را ترک کنیم.
در نماز واجب، خواندن بیش از یک سوره، کراهت دارد و برخی از مراجع (آیة الله سیستانی دام ظله) معتقدند بنابر احتیاط واجب بیش از یک سوره خوانده نشود، اما در نماز مستحبی مانعی ندارد.
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سۆال، چنین است:
حضرت آیة الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
خواندن بیشتر از یک سوره در یک رکعت از نماز واجب بنابر اقوا جایز، ولى مکروه است، بر خلاف نماز مستحبى که کراهت هم ندارد و احتیاط مستحب آن است که در نماز واجب خواندن بیش از یک سوره را ترک کند.
حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیه، انسان باید اول حمد و بعد از آن سوره و ـ بنابر احتیاط واجب ـ یک سوره تمام بخواند. و سوره «الضحی» و «الم نشرح» و همچنین سوره «فیل» و «لاِیلاف» در نماز ـ بنابر احتیاط واجب ـ یک سوره حساب می‌شود.
حضرت آیة الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
خواندن دو سوره و بیشتر در یک رکعت از نماز فریضه مکروه است، و احتیاط در ترک است.
در نافله مانعی ندارد.
حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
در نماز واجب خواندن بیش از یک سوره کراهت دارد و در نماز مستحبی مانعی ندارد. بلی دو سوره فیل و قریش و نیز والضحی و الم نشرح در نماز واجب حکم یک سوره دارد.
فرآوری: آمنه اسفندیاری
بخش احکام اسلامی تبیان
منابع:
سایت اسلام کوئیست
امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج 1
مطالب مرتبط:
