چرا سرخ می شویم؟
هنگامی كه احساس می كنیم دست و پا چلفتی هستیم و یا فردی خجالتی هستیم و یا زمانی كه شرمنده می شویم، در این حالت خاص و استثنایی ذهنی، بدن ما، یك جنگ داخلی را تجربه می كند. ما احساس می كنیم نه راه گریز داریم و نه می توانیم حمله كنیم. لذا سعی می كنیم با پنهان كردن اضطراب درونی، حالت واقعی خود را پنهان نمائیم و ظاهرمان را آرام نشان دهیم. اما متاسفانه این ترفند نمی تواند كارساز باشد. این از آن جهت است كه سیستم عصبی خود مختارما (سیستمی كه تغییرات درارتباط با تنش و فشار بدن را كنترل می نماید) ، یك قدم از بازی ما جلوتر است و قبلاً از نظر فیزیولوژیكی، بدن را برای جنگ و یا گریزآماده ساخته است. جریان خون از پوست بدن دورمی شود و به سمت ماهیچه ها و مغز می رود تا به ما كمك كند كه دست به حمله بزنیم و در مقابل، هم زمان، ما نومیدانه می خواهیم خودمان را آرام نشان بدهیم اما به نظر می رسد كه تلاش ما برای آرام ماندن ، اثرغیر فعال ، و بلكه خنثی كننده داشته باشد. بنابراین ، كوشش ما در برابر واكنش غیرارادی مغز بی نتیجه می ماند، خون به سطح بدن بازمی گردد و پیش از آنكه بدانیم چه اتفاقی روی می دهد، سرخ شدنمان، ما را لو می دهد.
