شهادت مرزبان ایرانی حاصل بی‌درایتی های دولت؟
اخبار ضد و نقیض شهادت مرزبان یا مرزبانان ایرانی گروگان گرفته شده در پاکستان هر روز ابعاد جدیدی به خود می‌گیرد و احساسات خانوادههایشان را بیشتر تحت تاثیر خود قرار می دهد. در این شرایط به نظر می‌رسد که دستگاه‌های اجرایی کشور باید با توان بیشتر در این موضوع مداخله کنند و دولت پاکستان را مجبور به پاسخگویی نمایند.
چندی است که سر تیتر خبرگزاری‌های کشور خبر گروگان گرفته شدن چند مرزبان ایرانی در مرز مشترک ایران و پاکستان است. هر روز بر دامنه و شدت این اخبار افزوده می‌شود و انصافا جامعه رسانه‌ای کشور به شدت به دنبال تعیین تکلیف این افراد و بازگشتن آنان به میهن است اما تاکنون نتیجه‌ای حاصل نشده و تنها خبر شهادت یکی از این افراد در ایام نوروز منتشر شد که باعث تاثیر شدید بر ملت ایران گردید. امروز اما اخباری که منتشر می‌شود خبر شهادت را تکذیب می‌کند.
فرمانده نیروی انتظامی دراین باره گفته است که هنوز هیچ سندی دال بر صحت ادعای گروهک تروریستی جیش العدل مبنی بر به شهادت رساندن یکی از مرزبانانمان وجود ندارد. تمام دستگاه‌های امنیتی و ذیربط اجرایی وارد گود شده اند و به وظایف خود عمل می‌کنند تا بلکه هر چه زودتر بتوانند نتیجه‌ای مطلوب را داشته باشند و خانواده‌های افراد گروگان گرفته شده را از نگرانی برهانند اما متاسفانه این مساله که امروز بیشتر جنبه انسانی و امنیتی یافته است تبدیل به عرصه مناقشه و منازعه گروههای سیاسی کشور شده و دو طرف از این طریق بر یکدیگر میتازند. در اولین گام وزارت امورخارجه محکوم به کم‌کاری شده است. در واکنش به این انتقادها و حتی توهین‌ها محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه در صفحه فیس‌بوکش نوشته است که تلاش شبانه‌روزی ما برای بازگرداندن صحیح و سالم این عزیزان به آغوش خانوادههایشان است و نه تبلیغات و شعارهایی که دل خوشی ایجاد می‌کند ولی نه تنها کمکی به آزادی این عزیزان نمی‌کند بلکه چه بسا موضوع را پیچیده‌تر نیز خواهد کرد. به همین دلیل برای جلوگیری از تبعات احتمالی نگارش نامه به دبیرکل و علنی کردن آن، ساعت‌ها فکر و مشورت شد که خدای ناکرده تأثیر سوئی بر رهایی عزیزان‌مان نداشته باشد.
در مورد سایر اقدامات و مذاکرات جدی که از تماس تلفنی 50 دقیقه‌ای رییس‌جمهور با نخست‌وزیر پاکستان گرفته تا تماس‌های مکرر من و همکارانم در وزارت امور خارجه و تلاش‌های شبانه‌روزی همکاران در سایر دستگاه‌ها را در برمی‌گیرد، چنین ملاحظاتی به مراتب جدی‌تر و حساس‌تر است. به دلیل همین اقدامات و داده‌ها و ملاحظات ناشی از این تلاش‌هاست که همه مقامات مسوول از اظهارنظرهای جزئی و ریز خودداری کرده‌اند. در این میان نکته قابل توجه این است که دولت پاکستان نه‌تنها در قبال این مساله واکنشی نشان نمی‌دهد بلکه حتی خود را مسوول نیز نمی‌داند. این شرایط برای هم‌وطنانمان بسیار درد آور است که جوانان کشور باید تاوان ناامنی‌ها و بی‌داریتی های دولتی را بپردازند که متاسفانه مرزهای طولانی با کشور ما دارد.
بر اساس توافقات دوجانبه نباید خاک دو کشور محل فعالیت گروههای تروریستی علیه ایران و پاکستان باشد اما متاسفانه با نفوذی که وهابیت و عربستان سعودی در پاکستان دارد این امر تاکنون محقق نشده و زمانی گروهک ریگی و امروز جیش العدل خاک پاکستان را برای جولان انتخاب کرده‌اند و با ناامن کردن مرزهای مشترک دست به ترور و قاچاق مواد مخدر می‌زنند. در این زمینه واکنش مناسب علیه دولت پاکستان امری منطقی به نظر می‌رسد و باید در این زمینه دولت با تعلیق روابط، فشارهای لازم به این دولت برای آزادی گروگان‌ها را وارد آورد. از سوی دیگر در صورت عدم دریافت جواب مناسب از سوی پاکستان باید باب هرگونه مداخله نظامی در این خاک این کشور علیه تروریست‌های جیش العدل باز باشد و نیروهای امنیتی بتوانند با اقدامات مناسب آزادی گروگان‌ها و نابودی این گروهک را فراهم آورند.
هاتف پور رشیدی
بخش سیاست تبیان
مطالب مرتبط:
