چگونه با گرفتن اطلاعات درس از فراگیر یک محتوای تعاملی بسازیم 2

در مقاله"چگونه با گرفتن اطلاعات درس از فراگیر یک محتوای تعاملی بسازیم" در رابطه با تفاوت محتواهایی که اطلاعات را به فراگیر می دهند و محتواهایی که با طرح سوالات و چالش هایی فراگیر را وادار به ورود اطلاعات درسی می کنند صحبت کردیم. در اینجا با یک مثال عملی به بررسی دقیق تر این موضوع می پردازیم.

به عنوان یک مثال عملی فردی را در نظر بگیرید که سعی داشت حاشیه یک سقف را نصب کند. برای نصب حاشیه باید برشی روی حاشیه ها جایی که دیوار می شکند ایجاد شود. این برش را نمی توان به سادگی ایجاد کرد. در ابتدا به نظر می رسد که برش با زاویه 45 درجه مناسب است. اما این طور نیست. او یک برش با زاویه 45 درجه روی یک حاشیه ایجاد کرد اما در هنگام نصب متوجه شد که برش او اشتباه بوده است و مجبور به تهیه یک حاشیه دیگر شد زیرا امکان اصلاح نیز وجود نداشت.

بنابراین برای پیدا کردن زاویه برش مناسب به جستجو در اینترنت پرداخت. ابتدا یک سایت پیدا کرد که همه چیز در مورد حاشیه سقف در آن وجود داشت. اما مطالب در این سایت انقدر زیاد و با جزییات بود که او را از ادامه مطالعه آن منصرف کرد. در آن سایت برای یافتن زاویه مناسب فرمول ها و انتگرال هایی را نشان داده بود که هر کسی حوصله انجام همه آن مراحل را ندارد. در سایت بعدی به صورت تصویری در4 مرحله ساده برش درست حاشیه را نمایش می داد.

حال بیایید از نظر آموزشی این دو سایت را بررسی کنیم. هر دو این سایت ها چگونگی برش حاشیه را توضیح داده بودند. در این مورد نیاز فرد برش درست حاشیه سقف بود. پس همه چیزی که او نیاز داشت 4 مرحله ساده نمایش این کار بود. این بدین معنی نیست که اطلاعات دیگر آن سایت ها غیر مفید بودند اما این اطلاعات در این مورد مناسب نبودند. اگر این فرد قصد داشت اطلاعات بیشتری در رابطه با حاشیه سقف بداند آنگاه اطلاعات دیگر سایت برای او مفید بودند.

چگونه فراگیر را وادار به ورود اطلاعات کنیم؟
وقتی اطلاعات را در محتوا قرار می دهید، شما زمانتان را صرف این می کنید که بفهمید بهترین راه برای اینکه این اطلاعات را به فراگیر بدهید چیست. از طرف دیگر وقتی شما محتوا را طوری طراحی می کنید که فراگیر را وادار به ورود اطلاعات کنید، شما زمانتان را صرف این می کنید که چگونه فراگیر می تواند از این طراحی برای ورود محتوا استفاده کند و اطلاعات مورد نظر را وارد کند و چگونه می توانید آن را طراحی کنید.

در هر دو مورد شما با یک منبع محتوای یکسان کار می کنید و تفاوت در چگونگی دادن اطلاعات به فراگیر است. و این جایی است که شما در روش طراحی درس تغییراتی می دهید. به جای نوشتن رئوس مطالب درس، با سوال "چگونه می توانیم فراگیر را وادار به ورود اطلاعات درس کنیم؟" شروع کنید.

کار پیچیده ای نیست. سناریوهایی با طراحی خوب می توانند برای فراگیر نیاز وارد کردن و تولید اطلاعات را ایجاد کنند. هنگامی که فراگیر وادار به تولید اطلاعات می شود یادگیری عمیق تری حاصل می شود. هنگامی که او در روند ورود و تولید این اطلاعات در یک طراحی مناسب اشتباهی انجام دهد این اشتباه هرگز از حافظه او پاک نمی شود او ممکن است این روند اشتباه را در یک محتوای خطی اصلا متوجه نشود. و یا اگر متوجه آن شود در طی مدت کوتاهی آن را از یاد ببرد.

شما حتی نیاز ندارید سناریوی حجیمی داشته باشید. می توانید سوالات و یا فعالیت های حل مسئله ساده ای را شکل دهید که نیاز به یک راه حل دارند. در اصل شما می خواهید یک نیاز برای رسیدن به اطلاعات برای فراگیر ایجاد کنید. وقتی فراگیر یک نیاز دارد، انگیزه ای برای پر کردن آن و یافتن راه حل پیدا می کند. و این روش دادن اطلاعات درسی به او است.

با تغییر تمرکز خود از دادن محتوای درسی به گرفتن آنها از فراگیر، شما می توانید اطلاعات درسی یکسانی را به فراگیر ارایه دهید و همزمان یک محتوای آموزشی را تولید کنید که تا حدی برای فراگیر منحصر به فرد است.