در رحمت خداوند، غوطه‌ور باش
احادیثی در باب عیادت مریض
امام صادق (علیه‌السلام) فرموده‌اند: هر کس به عیادت بیمار برود، هفتاد هزار فرشته او را مشایعت می‌کنند و برایش آمرزش می‌طلبند تا آن گاه که به منزل خود برگردد.
حدیث (1) رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
عائِدُ المَریضِ یَخوضُ فِی الرَّحمَةِ؛
عیادت کننده از بیمار، در رحمت خدا غوطه‌ور می‌شود. (کنزالعمال، ج 9، ص 95، ح 25141)
حدیث (2) رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
عائِدُ المَریضِ فی مَخرَفَةِ الجَنَّةِ، فَإِذا جَلَسَ عِندَهُ غَمَرَتهُ الرَّحمَةَ؛
عیادت کننده از بیمار، در نخلستان بهشت، میوه می‌چیند و هر گاه نزد بیمار بنشیند، رحمت خدا او را فرا می‌گیرد. (کنزالعمال، ج9، ص91، ح25127)
حدیث (3) امام صادق (علیه‌السلام):
مَن عادَ مَریضا شَیَّعَهُ سَبعونَ أَلفَ مَلَکٍ یَستَغفِرونَ لَهُ حَتّی یَرجِعَ إِلی مَنزِلِهِ؛
هر کس به عیادت بیمار برود، هفتاد هزار فرشته او را مشایعت می‌کنند و برایش آمرزش می‌طلبند تا آن گاه که به منزل خود برگردد. (کافی، ج3، ص120، ح2)
حدیث (4) رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
إِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ یَقولُ یَومَ القیامَةِ: یَابنَ آدَمَ مَرِضتُ فَلَم تَعُدنی! قالَ: یا رَبِّ کَیفَ أَعودُکَ وَأَنتَ رَبُّ العالَمینَ؟! قالَ: أَما عَلِمتَ أَنَّ عَبدی فُلانا مَرِضَ فَلَم تَعُدهُ؟! أَما عَلِمتَ أَنَّکَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَنی عِندَهُ؟؛
خدای عزوجل در روز قیامت می‌فرماید: ای پسر آدم؛ من بیمار شدم اما عیادتم نکردی؟ عرض می‌کند: پروردگارا چگونه تو را عیادت کنم، حال آن‌که تو پروردگار جهانیانی؟ می‌فرماید: مگر ندانستی که فلان بنده‌ام بیمار شد و عیادتش نکردی، مگر نمی‌دانستی که اگر به عیادتش روی، مرا نزد او می‌یابی؟ (الترغیب والترهیب، ج4، ص317، ح3)
حدیث (5) رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
خَیرُ العِیادَةِ اَخَفُّها؛
بهترین عیادت، آن است که سبک‌تر برگزار شود. (کنزالعمال، ج9، ص94، ح25139)
حدیث (6) رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
عُد مَن لایَعودُکَ وَأَهدِ مَن لایُهدی لَکَ؛
از کسی که به عیادت تو نمی‌آید، عیادت کن و به کسی که به تو هدیه نمی‌دهد، هدیه بده. (کنزالعمال، ج9، ص97، ح25150)
حدیث (7) رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
لِلمُسلِمِ عَلَی المُسلِمِ خَمسٌ: ... وَیُعَوِّدُهُ إِذا مَرِضَ... ؛
مسلمان بر مسلمان پنج حق دارد: ... و وقتی بیمار شد، عیادتش کند. (نهج الفصاحه، ح2272)
رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده‌اند:
عیادت کننده از بیمار، در رحمت خدا غوطه‌ور می‌شود.
حدیث (8) امام صادق (علیه‌السلام):
مَولی لِجَعفَرِبنِ مُحَمَّدٍ علیه‌السلام مَرِضَ بَعضُ مَوالیهِ فَخَرَجنا إِلَیهِ نَعودُهُ وَنَحنُ عِدَّةٌ مِن مَوالی جَعفَرٍ فَاستَقبَلَنا جَعفَرٌ علیه‌السلام فی بَعضِ الطَّریقِ فَقالَ لَنا أَینَ تُریدونَ؟ فَقُلنا: نُریدُ فُلانا نَعودُهُ فَقالَ لَنا: قِفوا، فَوَقَفنا، فَقالَ: مَعَ أَحَدِ کُم تُفّاحَةٌ أَو سَفَرجَلَةٌ أَو اُترُجَّةٌ أَو لُعقَهٌ مِن طیبٍ أَو قِطعَةٌ‌مِنْ‌عودِبُخورٍ؟ فَقُلنا: مامَعَناشَیْ‌ءٌمِنْ‌هذا، فَقالَ: أَما تَعلَمونَ أَنَّ المَریضَ یَستَریحُ‌إِلی کُلِّ مااُدخِلَ بِهِ‌عَلَیهِ؛
یکی از وابستگان امام صادق (علیه‌السلام) گوید: یک نفر از یاران حضرت بیمار شد و ما عده‌ای از یاران امام برای عیادت او بیرون رفتیم. در راه با حضرت صادق (علیه‌السلام) روبه‌رو شدیم. از ما پرسیدند: کجا می‌روید؟ عرض کردیم به عیادت فلانی می‌رویم. فرمودند: بایستید. ما ایستادیم. حضرت فرمودند: آیا سیبی، بهی، تُرنجی، کمی عطر یا قطعه‌ای عود با یکی از شما هست؟ عرض کردیم: از این چیزها با خود نداریم. حضرت فرمودند: مگر نمی‌دانید که بیمار از این که چیزی برایش ببرند، آرامش می‌یابد. (کافی، ج2، ص346، ح7)
حدیث (9):
کانَ رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله اِذا فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ اِخْوانِهِ ثَلاثَةَ اَیّامٍ سَأَلَ عَنْهُ، فَاِنْ کانَ غائِبا، دَعا لَهُ وَ اِنْ کانَ شاهِدا زارَهُ وَ اِنْ کانَ مَریضا عادَهُ؛
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) هرگاه یکی از اصحاب خود را سه روز نمی‌دیدند از حال او جویا می‌شدند، آنگاه اگر در سفر بود، دعایش می‌کردند و اگر در شهر بود به دیدارش و اگر مریض بود، به عیادتش می‌رفتند. (مکارم الاخلاق، ص 19)
