تبیان، دستیار زندگی
یک جا خبر از فرزندانی است که پا می‌گذارند جای پای جهالت پدرانشان. که به آیین آبایشان، صنم را جای صمد می‌پرستند. اما این جا، جای دیگری است. خبر از نعمت است و نعیم و پدرانی که هم‌پای فرزندانشان، قدم می‌گذارند به بهشت. زیباتر از وصف تخت و سندس و جامه‌های بهش
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خانواده ام در بهشت!

بهشت


یک جا خبر از فرزندانی است که پا می‌گذارند جای پای جهالت پدرانشان. که به آیین آبایشان، صنم را جای صمد می‌پرستند. اما این جا، جای دیگری است. خبر از نعمت است و نعیم و پدرانی که هم‌پای فرزندانشان، قدم می‌گذارند به بهشت. زیباتر از وصف تخت و سندس و جامه‌های بهشتیان و انواع نعمت‌های بهشتی، همین وصف همراهی است. همراهی اهل یک خانواده با هم تا بهشت...وصف همسفری تا بهشت ...

جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ الْمَلائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ

(همان) باغهای جاویدان بهشتی که وارد آن می‌شوند و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آن‌ها و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد می‌گردند ...

سوره مبارکه رعد، آیه 23

کتاب‌ها می‌نویسند:

کلمه" عدن" به معنای استقرار است، وقتی گفته می‌شود" فلان عدن بمکان کذا" معنایش این است که فلانی در چنین مکانی استقرار یافت. کان جواهرات زمینی و فلزات را هم بدین جهت" معدن" می‌گویند که جواهرات در آن استقرار دارند، پس" جَنَّاتُ عَدْنٍ" به معنای بهشت‌هایی است که نوعی از استقرار و خلود و سلامتی و ایمنی از هر جهت را دارد. کلمه" جَنَّاتُ عَدْنٍ" عطف بیان و یا بدل است از کلمه" عقبی الدار"، و در نتیجه معنایش این می‌شود که: عقبی الدار عبارتست از بهشت عدن و خلود. و بنا بر این پس از زندگی دنیا بر حسب آن ناموسی که خداوند آن زندگی را بر آن طبیعت و ناموس مطبوع نموده زندگی واحد و متصلی است که ابتدایش رنج و بلا و آخرش آسایش و نعمت و سلامتی است. و یا به عبارتی اولش دنیا و آخرش آخرت است، و این همان حقیقتی است که خداوند از زبان اهل بهشت حکایتش نموده و فرموده: "وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشاء"1-2

بهشت

ابن عباس گوید: منظور از" جنات عدن"، آن درجه عالی بهشت است که جایگاه شهدا و صدیقان است. ضحاک گوید: شهری است در بهشت که مسکن پیامبران و شهدا و ائمه است. حسن و عبد اللَّه بن عمر گویند: قصری است از طلا که جز پیامبران و صدیقان و شهدا و حکام عدل، کسی را به آن راه نیست. سپس خداوند متعال بیان می‌کند که با آنان کسانی دیگر وارد بهشت می‌شوند که موجب شادی آن‌ها خواهند شد.یعنی پدران و همسران و فرزندان صالح ایشان نیز با آن‌ها داخل بهشت می‌شوند، نه آن‌هایی که ناصالح و بی ایمان هستند. خداوند متعال قسمتی از پاداش بنده مۆمن را سرور او به دیدن بستگان خود در بهشت قرار داده است و این کرامتی است برای او. چنان که می‌فرماید: «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ» 3 این معنی از ابن عباس و مجاهد است. فرشتگان از درهای هشتگانه بهشت بر آن‌ها وارد می‌شوند. برخی گویند: یعنی فرشتگان از درهای مختلف نیکی بهشت بر آن‌ها وارد می‌شوند. برخی گویند: یعنی فرشتگان از درهای مختلف نیکی مثل نماز، زکات، روزه و ... بر آن‌ها وارد می‌شوند. ابن عباس گوید: یعنی فرشتگان از درهای مختلف قصرها و باغ‌ها بر آن‌ها وارد می‌شوند و تحیت خداوندی و تحفه‌ها و هدایا را به آن‌ها تقدیم می‌کنند.4

آری این گونه افراد به قدری نزد خدای مهربان محترمند که نه تنها خودشان وارد بهشت‌های عدن می‌شوند. بلکه با پدران و زنان و فرزندان صالح و نیکوکارشان به طور دسته جمعی داخل بهشت‌های عدن خواهند شد. و این خود یکی از نعمت‌ها و امتیازاتی است که خدای مهربان به ایشان ارزانی خواهد داشت. و از جمله امتیازات این مهمان‌های تازه وارد این است که فرشتگان که گوئی: میزبان ایشانند از هر دری از درهای بهشت- های عدن بر آنان وارد می‌شوند و تهنیت و درودی به ایشان می‌گویند.5

با تو می‌گویم:

یک جا خبر از فرزندانی است که پا می‌گذارند جای پای جهالت پدرانشان. که به آیین آبایشان، صنم را جای صمد می‌پرستند. اما این جا، جای دیگری است. خبر از نعمت است و نعیم و پدرانی که هم‌پای فرزندانشان، قدم می‌گذارند به بهشت. زیباتر از وصف تخت و سندس و جامه‌های بهشتیان و انواع نعمت‌های بهشتی، همین وصف همراهی است. همراهی اهل یک خانواده با هم تا بهشت...وصف همسفری تا بهشت ...

نویسنده: زهرا نوری لطیف

كارشناس شبكه تخصصی قرآن تبیان


1-2.شکر آن خدایی را که به وعده‌اش در باره ما وفا کرد و زمین را به ما به ارث داد تا از بهشت هر جا که بخواهیم منزل گزینیم. سوره زمر، آیه 74/ترجمه تفسیر المیزان، ج 11، ص 474

3.فرزندانشان را به ایشان ملحق می‌سازیم. سوره مبارکه طور، آیه 21

4.ترجمه مجمع‌البیان فی تفسیرالقرآن، تألیف فضل بن حسن طبرسی، ج 13، ص 56

5.تفسیر آسان، تألیف محمد جواد نجفی، ج 8 ف ص 271