دیدارهای جنجالی اشتون در تهران

---

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که به ایران سفر کرده بود، در ابتدای این سفر با جمعی از زنان که گفته می‌شود یکی از آن‌ها «نرگس محمدی» بوده، دیدار کرد.

---

مهمترین حاشیه سفر کاترین اشتون به تهران دیدار وی با برخی افراد که رسانه های غربی آنها را «فعالان زن» می خوانند، بوده است. اگر دیدارهای رسمی اشتون با ظریف، روحانی،لاریجانی،جلیلی و ولایتی بلافاصله تیتر یک رسانه های داخلی و خارجی شد اما خبر دیدار چندساعته اشتون با برخی دیگر شهروندان ایرانی با فاصله منتشر شد اما بلافاصله جنجال آفرین شد. «مایکل مان» سخنگوی اشتون ضمن اعلام این خبر، مدعی شده که این دیدار به مناسبت هشتم مارس روز جهانی زن صورت گرفته است. بنا بر گزارش خبرگزاری ها در این دیدار چند ساعته اشتون و هیات اروپایی با گروهی از زنان از جمله نرگس محمدی( که در دادگاه به جرم اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و هم چنین فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران محکوم شده بود) دیدار کرده است. در این دیدار هم چنین گوهر محمدی مادر ستار بهشتی نیز حضور داشته است.

اگرچه اروپاییها با ادعا و شعار حقوق بشری و حمایت از جنیش و فعالان زن ایرانی رییس سیاست خارجی خود را به این دیدارها فرستاده اند، اما باید نکات ذیل را در تحلیل این دیدارها که با واکنش سیاسیون ایرانی روبرو شده است، در نظر گرفت:

1-  نکته مهمی که باید از خانم اشتون و اروپایی ها پرسید دلایل استانداردها و رفتارهای دوگانه آنها است.  در ماه ژانویه سال جاری اشتون از عربستان سعودی و سایر کشورهای عربی دیدار کرده است.  اگر مساله حقوق بشر به ویژه حقوق زنان برای اروپایی ها این قدر مهم و حساس بوده که مذاکره کننده ارشد خود را در روز هشتم مارس به ایران می فرستند تا به اصطلاح با فعالان زن دیدار کنند ، پس چرا در سفر اشتون در ماه ژانویه به عربستان -یکی از بزرگترین ناقضین حقوق زنان در جهان- خبری از زنان و حقوقشان نیست؟؟

نقض حقوق اولیه زنان در عربستان همواره بسیار بحث انگیز و چشمگیر بوده است. بنا بر اذعان همه سازمانهای حقوق بشری بین المللی مانند دیده بان حقوق بشر و یا سازمان عفو بین الملل نه تنها زنان عربستانی در حقوق پایه ای مانند حق آموزش، اشتغال و یا فعالیتهای سیاسی و اجتماعی تحت شدیدترین تبعیضها هستند،بلکه محدودیتهای عجیبی مانند محدودیت رانندگی خودرو را نیز تحمل می کنند. در سالهای اخیر کمپینهای مختلفی از زنان عرب برای به دست آوردن حقوق ابتدایی و بدیهیشان به راه افتاده است.  اشتون که در تور خلیج فارس خود با مقامات سعودی مساله یمن، سوریه ، صلح خاورمیانه و هسته ای ایران را با روی گشاده مطرح کرده نه تنها انتقاد حقوق بشری جدی از آنان نمی کند که به سراغ

فعالان حقوق بشر و حقوق زنان سعودی که تحت شدیدترین سانسورها و فشارها هستند نرفته است.  رفتار  هیات اروپایی  در قبال  تلاش برای حمایت از جنبش زنان ایرانی به هیچ عنوان باورپذیر نیست .چرا  که وضعیت حقوق زنان در عربستان که دارای امکان آموزش، اشتغال ، بهداشت و مشارکت سیاسی بسیار پایینتری  نسبت به زنان ایرانی است مورد توجه اشتون نبوده و حتی به آن اشاره ای نمی شود.

2-  نکته دومی که باید به آن اشاره کرد تعریف محدود و معطوف به منافع اروپاییها از حقوق بشر است. متاسفانه استفاده ابزاری از حقوق بشر فضا را برای سو تعبیرهای داخلی از آن فراهم کرده است.  محدود کردن مقوله حقوق بشر به حقوق گروهی از اپوزیسیون تحت حمایت رسانه های غربی جفا به همه مردم ایران است. در ایران قربانیان جدی تر و واقعی حقوق بشر وجود دارند. جانبازان شیمیایی که بیش از 25 سال است با آسیبهای ناشی مواد شیمیایی اهدایی اروپاییها به صدام دست و پنجه نرم می کنند، گواهان زنده نقض تعهدات حقوقی و اخلاقی اروپایی ها هستند. به نظر می رسد دیدار از این افراد توسط خانم اشتون و ابلاغ عذرخواهی برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا مواضع حقوق بشری هیات اروپایی را باور پذیرتر می کرد.

به علاوه حق زندگی بنیادین ترین حقی است که حقوق بشر به آن اشاره کرده است . متاسفانه این حق دانشمندان هسته ای کشورمان توسط سرویسهای اطلاعاتی غرب و یا رژیم صهیونیستی سلب شده است. به نظر می رسد دیدار خانم اشتون به عنوان مذاکره کننده هسته ای ارشد 3+3 با خانواده های این قربانیان هسته ای،  مواضع بشردوستانه اتحادیه اروپا را برای ایرانیان باور پذیر تر می کرد.    

حرف آخر:

نخست  این که در این امر که وضعیت حقوق بشر در ایران نیاز به بهبود دارد،شکی نیست. ایران جامعه ای در حال پیشرفت است و نه تنها می بایست توسعه اقتصادی و اجتماعی مد نظر قرار گیرد، بلکه بهبود قوانین و نظام حقوقی نیز از لوازم مهم پیشرفت است. حقوق بنیادینی مانند حیات، مسکن، آموزش، آزادی اراده ، آزادی در شغل و مشارکت سیاسی و اجتماعی در قانون اساسی جمهوری مورد تایید و حمایت بوده و در چارچوب نظام اسلامی می بایست برای اعمال آن کوشش نمود. برای مثال منشور آماده سازی و مطرح نمودن منشور حقوق شهروندی از ریاست محترم جمهور گامی مهم در این راستا ارزیابی می شود. اما دخالتهای سیاسی و سودجویانه غرب از مقوله حقوق بشر، مانند دیدار   مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با برخی محکومان امنیتی با عنوان حمایت از حقوق و جنبش زنان بسیار را نمی توان صادقانه و موثر ارزیابی کرد. چرا که غربیها  نه تنها در مقوله حقوق بشر و نقض حقوق زنان در رژیمهای مورد حمایتشان مانند عربستان سعودی مطلقا سکوت کرده اند، که خود از حامیان ناقضان حقوق بشر در ایران بوده اند. لذا طرح مساله حقوق بشر در راستای فشار به ایران در مساله هسته ای صرفا سیاسی بوده و با واکنش آگاهانه مردم ایران به ویژه زنان آگاه ایران روبرو خواهد شد.

یوسف قاضی زاده

بخش سیاست تبیان