تبیان، دستیار زندگی
چرا بعضی کودکان دوست ندارند مدرسه بروند؟ رفتار والدین، معلم و دوستان چه تأثیری بردانش آموز دارد؟ ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ترس از مدرسه...

ترس از مدرسه...

چرا بعضی کودکان دوست ندارند مدرسه بروند؟ رفتار والدین، معلم و دوستان چه تأثیری بردانش آموز دارد؟

- : «یه وقت نبینم معلم از دستت ناراحت شده؟ هر وقت خواستی صحبت کنی می گی با اجازه؛ هر وقت خواستی از روی صندلی بلند بشی می گی با اجازه، هر وقت هم خواستی مدادت رو برداری می گی... »

شاید شما هم بارها و بارها این حرف‌ها را به فرزندتان گفته باشید، اما آیا می‌دانید که داشتن توقع زیاد از کودک، عامل اصلی برای ترس از مدرسه است.

اغلب کودکان برای اینکه می‌خواهند مانند دیگران و یا بهتر از آنان باشند، بیش از حد توانشان، از خود انتظار دارند. در این هنگام، والدین و آموزگار کودک باید به این نکته توجه کنند که برای کودک خویش اهدافی مبتنی بر واقعیت را معین کرده و پیش روی او بگذارند.

این راهم بدانید که کودکان خیلی زود به خاطر ضعف‌ها یا اشتباهاتشان توسط هم‌کلاسی‌های خود مورد تمسخر قرار می‌گیرند. در این لحظه کودک به والدین فهیمی نیاز دارد تا با رفتار خود به فرزند خویش نشان دهد که احتیاجی نیست از دیگران خجالت بکشد و هر کس با رفتار شخصیت و تربیت خویش را بروز می‌دهد. بنابراین والدین می‌توانند به کودک خود در آشنا شدن با هم‌کلاسی‌ها یاری رسانند. جشن تولد یا دید و بازدیدها، موقعیت خوبی برای یافتن دوستان جدید هستند.

در صورتی که برقراری ارتباط با دیگران در مدرسه برای کودک دشوار است، شرکت در گروه‌های همسالان، کلوپ‌های ورزشی و سرود می‌تواند سبب ایجاد توازن شده و برقراری ارتباط با دیگران را آسان‌تر سازد.

ترس از مدرسه...

عوامل موثر بر مدرسه گریزی:

1-وجود تعارض یا کشمکش درونی روانی خانواده

2-کشمکش درون روانی کودک

3- کشمکش‌های درونی روانی مدرسه

جالب توجه این که معلمان، اولین مخاطبان واکنش‌های کودکان هستند. آن‌ها باید به دانش آموزان اجازه دهند تا به راحتی راه‌حل‌هایی برای ارتباط با هم‌کلاسی‌ها و اولیای مدرسه پیدا کنند که بتوانند در ساعات حضور در کلاس آن‌ها را به کار گیرند. این را بدانید که آموزگاران هم انسان هستند و هر انسانی جایز خطا است.

درست است که آنان تا حدی از نظر تربیتی آموزشی دیده‌اند، ولی این امر نمی‌تواند دلیل آن باشد که همه‌ی معلمین برخورد صحیح با تک تک کودکان را می‌دانند. به علاوه اغلب به دلیل مشغله و کار زیاد در کلاس درس، معلم نمی‌تواند مرتباً متوجه تک تک دانش‌آموزان باشد. در این مرحله روان کاوان مدرسه می‌توانند در حل مشکلات دانش آموزان، یاور خوبی باشند.

در نهایت این که جلسات انجمن اولیاء و مربیان فرصت خوبی است تا والدین با معلمان درباره مشکلات دانش آموز در خانه و مدرسه تبادل‌ن ظر نمایند و چاره‌ای یافت شود. بنابراین چنین موقعیت‌های مناسب و اندک را در طول سال از دست ندهید و اگر فرزندتان مشکلی دارد، در این جلسات مطرح کنید تا باعث پیشرفت اخلاقی و درسی وی گردد.


مرکز یادگیری سایت تبیان - منبع : کتاب «کودکان چگونه بر ترس‌های کوچک و بزرگ خود غلبه کنند»

نویسندگان : مارکوس اشمیت، برند کل هپ - تنظیم: مریم فروزان کیا