مادر شاغل، مادر خانه‌دار

مادر بودن شاید پیچیده ترین، توان فرساترین، عاطفی ترین، مشكل ترین و در عین حال شگفت انگیزترین حادثه زندگی هر زنی باشد. اگر به نقش مادری، نقش یك زن فعال و شاغل را هم بیفزاییم، سختی و عظمت «مادری شاغل » بودن، خود را بیشتر نمایان خواهد كرد.اما اگر از نقش مادری کم گذاشته شود دیگر ارزش های دیگر اهمیت ندارد.

امروزه حضور اجتماعی زنان در جامعه و ایفای نقشی فعال، نیاز زن به رشد و تكامل، نقش زن در اقتصاد خانواده، پرورش استعدادها و مهارت های فردی از طریق كار كردن و نیاز انسان امروز به استقلال اقتصادی و اجتماعی از جمله عواملی است كه زنان را به سمت شاغل بودن سوق می دهد.

اصلا از تمام عوامل قضیه هم فاکتور که بگیریم، زنان امروز دیگر نمی توانند در خانه بمانند، نیاز به کار بیرون از خانه و تعامل با دیگران، برای خیلی ها یک نیاز روحی است.

در گذشته خانه ها بزرگ بود، حیاط، حوض آب و فضای سبز داشت. اگر خانم خانه دار خسته می شد، یک استکان چای در کنار حوض آب روحیه او را تازه می کرد. در ثانی رفت و آمد های گذشته که اصلا چند خانواده در یک خانه زندگی می کردند، قابل قیاس با تنهایی زن خانه دار امروزی نیست که به قول خودشان، انگار که دیوارها ما را می خورد.

زن امروز در آپارتمان 50 یا 60 متری محصور شده، پرده را کنار بزند یا به خانه همسایه دید دارد و یا یک دیوار چین جلویش قد علم کرده است. به علاوه ،حیف هوش و تحصیلات و توانایی زن امروز نیست که در چهاردیواری خانه محصور شود؟

زنان امروز کار می کنند، فعالیت دارند، اما مادر بودن با زن بودن، زمین تا آسمان متفاوت است.

در سرتاسر دنیا میلیون‌ ها مادر شاغل به سرکار می‌روند و در عین حال کودکان کوچک دارند و مطمئن باشید که همه ی آنها در دل می گویند:چقدر خوب می شد اگر می توانستیم در آنِ واحد در دو جای مختلف باشیم!  مثلاً می توانستیم در خانه با فرزندانمان باشیم یا از بازی با آنها یا پیاده روی در پارك در روزی آفتابی لذت ببریم و همزمان در محل كار خود باشیم، كسب درآمد كنیم و از پیشرفت شغلی یا انجام صحیح كارمان لذت ببریم.

واضح است كه داشتن هر دو وضعیت در آنِ واحد محال است. البته مزایای مادران شاغل بسیار زیاد است، افسردگی در آنها کمتر است، راهنمای درسی خوبی برای فرزندانشان خواهند بود، فرزندان به آنها افتخار خواهند کرد و در آینده آنها را بیشتر قبول خواهند داشت و البته امکانات مالی بهتر.

آیا می توانید همزمان از عهدة وظایف كاری و خانوادگی برآیید ؟ این موضوع چه تأثیری بر فرزندتان و رابطه تان با او می گذارد؟ آیا رضایت خاطر خواهید داشت؟ آیا در صورت رها کردن کار، افسرده نخواهید شد؟

همة ما، با هر سطح درآمدی، وضعیت شغلی و با هرگونه نیازی به كار كردن یا هر تصمیم و انتخابمان برای شاغل ماندن، برسر این چندراهی ها قرار می گیریم.

در مقایسه با پنجاه سال پیش كه از مادرها انتظار می رفت خانه نشین باشند، امروزه ما مادران سعادتمندی هستیم، انتخاب های بیشتری پیش رو داریم و بهتر و بیشتر می توانیم وظایف مادری را با شغلمان همراه كنیم.

هنگام تصمیم گیری دربارة كار كردن، مسائل متعددی مثل شغل و معنا و ارزش آن برای ما، پرداخت مخارج مهدكودك، هزینه ها، روابط و همین طور احساسات و باورها در مورد نقش مادری برایمان مطرح می شوند.آیا اگر در خانه بمانم مادر بهتری خواهم بود و یا اگر به سر کار برگردم، به عنوان مادری خودخواه محکوم خواهم شد؟

ترس مادران شاغل

چه مادری شاغل باشید یا خانه دار، از این موضوع باید اطمینان داشته باشید كه اخباری كه از رسانه ها پخش می شود ترس را در دلتان می ریزد.

در این اخبار یك وقت از مادران شاغلی كه الگویی مثبت برای فرزندانشان هستند، تقدیر می شود و لحظه ای بعد همان مادران به دلیل قربانی كردن شادی فرزندانشان در راه جاه طلبی های شغلی، مورد سرزنش قرار می گیرند.

این گزارش ها نتایج ضد و نقیضی دارند، زیرا بسیاری از آنها صرفا بر اساس بررسی تعداد محدودی از كودكان است و دلیلی ندارد كه كودك شما نیز یكی از آنها باشد.

ممکن است نظر اطرافیان هم بسیار متفاوت باشد؛ یعنی هر کس درباره تنها گذاشتن کودک در خانه و بازگشت شما به محل کار نظر خاصی دارد. برخی می‌گویند نگهداری از فرزندتان مهم‌تر است و عده‌ای هم عقیده دارند حیف است کارتان را ترک کنید و فقط به انجام وظایف بچه‌داری بپردازید.

طرفداران مادران شاغل می گویند: تعریف مادر از گذشته تا به امروز فرق کرده است، مادر گذشته بیشتر به چشم یک آشپز، و ...( دوست ندارم بقیه کلمات را به کار ببرم) به طور کلی مادر گذشته کسی بوده که کارهای خدماتی به فرزندان را انجام می داده، ما کارهای خدماتی را به اهلش می سپاریم و مادر بودن را جور دیگری انجام می دهیم، می گویند: مادر بودن یعنی همیشه آغوش باز داشتن، همیشه شاد بودن، برای گوش دادن به فرزند آماده بودن و ...

اما مخالفان کار مادران بر این عقیده اند که فقط حضور مادر در خانه برای فرزند، ضامن سلامت روان و آرامش کودک می باشد.

می دانم اما و اگر و پاسخ های زیادی برای این دو گروه دارید، در قست دوم ببینیم که چه کاری ارزش بالاتری دارد؟

فرآوری: زینب عشقی

بخش خانواده ایرانی تبیان

با نگاهی به کتاب راهنمای مادران شاغل