تبیان، دستیار زندگی
در این فصل سعی بر آن داریم که اطلاعات شما را در این زمینه کامل تر کنیم. برای شروع مبحث اسیدها و بازها بهتر است ابتدا با یون هیدرونیم آشنا شوید....
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

یون هیدرونیم

اسید ها و بازها دو دسته ی مهم و پرکاربرد از ترکیب های شیمیایی هستند. ترکیب هایی که ویژگی های بی مانند آنها از یک سو و تأثیر متقابل آنها از سوی دیگر زندگی روزانه را برای ما ممکن و لذت بخش ساخته است. در این فصل سعی بر آن داریم که اطلاعات شما را در این زمینه کامل تر کنیم. برای شروع مبحث اسیدها و بازها بهتر است ابتدا با یون هیدرونیم آشنا شوید.

تشکیل یون هیدرونیوم:

اتم هیدروژن معمولی   دارای یک پروتون، یک الکترون و فاقد نوترون است. در نتیجه یون هیدروژن (H+  ) تنها دارای یک پروتون بوده و به همین دلیل به آن پروتون نیز می گویند.

  •      نام دیگر H+  پروتون است و پروتیم نام دیگر هیدروژن خنثی می باشد.

به واسطه ی کوچک بودن شعاع یون هیدروژن (H+ ) ، چگالی بار الکتریکی روی آن بسیار زیاد بوده و این یون از واکنش پذیری بالایی برخوردار است. به همین دلیل در محیط آبی نمی تواند آزاد باشد و بلافاصله جفت الکترون ناپیوندی اکسیژن آب را به صورت داتیو جذب نموده و به شدت آبپوشیده می شود و تبدیل به یون هیدرونیم (H3O+ )  می گردد.

توجه داشته باشید روی شدید بودن آبپوشی پروتون تأکید می شود. زیرا فرایند آبپوشی اغلب یون ها (مانند Na+  یا CL-   ) با ایجاد نیروی جاذبه ی یون – دوقطبی همراه است که نوعی نیروی ضعیف وان در والسی است امّا آبپوشی پروتون با ایجاد پیوند داتیو که نوعی پیوند کووالانسی است همراه بوده و چون یک پیوند بسیار محکم است تشکیل آن بسیار گرماده می باشد.

سوال: آیا تشکیل یون  H4O2+  از طریق برقراری پیوند بین جفت الکترون ناپیوندی اتم اکسیژن در H3O+  و یک H+  دیگر امکان پذیر است؟

جواب: خیر. یون های H3O+   و  H+  هر دو دارای بار مثبت بوده و یکدیگر را دفع می کنند. اگر چه مشاهده شده گاهی یون های دارای بار یکسان نیز می توانند با یکدیگر تشکیل پیوند دهند، مانند BeF3-  که می تواند با یک یون F-   پیوند داتیو برقرار کرده و یون BeF42-  را تشکیل دهد. امّا در اینجا علاوه بر دافعه الکتروستاتیک بین  H3O+  و H+  ، اگر عنصر اکسیژن که الکترونگاتیوی بالایی دارد H+   را جذب کند دارای بار مثبت شده و شدیداً کمبود الکترون را احساس خواهد کرد. بنابراین اتم اکسیژن در H3O+   هرگز جفت الکترون ناپیوندی خود را در اختیار H+   قرار نمی دهد و یون H4O2+   تشکیل نخواهد شد.

آبپوشی یون هیدرونیم:

هر یون هیدرونیم می تواند به کمک سه هیدروژن خود حداکثر توسط سه مولکول H2O ، آبپوشی شده و جاذبه ی یون – دو قطبی برقرار کند. به طور کلی اگر یون هیدرونیم توسط یک مولکول آب پوشیده شود یون H5O2+   حاصل می شود امّا اگر توسط دو مولکول آب پوشیده شود یون H7O3+  و اگر توسط مولکول آب پوشیده شود یون O4+   و H به وجود می آید.

شکل هندسی یون هیدرونیم:

در یون هیدرونیم، در لایه ی ظرفیت اتم اکسیژن، 3 جفت الکترون پیوندی و یک جفت الکترون ناپیوندی وجود دارد.

در واقع اتم مرکزی در یون هیدرونیم دارای چهار قلمرو الکترونی بوده که یکی از آن ها جفت الکترون ناپیوندی است. در نتیجه شکل هندسی H3O+   هرمی است.

تفکیک یونی اسیدها در آب:

هنگامی که گفته می شود یک اسید مانند HCL در آب تفکیک یونی می شود، بدین منظور است که این اسید پروتون خود را تحویل آب می دهد و یون  H3O+  تشکیل می شود. به طور قراردادی یون H3O+  را به صورت H(aq)+   نیز می توان نشان داد، اگر چه می دانیم  H(aq)+   واقعاً وجود ندارد.


مرکز یادگیری سایت تبیان  - تهیه: مهسا شاه حسینی