تفاوت صدای ضبط شده با واقعیت
تا به حال به این موضوع فكر كردهاید كه چرا احساس میکنیم صدای ضبط شدهی ما با صدای خودمان متفاوت است؟
حتماً شما هم وقتی صدای ضبط شده خودتان را میشنوید، فکر میکنید که اصلاً شبیه به صدایتان نیست، ولی اطرافیانتان هیچ تفاوتی حس نمیکنند. نگران نباشید! مشکل از شما نیست. همهی انسانهای روی زمین، همین مشکل را دارند. تا حالا با خودتان فکر کردهاید که چرا همچنین اتفاقی میافتد؟
هر صدایی که ما میشنویم، در اصل موجی از هوای فشرده شده است. گوش خارجی ما این امواج را میگیرد و از طریق سوراخ گوش به گوش میانی میفرستد. امواج در گوش میانی تبدیل به ارتعاشات میشوند و به طرف گوش درونی میروند. ارتعاشات در گوش درونی، به پیامهای عصبی تبدیل میشوند و به مغز فرستاده میشوند.
وقتی که تارهای صوتی ما به لرزش درمیآیند و ما صحبت میکنیم، امواج صوتی ما وارد گوش دیگران میشوند و آنها صدای ما را میشنوند، ولی برای خودمان قضیه کمی فرق دارد. بدن ما پر از اندامها و مایعات گوناگون است. وقتی که ما صحبت میکنیم، علاوه بر امواج خارجی، امواج دیگری هم به گوش ما میرسند.
لرزشهای تارهای صوتی از طریق مایعات و استخوانهای بدن به گوش ما منتقل میشوند. گوش درونی ما با این لرزشها مانند سایر لرزشها رفتار میکند. آنها را به پیام عصبی تبدیل میکند و به مغز میفرستد. همین هم باعث میشود که ما نسبت به بقیه، صدای متفاوتی بشنویم.
نمیتوان گفت که کدام صدا واقعی است و کدام غیر واقعی. در حقیقت، هیچ کدام از این دو صدا بر دیگری برتری ندارند. حالا به نظر شما اگر انسان هیچوقت صدایش را ضبط نمیکرد، باز هم با این مشکل هم روبرو میشد؟
منبع: یک نفر