اكران فیلمهای قدیمی در طول سال
با « فرزاد موتمن» كارگردان فیلم «شبهای روشن»
«به نظر من این اتفاق، اتفاق خوبی است. فیلمهای ما یك مشكل بزرگ دارند و آن اینكه برای یك بار مصرف بودن ساخته میشوند. حتی این اتفاق درباره فیلمهای پرفروشمان نیز رخ میدهد. فیلمهایی كه میلیاردی میفروشند، بعد از اینكه در سینما اكران میشوند با استقبال زیادی هم مواجه میشوند اما بعد از مدتی یا گاهی بلافاصله بعد از دیدن فیلم، از یادها میروند.» موتمن معتقد است اكران دوباره فیلمها میتواند به زنده ماندن آن فیلمها كمك كند. اما به گفته او، شبهای روشن برخلاف فیلمهای میلیاردی است: «وقتی فیلم در سال 81 اكران شد تنها دو سالن برای نمایش فیلم اختصاص داده بودند. همان سال اما استقبال زیادی از فیلم نشد و نتوانست زیاد بفروشد. فروشش در پایان به 60-70 میلیون تومان رسید كه نسبت به آن زمان خیلی خوب نبود. درست است كه اقلیتی از سینماروها با آن ارتباط برقرار كردند اما ولی بازهم توانست ماندگار شود. به نظر من فیلم خوب فیلمی است كه اگر اقلیتی هم آن را دیده باشد بتواند خوب در ذهن شان باقی بماند. مخاطبان در زمانی كه «شبهای روشن» اكران شد توانستند با آن ارتباط برقرار كنند.» او ادامه میدهد: «من چند شب پیش كه در یكی از سالنها فیلم را به همراه تماشاچیان دیدم، استقبال بدی از فیلم نشده بود. درست است كه سالنها كوچك هستند اما حضور همان تعداد در سالن نیز نشان میدهد كه بازهم در این دوره، فیلم مخاطب خودش را دارد.»
فیلمهای عاشقانه و اشتهای مردم!
موتمن علت استقبال از فیلمش در این زمانه را مرهون چند نكته میداند: «بخشی از استقبال به دلیل موضوع فیلم است. فیلمهای عشقی سینمای ما خیلی كم هستند، در صورتی كه این نوع سوژهها به نظر من مهمترین سوژهها هستند و اصلا ژانر عشقی ژانر بااهمیتی در سینماست.» كارگردان «پوپك و مش ماشالله» ادامه میدهد: «شبهای روشن پروسه نزدیك شدن دو انسان به یكدیگر را نشان میدهد. این نكته برای مخاطب همیشه جذاب است. این فیلمها مخاطبان زیادی دارند.» اما اگر به پیشینه ذهنیمان اشاره كنیم فیلمهای عشقی زیادی در سینما دیدهایم. فیلمفارسیها و همچنین فیلمهایی كه خیلی هندی به نظر میآیند! اما موتمن نظر دیگری دارد: «فیلم عشقی نشان دادن گیتار زدن و دوری از خانه و نالههای عاشقانه نیست. باید این قدرت را داشته باشی كه بتوانی فیلم را طوری هدایت كنی كه مخاطب در جریان عاشق شدن دو شخصیت اصلی قرار بگیرد. طیكردن این پروسه برای مخاطب خیلی جذاب است.» در این میان فیلمهای دیگری مثل «نسل سوخته» به كارگردانی «رسول ملاقلیپور» یا «سیاوش» به كارگردانی «سامان مقدم» هم هستند كه گویا ما را در جریان عاشق شدن دو نفر قرار میدهند. اما موتمن معتقد است نسل سوخته تنها یك تریلر بوده و نمیتوان نام فیلم را برای آن برگزید! اما باید دید آیا نسل امروز نیز با فیلم ارتباط برقرار میكند یا نه؟ نسلی كه به راحتی هر سوژه یا فیلمی را نمیپذیرد و سختپسند شده است! موتمن در تشریح این قضیه میگوید: «من فكر میكنم فردی كه در زمان اكران عمومی فیلم در سال 81 مثلا 8-9 ساله بوده الان تقریبا بیست ساله است و میتواند فیلم را پیدا و با آن ارتباط برقرار كند. در این سالها جوانهای زیادی درباره فیلم سوالاتی از من پرسیدهاند كه این بهنظرم نشاندهنده برقراری ارتباط بین مخاطب و فیلم است.»
بخشی از استقبال به دلیل موضوع فیلم است. فیلمهای عشقی سینمای ما خیلی كم هستند، در صورتی كه این نوع سوژهها به نظر من مهمترین سوژهها هستند و اصلا ژانر عشقی ژانر بااهمیتی در سینماست .
سنت نیك اكران فیلمهای قدیمی!
اما در كنار «شبهای روشن» فیلم «شرقی» به كارگردانی «عبدالرضا منجزی» نیز اكران شده است. فیلمی كه به نظر میرسد واقعا آخرین فیلم «خسرو شكیبایی» باشد. این فیلم در سال86 ساخته شده است اما در آن زمان موفق به اكران عمومی نشد و بعد از سالها، برای اولین بار امسال روی پرده رفت. موتمن درباره اكران فیلم قدیمیاش در این موقع از سال میگوید: «این روزها زمان مرده اكران است. تقریبا 2-3 هفته مانده به پایان سال همه برای اكرانهای نوروزی آماده میشوند و بهنظر خیلی فرصت خوبی است برای اكران فیلمهای قدیمی.» او معتقد است اكران فیلمهای قدیمی باید به یك سنت در طول سال تبدیل شود: «بهنظر من خیلی خوب است كه در طول سال هم یك سالن را برای اكران فیلمهای قدیمی اختصاص دهند. من فكر میكنم اگر این اتفاق بیفتد مردم با فیلمها بیشتر ارتباط برقرار میكنند. ما قبل از انقلاب همچنین چیزی را داشتیم، سینمای تختجمشید كه الان با نام اریكه ایرانیان معروف است در آن زمان فقط به اكران فیلمهای قدیمی اختصاص داشت.» او همچنین در توضیح اینكه چطور فیلم او را در این روزها اكران كردهاند میگوید: «در روزهای میانی جشنواره آقای زندباف با من تماس گرفت و گفت میخواهند «شبهای روشن» را اكران كنند. من هم استقبال كردم!» اساسا انسانها عاشق نوستالژیهایشان هستند و میتوان از این حس بهعنوان عاملی برای رسوخ سینما در زندگیشان استفاده كرد. اگر به گفته موتمن اكران فیلمهای خوب قدیمی به یك روال در سینمای ایران تبدیل شود، میتوان امیدوار بود كه مردم به سینما رفتن و فیلم دیدن رغبت بیشتری پیدا كنند.
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع : روزنامه تهرانامروز/ محبوبه شعاعی