در فصل بهار مواظب بیماری لایم باشید
بیماری لایم یک اختلال التهابی است که از یک باکتری به نام بورلیا بورگدورفری ناشی می شود. انتقال بیماری به انسان از طریق گزش كنه آلوده است.
فصل بهار فصل شادابی و سرزندگی است و برای خیلی از افراد، فصل رهایی از سرمای زمستانی. در این فصل دیگر از لباس های گرم و پشمی خبری نیست و همه از تغییرات آب و هوا و گرم شدن آن خوشحال اند. اما در این میان نگرانی انجمن بین المللی بیماری لایم (LDA) جدا زیاد می شود. با افزایش دمای هوا و مخصوصا شرجی شدن آن، ابتلا به بیماری لایم سرعت می گیرد.
برای شروع بهتر است در ابتدا بیماری لایم را با هم بررسی کنیم:
بیماری لایم یک اختلال التهابی است که از یک باکتری به نام بورلیا بورگدورفری ناشی می شود. انتقال بیماری به انسان از طریق گزش كنه آلوده است.
شروع این بیماری از یک بثور پوستی بوده که به دنبال آن پس از هفته‌ها تا ماه‌ها علائم مربوط به دستگاه عصبی مرکزی، دستگاه قلب و عروق و مفاصل ظاهر می‌گردد.
بیماری چگونه منتقل می شود؟
شایع ترین نوع انتقال و ابتلا به این بیماری، از طریق گزش نوعی کنه به نام blacklegged tick است که به طور معمول به آن کنه گوزن می گویند. البته انواع دیگری از کنه ها نیز باعث انتقال این باکتری می شوند که بسته به محل جغرافیایی نوع این کنه متفاوت است. برای مثال کنه Ixodes pacificus کنه ای سیاه در اروپای غربی است که به عنوان متهم ردیف اول در انتقال باکتری بورلیا بورگدورفری در این منطقه در نظر گرفته می شود.
بیماری لایم تقریبا در 65 درصد کشورهای دنیا دیده می شود و همانطور که گفتیم انواع متفاوتی از کنه، قادر به انتقال آن به افراد هستند که بسته به مکان جغرافیایی متفاوت اند. اما بیشترین انتشار جغرافیایی بیماری در نواحی اندمیک اروپا، آمریكای شمالی و آسیا دیده می‌شود.
اما مساله آنجاست که آب وهوای شرجی و مسافرت به نواحی مرطوب و به طور کلی تماس طولانی با کنه سبب افزایش خطر ابتلا می‌گردد و این شرایط آب و هوایی شباهت زیادی به فصل بهار دارد.
شایع ترین علائم از قرار زیر هستند:
یک برآمدگی پوستی کوچک قرمز بر روی پوست ران، باسن و یا زیر بغل که تا اندازه 50 سانتی‌متر رشد کرده و معمولا رشد آن، با پاک شدن قسمت مرکزی ضایعه همراه است، یعنی همینطور که این لکه رشد می کند و گسترده می شود، از نقاط مرکزی شروع به از بین رفتن می کند. این ضایعه ممکن است به طور متعدد ظاهر شود.
در مراحل بعدی ممکن است هر یک از موارد زیر بروز کند:
- تب و لرز
- بزرگی طحال یا غدد لنفاوی
- مشکل گردنی همراه با سردرد
- درد کمر و پشت
- درد و ناراحتی عضلات
- بزرگی قلب و اختلالات ریتم قلب
- خستگی و خواب‌آلودگی
- گلودرد
- درد و التهاب مفصل که نهایتا با قرمزی و گرمی مفصل همراه است
متاسفانه در صورت ابتلای مادر باردار به بیماری لایم، این باکتری قادر خواهد بود از طریق جفت به جنین نیز سرایت کند و بیماری جنینی مادرزادی را به بار آورد.
جالب آنجاست که ماده ژنتیکی و DNA این باکتری در شیر مادر نیز دیده شده، اما تا به حال دیده نشده که وجود این ماده ژنتیکی عامل اصلی ابتلا به بیماری لایم باشد.
از طرف دیگر اگرچه این باکتری در شرایطی نظیر بانک خون نیز زنده می ماند، اما تا به حال دیده نشده که انتقال این بیماری در بین افراد در اثر انتقال خون اتفاق بیفتد.
بیماری لایم چگونه تشخیص داده می شود؟
در مراحل اولیه این بیماری، پزشک به راحتی می تواند با وجود راش ها و لکه های پوستی (با همان شرایطی که در علائم بالا توضیح داده شد) به این بیماری پی ببرد. مخصوصا اگر فرد ساکن بخش های شرجی و مرطوب باشد و یا در فصل بهار به پزشک مراجعه کرده باشد.
تصویر روبرو، کنه ناقل باکتری بیماری لایم را نشان می دهد.
پس از بررسی لکه های پوستی، پزشک ممکن است سابقه بیماری ها و داروهای مصرفی بیمار را بررسی کند، نظیر بیماری های عصبی، قلبی عروقی، بیماری مفاصل و سایر بیماری هایی که علائم مشابهی با بیماری لایم دارند.
آزمایش خونی و بررسی آنتی بادی ها و پاسخ بدن بر علیه بیماری لایم اقدام دیگری است که البته در مراحل اولیه بیماری به کار نمی آید.
درمان و پیشگیری از بیماری لایم
بیشتر افراد مبتلا به بیماری لایم، با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند، چراکه عامل اصلی این بیماری یک باکتری است.
تاثیر آنتی بیوتیک ها بر درمان لایم آنقدر قوی است که خیلی از پزشکان اعتقاد دارند در صورتی که بیمار با دریافت آنتی بیوتیک ها پاسخ درمانی را نگیرد، باید به تشخیصشان شک کنند. به اینکه آیا واقعا این بیماری، بیماری لایم بوده یا نه؟
اما نوع آنتی بیوتیک مصرفی به مرحله بیماری و نیز محلی از بدن که از این بیماری آسیب پذیرفته بستگی دارد، برای مثال یک آنتی بیوتیک خوراکی به مدت 21 تا 30 روز برای مراحل اولیه بیماری توصیه می شود، مثل داکسی سایکلین، آموکسی سیلین یا سفوروکسیم.
البته توجه داشته باشید که داکسی سایکلین نباید توسط خانم های باردار و یا در بچه های زیر هشت سال مصرف شود.
انواع دیگر داروهای درمانی برای مراحل جدی تر بیماری از قرار زیر اند:
- آنتی بیوتیک تزریقی که ممکن است برای مراحل دیررس بیماری تجویز شود.
- داورهای ضدالتهابی غیراستروییدی
- داروهای کورتونی برای کاهش التهاب قلب یا دستگاه عصبی مرکزی و در موارد پیشرفته بیماری برای تسکین درد و التهاب زانوها و مفاصل
الهه گودرزی
بخش سلامت تبیان
مطالب مرتبط:
