ارتش هالیوودی آمریکا!
پنتاگون همواره این رویکرد را مد نظر دارد که کودکان امروز، سربازان آینده ارتش آمریکا خواهند بود؛ لذا با اعمال ساسنورهای مد نظر خود، فیلم هایی همچون "The Right sluff" را که ویژه ی افراد 17 سال به بالا بود به فیلمی مناسب همه سنین تبدیل کرد تا نوجوانان بیشتری را جذب نموده و آنان را برای عضویت در ارتش ترغیب نماید.
سینمای هالیوود (لوس آنجلس) تلاش دارد این باور را به مردم جهان بقبولاند که امنیت و ثبات فقط در سایه هژمونی ایالات متحده تحقق خواهد یافت و تنها آمریکاست که با پشت گرمی به منابع عظیم قدرتش، از ظرفیت فوق العاده ای برای سرکوب یاغیان، مُتمردان و چالش گران صلح و امنیت جهانی و نیز حراست از حقوق بشر بهره مند است.
از نظر پنتاگون فیلمی شایستگی دریافت کمک های مالی، تجهیزاتی و ... را دارد که به روند استخدام پرسنل مورد نیاز ارتش کمک کند و عملیات ها را به گونه ای عُقلایی به تصویر کشد؛ هرچند این بازنمایی به تحریف واقعیت منجر گردد. البته از آنجایی که هزینه های ساخت یک فیلم نظامی بسیار زیاد است، تهیه کنندگان به این امر راضی می شوند.
پنتاگون همواره این رویکرد را مد نظر دارد که کودکان امروز، سربازان آینده ارتش آمریکا خواهند بود؛ لذا با اعمال سانورهای مد نظر خود، فیلم هایی همچون "The Right sluff" را که ویژه ی افراد 17 سال به بالا بود به فیلمی مناسب همه سنین تبدیل کرد تا نوجوانان بیشتری را جذب نموده و آنان را برای عضویت در ارتش ترغیب نماید.
یادداشت های سرلشکر جورجی ؛ مشاور نظامی فیلم های هالیوودی، نگاه ما را به ابعاد و عمق این ماجرا معطوف می سازد:" یکی از اهداف اصلی سیاست های اعمال شده در فیلم ها از جانب پنتاگون، ارائه تصویری مثبت از ارتش در جهت جذب بودجه 500 میلیارد دلاری سالانه است؛ چرا که نمایندگان بسیاری این فیلم ها را می بینند و به خواسته های آن رای مثبت می دهند."
مسئولان به کارایی این روش ایمان دارند و به طور قطع می توان گفت که عضویت مردم در ارتش آمریکا و اعزام به مناطق جنگی و کشته شدن آنها تا حدودی با ساخت چنین آثاری مرتبط است.
درجه بندی فیلم ها در هالیوود
فیل استراب توضیح می دهد که چرا ارتش از فیلمها و سریالهای خاصی حمایت می کند: "هیچ شکی نیست که ما این کارها را برای اعمال نفوذ روی افکار عمومی و برای کمک به عضوگیری و بقای ارتش انجام می دهیم. من فکر می کنم توافق نظر بر این است که این کار جواب می دهد." منظورش این است که ارائه تصاویر مثبت از ارتش در فیلمها به افزایش عضوگیری کمک می کنند. استفاده ارتش از فیلمهای جریان اصلی به عنوان ابزاری برای عضوگیری در نامه سرگرد نانسی لالونتاس افسر روابط عمومی تفنگداران دریایی به مایکل کانتون جونز کارگردان فیلم شغال در تاریخ 21 ژوئن 1996 نیز تشریح شده است.
یکی از اهداف اصلی سیاست های اعمال شده در فیلم ها از جانب پنتاگون، ارائه تصویری مثبت از ارتش در جهت جذب بودجه 500 میلیارد دلاری سالانه است؛ چرا که نمایندگان بسیاری این فیلم ها را می بینند و به خواسته های آن رای مثبت می دهند
وی نوشت «همانطور که مطلع هستید، وزارت دفاع زمانی اجازه همکاری با فیلمسازان را می دهد که مصمم باشد برای نیروهای مسلح یا وزارت دفاع مفید واقع شود. ما معمولاً به دنبال پروژه هایی می رویم که می توانند درک عمومی از ارتش و نقش و مأموریت های آن را افزایش دهند، یا از نظر عضوگیری ارزشمند باشند.»
در مارس 1990 ایده هوشمندانه ای به ذهن جفری کولمن مدیر پارامونت رسید تا هنگامی که موعد توزیع دو فیلم پرفروش کمپانی در بازار فیلمهای خانگی فرا رسید چندین میلیون دلار از پولهای استودیو صرفه جویی کرده و کمکی هم به عضوگیری نیروی دریایی کرده باشد. این فیلمها شکار اکتبر سرخ، درباره جک ریان مأمور سیا که یک فرمانده زیردریایی روسی فراری را تعقیب می کند، و پرواز اینترودر، فیلمی درباره تلاشهای قهرمانانه نیروی دریایی برای نجات یک خلبان نیروی دریایی بود که در صربستان سقوط می کند.
شکار اکتبر سرخ آن زمان روی پرده سینما بود و پرواز اینترودر در مرحله تولید قرار داشت. هر دو فیلم از همکاری کامل ارتش برخوردار شده بودند و هر دو فیلم بخاطر هزینه هایی که نیروی دریایی برای حمایت از تولید آنها پرداخته بود یک میلیون دلار به نیرو بدهکار بودند. اما کلمن، مدیر اجرایی مدیریت تولید و تبلیغات پارامونت ایده ای داشت که با یک تیر، دو نشان بزند.
کلمن در نامه ای به دیک چنی وزیر دفاع آن زمان نوشت «هنگامی که نیروی دریایی و وزارت دفاع همکاری با این محصولات را تأیید کردند بطور کلی پذیرفتند که این تولیدات، مطابق با قوانین وزارت دفاع، به ارتقای برنامه های عضوگیری و حفظ نیروها کمک کنند. انتظار می رود که با اکران پرواز اینترودر در جولای امسال نتایج مثبتی در زمینه عضوگیری برای هوانوردی نیروی دریایی نیز حاصل شود.
آمارگیری های انجام شده برای این پروژه نشان می دهد که اکثر مخاطبان بین سنین 15 تا 19 سال خواهند بود، که مخاطبین هدف موردنظر نیروی دریایی هستند. وانگهی، والدینی که این فیلم را ببینند تحت تأثیر قرار گرفته و از محتوای عضوگیری نیروی دریایی حمایت خواهند کرد. با در نظر گرفتن ویژگی مخاطبین و پتانسیل حداقل 60 میلیون تأثیرگذاری، مزایای توزیع ویدئو برای عضوگیری بسیار قابل توجه بوده و تأکید آن بر اهدافی با اولویت بالا در عضوگیری در زمینه های نیروی هسته ای و هوانوردی در نیروی دریایی خواهد بود.
وزارت دفاع از ایده تبلیغات عضوگیری خوشش آمد دکتر استیو سلمان دستیار وزیر دفاع نوشت «واضح است که پیام عضوگیری برای نیروی دریایی در ویدئوکاستهای شما تأثیری روی مخاطبان خانگی خواهد داشت و بنابراین تا حدی برای نیروی دریایی ارزشمند خواهد بود. بنابراین ارتش خیلی زود متوجه ارزش عضوگیری «پشت خطوط دشمن» نیز شد.
همانطور که مطلع هستید، وزارت دفاع زمانی اجازه همکاری با فیلمسازان را می دهد که مصمم باشد برای نیروهای مسلح یا وزارت دفاع مفید واقع شود. ما معمولاً به دنبال پروژه هایی می رویم که می توانند درک عمومی از ارتش و نقش و مأموریت های آن را افزایش دهند، یا از نظر عضوگیری ارزشمند باشند
فیلم ببرش پایین
طبق راهبردهای وزارت دفاع برای همکاری با فیلمها و تولیدات تلویزیونی، پنتاگون فقط با برنامه هایی که «خدماتی مرتبط با برنامه های عضوگیری و بقای نیروهای مسلح بوده و آن را ارتقا دهند» همکاری می کند. تهیه کنندگان «ببرش پایین» باید چیزی ارائه می دادند که « تمایل مردم به حمایت از مشارکت پسرهایشان در عملیاتهای دریایی زیرآب را افزایش دهد»، بنابراین وقتی نیروی دریایی فهرستی از تغییرات درخواستی را به آنها داد، تمامی تغییرات را اعمال کردند.
نیروی دریایی در یادداشت داخلی متذکر شد «صحنه ای که فرمانده به یکی از دریانوردان مشت می زند باید تغییر کند. در نیروی دریایی فرمانده ها افراد خود را نمی زنند.» نیروی دریایی حتی پیش از اینکه فیلمنامه را تأیید و با آن همکاری کند اسم برنامه را از «ببرش پایین» به «آماده غوطه ور شدن» تغییر داد.
هالیوود و پنتاگون هر دو آگاه هستند که تصویر مثبت از ارتش می تواند نتایج مثبتی روی عضوگیری داشته باشد. در حقیقت فایلهای پنتاگون پر از یادداشتهای داخلی وزارت دفاع و مکاتبات با تهیه کنندگان درباره جزئیات همکاری آنها برای ساخت فیلمهایی است که زنان و مردان جوان را ترغیب به عضویت در ارتش نماید.
فیلم تاثیر عمیق
در سال 1994، هالیوود پیکچرز، یکی از شرکتهای زیرمجموعه کمپانی والت دیسنی، می خواست همکاری ارتش را برای ساخت فیلمی به نام «هم اکنون در ارتش» بدست بیاورد که قرار بود با بازی پالی شور در نقش فرد تنبلی از نسل پس از جنگ جهانی دوم ساخته شود، که به ارتش ملحق شده و به انسان بهتری تبدیل می‌شود. ارتش معمولاً از کمدی حمایت نمی کند، اما این بار به سرعت ارزش عضوگیری بالقوه فیلم را متوجه شد. سروان کلنل میشل ماروویتز رئیس دفتر روابط عمومی ارتش در لس آنجلس در یادداشتی به تاریخ 21 ژانویه 1994 نوشت «مخاطبین عمده فیلم 13 تا 18 ساله ها هستند. فیملی که فیلمنامه به تصویر می کشد، پتانسیل آن را دارد که از تلاشهای عضوگیری نیروهای ذخیره ارتش حمایت کند.»
فیلم "چند مرد خوب"
در سال 1989 کمپانی فیلمسازی مایکل داگلاس به نام استونبریج اینترتینمتدر حال تهیه فیلمنامه ای به نام «بی رقیب» درباره مبارزه تفنگداران دریایی با دزدان دریایی تایلندی بود. تهیه کنندگان که می خواستند تفنگداران چندین جت Harrier برای فیلم در اختیارشان بگذارند، به تفنگداران قول دادند فیلمی تولید کنند که تا سال های سال «باعث افتخار» آنها باشد. تفنگداران که همیشه دوست دارند هریرهای خود را به نمایش بگذارند، امید زیادی به پتانسیل جذب نیروی فیلم داشتند. طبق یکی از یادداشتهای داخلی تفنگداران «این فیلمنامه به وضوح برای جذب مخاطبانی نوشته شده است که عضوگیران ما سعی در جذب آنها دارند. پایگاههای عضوگیری ما از موفقیت تجاری این فیلم سود زیادی خواهند برد.» تفنگداران به مدت دو سال با تهیه کنندگان همکاری کردند تا فیلمنامه ای بنویسند که نیروی هوایی تفنگداران دریایی را به بهترین شکلی نشان دهد، اما در آخر فیلم هرگز ساخته نشد.
فیلم شمارش نهایی
در سال 1976 نیروی دریایی از تمام امکاناتش برای کمک به تولید فیلم یونیورسال پیکچرز به نام فرودگاه 77 استفاده کرد؛ فیلم درباره هواپیمای مسافربری بود که در دریا سقوط می کند و باید توسط اعضای برجسته گروه Underwater Demolition Teams (UDT) نیروی دریایی نجات داده شود. تهیه کنندگان پذیرفتند تغییرات درخواستی نیروی دریایی را در فیلمنامه اعمال کنند و در نهایت فیلم به ابزار عضوگیری موفقی برای نیروی دریایی تبدیل شد. طبق یکی از یادداشتهای داخلی نیروی دریایی «ارزش عضوگیری در نتیجه نمایش UDT بر مشکلات جزئی که بخاطر برنامه ریزی برای اعضای تیم پیش آمده بود می چربد.» پس از این که فیلم برای نیروی دریایی پخش شد، در یادداشت داخلی دیگری آمد که «آنچه از نیروی دریایی در فیلم فرودگاه 77 دیده می‌شود چیزی بیش از اطلاعات است، نمونه کاملی از "تأثیرگذاری مثبت" است. تجربه تماشای فرودگاه 77 تجربه ای ذهنی نیست، بلکه تجربه ای احساسی است. مخاطبین این فیلم اطلاعات کمی بدست میاورد اما مسائل زیادی را تجربه می کند. و تجربه ها مدت زمان بیشتری نسبت به حقایق در ذهن می مانند.» به عبارت دیگر فیلم ابزار عضوگیری بی نقصی بود.
فرآوری: آزاده مرنی بخش ارتباطات تبیان
منابع: مشرق / سایت خبری تحلیلی بولتن / ویکیپدیا
مطالب مرتبط:
