5 ویژگی یک پدر خوب را می‌دانید؟
در گذشته‌ای نه چندان دور، پدری که صبح زود برای تهیه معاش خانواده از خانه خارج می‌شد و شبها دیروقت و با دستانی پر به منزل باز می‌گشت، پدری ایده‌آل به حساب می‌آمد، چون هرچند فرزندان خود را کمتر می‌دید، اما خانواده‌اش ظاهراً از نظر مالی تأمین بودند.
امروزه با گسترش علم روان‌شناسی و مطالعات بی‌شمار در این زمینه، نقش یک پدر فقط به تأمین معاش ختم نمی‌شود و موضوعات مهم‌تری مثل نقش ارتباطی والدین با فرزندان و تأثیر آن بر روند رشد عاطفی، روحی و اجتماعی و آینده بچه‌ها نیز مطرح است.
اکنون کارشناسان بر نحوه ارتباط پدر با فرزندان و میزان توانایی او در برقراری رابطه عاطفی متقابل تاکید دارند. از نظر آنان، یک پدر خوب علاوه بر انجام وظایف شغلی خود باید بتواند عشق و علاقه و احترام را در وجود فرزندان نسبت به خود نیز برانگیزد به طوری که بچه‌ها هم به اندازه او، از بودن با پدرشان لذت ببرند.
اکنون از هر کس در مورد ویژگی‌های یک پدر خوب بپرسید، با توجه به گستردگی مقالات در مطبوعات و رسانه‌ها، اطلاعات درخور توجهی دارد و می‌تواند خصوصیات زیادی را برشمارد، اما از میان تمام ویژگی‌های مثبت برای پدر، ما فقط به پنج مورد آن که دور از ذهن هم نیست، اشاره می‌کنیم. چنانچه شما هم به عنوان یک پدر، همین موارد را در زندگی خود به کار گیرید، مطمئن باشید پیش فرزندان خود محبوب خواهید بود.
1- کار و خانواده، 2 مقوله مهم، اما جدا از هم:
روح و روان همه مردها به کار و شغلشان وابسته است. از آنجا که جامعه و خداوند، آنان را مسئول تأمین نیازهای خانواده قرار داده است و افراد خانواده به او تکیه می‌کنند، داشتن شغل و پرداختن به آن، بیشترین دغدغه آن‌هاست. در بعضی موارد، تجارب تلخی از بیکاری و پیامدهای آن نظیر افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس و بی‌حوصلگی و همچنین گاهی محرومیت‌های دوران کودکی و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات کمی درآمد و بی‌پولی باعث می‌شود بسیاری از مردان چنان غرق در کار شوند که دیگر جوانب زندگی مثل پرداختن به خود و همسر و فرزندان، در حاشیه مسائل ذهنی آن‌ها قرار می‌گیرد.
گاهی کشمکش‌های روزانه با مسائل شغلی نیز باعث می‌شود مرد هنگام ورود به منزل هم به آن‌ها فکر کند و از محیط پیرامون خود غافل شود. رسیدگی به امور مالی، خانواده و پرداختن به مسائل روحی و تربیتی بچه‌ها، گرچه بار مسئولیت‌های پدر را سنگین‌تر می‌کند، ولی برای خود او نیز یک عامل تقویت‌کننده و بازگرداننده انرژی‌های تحلیل رفته‌اش در طول روز است، زیرا او را از فکر کردن دائم به مشکلات کاری‌اش دور می‌کند.
وقتی پدر با چهره‌ای درهم و گاهی عبوس به منزل برمی‌گردد، همه اعضای خانواده، به خصوص بچه‌ها فوراً می‌فهمند و ناخودآگاه در خود فرو می‌روند و نشاط خانواده به سکوتی معنادار تبدیل می‌شود. چنانچه این روند تکرار شود، بیشترین آسیب متوجه خود پدر می‌شود. راه‌حل این است که پدرها یاد بگیرند فکر کردن به مسائل کاری را چگونه متوقف کنند. چون پس از یک روز سخت کاری (از نظر جسمی یا ذهنی) بازگشت به خانه باید نوعی استراحت و تجدید قوا برای روز بعد باشد.
هنگام ورود به منزل، مشکلات شغلی خود را در ذهن متوقف کنید و برای این کار، توجه خود را به همسر و فرزندانتان معطوف کنید. آن‌ها منتظر ورود شما هستند، شما هم با رویی گشاده استقبال آنان را پاسخگو باشید. خود را درگیر حال و هوای خانه کنید، با همسرتان در مورد اتفاقات روز حرف بزنید، اجازه دهید بچه‌ها به شما نزدیک شوند و با آن‌ها سرگرم شوید. شام را با هم صرف کنید و به میز یا سفره غذا که بر اثر تلاش شما و همسرتان چیده شده، توجه و از این فرصت برای گفت‌وگوهای شاد و مفرح استفاده کنید. این را بدانید که اهمیت حضور آرامش بخش شما در کنار خانواده، کمتر از کسب درآمد برای آن‌ها نیست. 2- همراه و شریک بازی‌هایشان باشید: بعضی از پدرها پس از بازگشت از محل کار، در منزل، یا روزنامه می‌خوانند یا جلوی تلویزیون نشسته و به آن خیره می‌شوند. اگر بچه‌ها بخواهند به آن‌ها نزدیک شوند و از سر و کول او بالا بروند، به دلیل خستگی، آن‌ها را از خود می‌رانند. گاهی مادر نیز شریک پدر شده و به بچه‌ها گوشزد می‌کند که پدر خسته است، سروصدا نکنید! وقتی مرد، خسته از کار به خانه برمی‌گردد، فقط نیاز به استراحت جسمی ندارد و دور بودن از فضای کاری به معنای استراحت و تمدد اعصاب نیست. بچه‌ها همواره بازی می‌کنند، شما هم به صورت فعال در بازی‌هایشان شرکت کنید و صرفاً تماشاگر نباشید. پس از کمی استراحت به مدت نیم الی یک ساعت با آن‌ها همبازی شوید تا در شور و نشاط و بی‌خیالی آن‌ها سهیم شوید.
فرزندان شما از حضور شما در بازی، بسیار لذت می‌برند و حالات سرشار از شعف و شادی آنان به شما نیز منتقل می‌شود. امتحان کنید! مطمئن باشید پس از اتمام بازی، در خود نیرویی تازه را تجربه خواهید کرد. همچنین در روزهای تعطیل، هنگامی که در خانه به کاری مشغول هستید، مثلاً شیر آب را که چکه می‌کند تعمیر یا پیچ‌های تخت کودکتان را محکم می‌کنید، اجازه دهید بچه‌ها در کنار شما باشند و به بعضی از وسایلتان که خطرناک نیستند دست بزنند. این کار ممکن است باعث کندی کار شما شود، ولی باعث حضورتان کنار یکدیگر می‌شود. این‌گونه مواقع بهترین زمانی است که می‌توانید کمی از تجارب خود را نیز به آن‌ها منتقل کنید. استفاده از چنین فرصت‌هایی، باعث افزایش مهارت‌های اجتماعی و بالا رفتن اعتماد به نفس بچه‌ها و آرامش و رضایت خاطر پدران خواهد بود.
3- به مقصد رسیدن مهم است، ولی در راه بودن بهتر است:
هنگامی که می‌خواهید به سفر بروید، برای رسیدن به مقصد عجله نکنید. بسیاری از ما برای سفرمان مقصدی را مشخص کرده و برای رسیدن به آن شتاب می‌کنیم. غافل از این که ممکن است در طول راه، چیزهای جالب‌تری را تجربه کنیم و از کنار بخش‌هایی از طبیعت که بسیار دیدنی و حتی حیرت‌آور باشند، به سرعت عبور کنیم و از آن‌ها لذت نبریم.
به عنوان مثال ممکن است در توقفی کوتاه، در بوته‌زاری متوجه رود کوچکی بشویم که موجب هیجان کودکانمان بشود یا زیر سایه درختی تنومند، متوجه قدمت آن بشویم و از استراحت زیر آن به آرامش مطبوعی برسیم. حتماً برایتان پیش آمده در توقف‌های کوتاه مدت در طول مسیر مسافرت، چیزهای حیرت‌انگیزی از طبیعت زیبا را تجربه کرده باشید. مسیر بین راه هم بخش مهمی از سفر است که نباید از آن غافل بود، به خصوص اگر پدر بچه کنجکاوی هستید، این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و می‌تواند زمینه کسب تجربه‌های تازه برای آن‌ها باشد. موقع سفر، همواره به خود یادآور شوید که من همراه خانواده‌ام اینجا هستم، مقصد همینجاست. روی لحظات باهم بودن و خلق بازی‌ها و برنامه‌های شادی‌آور با خانواده و همراهان متمرکز شوید و کاری کنید که شیرینی و جذابیت سفر درکام همه، دوچندان شود.
4- فرزندتان را در آغوش بگیرید، ببوسید و ابراز علاقه کنید:
برخی از مردها با بخش ابراز عواطف و شرکت در تربیت فرزند، میانه خوبی ندارند، ولی یادگیری و انجام آن می‌تواند به طور چشمگیری در استحکام روابط میان شما و خانواده‌تان موثر باشد. در بعضی از جوامع، گاهی وقت‌ها موانع فرهنگی و باورهای غلط، مانع بروز احساسات و رابطه محبت‌آمیز میان والدین و فرزندان می‌شود. اما شما که پدر هستید، باید آگاهانه برای مبارزه با آن تلاش کنید و به اطرافیان خود بفهمانید که قانون‌گذار مستبد خانواده نیستید.چنانچه واقعاً برای همسر و فرزندان خود اهمیت قائلید، اجازه بدهید آن‌ها به عواطف شما پی ببرند و بدانند که در قلبتان از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند، آن‌ها را عزیز می‌دارید و قدرشان را می‌دانید و از آن‌ها مراقبت می‌کنید. این مهم‌ترین و اساسی‌ترین نقش یک مرد در خانواده است. در طول روز با کودک خود تماس بگیرید و اجازه دهید در صورت نیاز یا بروز مشکل، حتی اگر ناچیز باشد، او هم با شما تماس بگیرد. این‌گونه رفتارها از سوی شما، فرزندانتان را مطمئن می‌کند که همیشه مراقب او هستید و حمایتش می‌کنید. به بچه‌های خود متناسب با سنشان محبت کنید، آن‌ها را ببوسید، در آغوش بگیرید و با الفاظ مهرآمیز با آن‌ها حرف بزنید.
5- تغییر عبارت وقت من به وقت ما:
اگر واقعاً می‌خواهید پدر خوبی باشید، ابتدا باید انسان خوب و ایده‌آلی باشید، یعنی سعی کنید صفات والای انسانی را در خود تقویت کنید، زیرا مدیریت سلامت جسمی، روحی و روانی خانواده، وقت و انرژی زیادی از شما خواهد گرفت. در صورتی که بیش از حد خود را درگیر مشکلات کاری و شرایط استرس‌زای آن کرده باشید، برای هیچ‌کس مفید نخواهید بود، زیرا روش زندگی ناسالمی را در پیش گرفته‌اید.
راه‌حل این است که ساعات کاری خود را مشخص کنید، به طوری که بتوانید پس از آن، ابتدا مدت کوتاهی را در یک باشگاه ورزشی یا حتی محیط کار خود همراه همکاران، ورزش کنید. با این کار سلامت و نشاط خود را در منزل و محیط کار حفظ خواهید کرد. در زمان حضورتان در خانه هم پس از استراحت به مدت نیم تا یک ساعت، با بچه‌ها بازی یا به امور درسی آنان تا حد امکان رسیدگی کنید و اگر نمی‌توانید در امور تحصیلی به آن‌ها کمک کنید، از حال و روز درسی آنان بی‌اطلاع نباشید، حتی اگر در حد یک گفت‌وگوی ساده و کوتاه در مورد اتفاقات آن روز باشد.
باشگاه خبرنگاران
